พุด
ไข้รุมรุมสุมร่างอ้างว้างนัก
หนาวหนักเดียวดายในวันนี้
เธออยู่ไหนอยากกระซิบถึงคนดี
รอวันที่เรามีกันและกันนิรันดร
ในนิมิตแลจันทราขวัญควะคว้าง
ไร้ร้างเงียบงามสัจจะสอน
ผ่านทุกข์ทนบนทางฝันวันอาวรณ์
ถึงร้าวรอนมิร้อนรนค้นพบธรรม
มองสายฝนหยาดสายพรมพรายพร่าง
รู้ปล่อยวางดวงใจไม่ครวญคร่ำ
น้ำตาฟ้าล้างตรอมตรมเลิกระกำ
เพียงน้อมนำฤดูสอนฤดี
เสมือนเสมอมีพายุแล้วพ้นผ่าน
ตราบชั่วกาลธรรมดาเช่นฉะนี้
วันนี้สุขพรุ่งนี้ทุกข์มายาชีวี
ชื่นสุนทรีย์เพียงแค่ฝันสวรรค์วาย.!
........................................................
ด้วยรักจากสวนแสนขวัญสวรรค์สรวง
http://www.thaipoem.com/f
1210
12
0
หน้าส่วนตัว
