น้ำตาน้อง หยดหยาด ราดแผ่นดิน ลืมให้สิ้น ทุกข์ระกำ ทำช้ำชอก กลบให้หมด น้ำคำ ใครย้ำหลอก เก็บเอาคำ ตอกตรึงใจ ขว้างทิ้งไป ลุกขึ้นมา เถิดหนา แม่ยาจิตร ด้วยชีวิต น้องนี้ มิสิ้นไร้ ทั่วผืนภพ หาไม่ยาก หรอกน้ำใจ น้องอย่าได้ สิ้นเยื้อใย และหมดแรง บนหนทาง ข้างหน้า ทอดอีกยาว เมื่อถึงคราว ลุกขึ้นต้อง กล้าแกร่ง จะคอยฉุด คอยช่วย มิหน่ายแหนง อย่าหมดแรง อย่าท้อ ขอสู้ทน คนใจดำ ทำเจ็บช้ำ อย่าใส่ใจ เริ่มต้นใหม่ ชัดแจ้ง ทุกแห่งหน เป็นตัวเอง รักตัวเอง ในตัวตน จงเป็นคน แกร่งคนกล้า ท้าตะวัน
839
9
0
หน้าส่วนตัว
