ระลอกอุ่นแก้มอิ่มซ่อนยิ้มอยู่ เหมือนรับรู้เฝ้าแลชะแง้เหลียว แม้หนาวเหน็บห้วงฤดูลมกรูเกรียว ใครโน้มเหนี่ยวแทรกอุ่นได้หนุนทรวง ยามหลับตาถวิลร่ำความรู้สึก หวานลำลึ้กเหลือรับสดับช่วง ยามราตรีเอ่ยนำคำทั้งปวง เผลอตกบ่วงเสน่หาผ่านฟ้าไกล ในดึกดื่นคืนค่ำผ่านลมหนาว ท่ามแสงเดือนแสงดาววับวาวใส หลับตาพริ้มเอิบซ่านหวานละไม อ้อมกอดใครอิงแอบแนบนิทรา ค่อนรุ่งสางจากฝันก็พลันตื่น ความแช่มชื่นห่างหายอาลัยหา รอยอาลัยเลือนลางจางจากลา แค่มนตราคืนวันแอบฝันไป
1393
6
0
หน้าส่วนตัว
