วิจิตร
ยิ้ม...
ฉันแอบเห็นเธอยิ้ม เธอยิ้มบางบาง
ดูเหงาเหงา แต่ไม่จาง---จืดในใจ
ยิ้ม ฉันอยากเห็นเธอยิ้ม แม้เธอยิ้มให้ใคร
และรู้เถิดว่าทุกคราที่เธอยิ้ม ยิ้มออกไป
คนหนักแน่น แอบหวั่นไหว เพราะรอยยิ้มเธอ
---กลอนบทนี้ผมเขียนตอนที่มีคนเขาบอกให้ผมยิ้ม ผมก็ทำตามนะ ยิ้ม! ยิ้ม! ยิ้มเข้าไว้ เขาบอกว่าจะรู้สึกดีขึ้น--จะไม่เหงา เขาบอกอย่างนั้นจริงๆ ผมยิ้มแต่คนอื่นไม่ค่อยยิ้มกัน เขาไม่กลัวเหงา-- ถ้าเขากลัวเขาต้องยิ้ม แล้วทำไม ทำไม! เขาไม่ยิ้ม เขาไม่อยากดีขึ้น---เขาไม่กลัวเหงาหรือ ผมกลัวเหงา แปลกหรือที่ผมจะยิ้ม ยิ้มเพื่อจะได้ไม่เหงา แต่ทำไม ทำไมล่ะ! ทุกครั้งที่ผมยิ้มและยิ่งยิ้ม--- ยิ่งท
1256
9
0
หน้าส่วนตัว
