แสงเดือนส่องสว่างกลางท้องฟ้า หนุ่มบ้านนานั่งเศร้าเฝ้าคิดถึง คำสาบานหวนคิดยังติดตรึง ในครั้งหนึ่งจะเคียงข้างไม่ห่างเลย ว่าเราสองครองคู่อยู่เคียงข้าง มิจืดจางห่างเหินทำเมินเฉย เป็นดังสายลมอุ่นที่คุ้นเคย เป็นคู่เชยชิดกายใต้แสงเดือน แต่ว่าค่ำคืนนี้ไม่มีเจ้า ฉันคงเหงาอุราหาใดเหมือน คำสัญญารักกันนั้นลางเลือน ดั่งดวงดาวไร้เพื่อนเมื่อเดือนลา เพียงไม่กี่ราตรีก็คืนกลับ ดาวคอยรับเพื่อนขวัญยามจันทร์จ้า แต่ฉันนี้นั่งเศร้าเจ้าไม่มา โศกโศการ่ำไห้ใต้แสงเดือน