เทพระวี
เพ่งเปลวเทียนควันธูปลมวูบไหว
หอมกลิ่นไหม้กำจายระบายกลิ่น
เพ่งดวงใจลมหายใจแผ่วผ่อนริน
ดับโสตสิ้นฟังเสียงเพียงภายใน
บริกรรมพร่ำพระคาถาทิพย์
สั่งกระซิบสื่อผ่านธารน้ำไหล
ปล่อยกาละเวลาล่าเลื่อนไป
ข่มจิตให้ไม่ฟุ้งซ่านลนลานหลง
น้อมนำธรรม พึ่งธรรมชาติแนบ
กายอิงแอบสรรพสิ่งสัมพันธ์ส่ง
ชีพโยงชีพ จิตเชื่อมจิต วิจิตรบรรจง
ขอนั่งลงเรียนโลกรู้ด้วยครูธรรม
หวังแววตาตื่นรู้รำลึกสติ
ห้วงสมาธิเพ่งพุทธสุดลึกล้ำ
กรรมใดพบย่อมพรากวิบากกรรม
อโสย้ำอำลาตาเปล่งแวว
ชำระใจอันโสมมแล้วก้มกราบ
ศิโรราบจิตใจผ่องใสแล้ว
สิละกิเศษอันก่อเกิดให้เพริศแพร้ว
หลอมดวงใจดั่งด
1122
1
0
หน้าส่วนตัว
