พุด
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song481.html
(คิดถึง)
......................
สนามบินสุราษฎร์ธานี
หญิงสาวสูงโปร่ง วงหน้ารูปไข่
ใบหน้าไร้เครื่องสำอางใด
นอกเพียงจากเครื่องประดับหน้า
ที่ดูงามใสเด่นคือนัยน์ตาสีอำพัน
ที่ดูราวกับทะเลเร้นลับอันแสนล้ำลึกเงียบสงบ
และ..
กับผิวสีน้ำผึ้งรวง
ที่ดูแสนโดดเด่น..ยามเธอก้าวล่วง
ออกมาจากประตูผู้โดยสารขาเข้า
ก่อน..
ที่เธอ..จะแย้มยิ้มยินดี ..เมื่อหันมาพบ..
สบตากับใครคนหนึ่ง...ใครบางคน..
ในกมลที่หลงเฝ้ารอมาแสนนาน..นานแสน
ร่างสูงเพรียว..ผิวสีทองแดง
ในเสื้อยืดขาวและกางเกงทหารพรานสีขี้ม้า
ที่ยืนเอามือไพล่หลัง อย่างเจนตา
1540
7
0
หน้าส่วนตัว
