เสี้ยว
เคยเชื่อมั่นหนักหนา
เคยแกร่งเคยกล้าเสมอ
ไม่กลัวอุปสรรคที่เจอ
ไม่เพ้อไม่ละเมอกับสิ่งใด
ลม ร้อน แดด ฝนก็ทน
ฝืนผจญแทบทนไม่ไหว
เคยปลอบตัวเองว่า "ไม่เป็นไร"
น้ำเหงื่อที่เสียไปต้องได้คืน
ไม่เตรียมรับความผิดหวัง
เดินหน้าเต็มกำลังไม่เคยฝืน
วันนี้สิเจ็บสุดกล้ำกลืน
สิ่งที่ได้คืนคือ "น้ำตา"
ความใฝ่ความฝันที่เพียรสร้าง
เหลือฝันอ้างว้าง รกร้างหนักหนา
นี่หรือสิ่งตอบแทนคุ้มราคา
เสียดายทั้งน้ำตา และกำลังแรง
ขออีกนิดจะให้เหมือนเก่า
เหมือนที่พวกเราต่างเคยเข้มแข็ง
ขอเพียงหยุดพักร่างกายอันอ่อนแรง
คราวหน้าจะแกร่ง จะเข้มแข็งยิ่งกว่าเดิม
1046
0
0
หน้าส่วนตัว
