เอื้องคำ
ฟ้าโปรยฝนหล่นมาในหน้านี้
ปฐพีสีแดงแห้งระแหง
ดินแข็งเขรอะเกรอะกรังครั้งหน้าแล้ง
กลับเปลี่ยนแปลงเป็นแอ่งหนองคลองคูบึง
ทุ่งท้องนาหน้าฝนท่วมท้นน้ำ
ไหลล่วงล้ำทุกลำบางย่างกรายถึง
เขียดในหนองร้องประชันกันอื้ออึง
สงัดหนึ่งรำพึงพร่ำเป็นทำนอง
มองต้นกล้าในนาข้าวเช้าฉ่ำฝน
หยาดยิ้มปนบนแก้มปลั่งไปทั้งสอง
กล้าชอุ่มดินชุ่มฉ่ำน้ำปริ่มคลอง
ทั้งในท้องร่องนาน้ำท่าดี
จึงก่อไฟในเตาให้เร่าร้อน
นึ่งข้าวเหนียวจนนุ่มอ่อนไฟร้อนหรี่
หยิบเนื้อเค็มเต็มตะกร้าใต้ฝาชี
มาย่างจี่เป็นเสบียงตอนเที่ยงวัน
ออกเดินหน้าฝ่าทุ่งมุ่งแปลงกล้า
ค่อยถอนมากล้ายิ้มรับไปกับฉัน
ตัดยอดออกเอาต