อนาลัย
ลูกธนูหนึ่งพุ่งออกไปในท้องฟ้า
แต่ลูกหนึ่งดั่งธาราละเลื่อยไหล
ลูกที่หนึ่งเคว้งคว้างหลงทางไกล
แต่ลูกหนึ่งยังผ่องใสในน้ำเย็น
มองจุดหมายเหมือนคล้ายแต่ไกลห่าง
ความแตกต่างคือความว่างสร้างความเห็น
คนสองคนค้นหาทางอย่างที่เป็น
เมื่อมองย้อนจึงได้เห็นเป็นผลกรรม
ธนูหนึ่งยิ่งพุ่งไป ยิ่งไกลห่าง
เหมือนหลงทางแต่สอนใจไม่ให้ถลำ
ทางข้างหน้ายาวไกลไม่คืนคำ
จะน้อมนำธรรมลิขิตชีวิตตน
แต่วันนี้ที่ฟ้าหม่นฝนกระหน่ำ
จึงเพลี่ยงพล้ำแรงใจให้สับสน
อยากอยู่ในสายน้ำบ้างอย่างอีกคน
อยากปะปนธารน้ำไหลไปด้วยกัน..
ฟ้าหลังฝนไม่สว่างกระจ่างแจ้ง
เมฆฝนแสดงพายุมาน่าหวาดหว
หน้าส่วนตัว
2172
0
0
