๏ เสียงจักจั่นสนั่นไพรร่ำไรร้อง เป็นทำนองคะนึงครวญป่วนใจหาย ผะผ่าวร้อนซอนเซาะเกาะกุมกาย ยามพระพายพัดอ่อนยิ่งร้อนรุม เจ้าครวญคำพร่ำคะนึงถึงใครเล่า คิดหรือเขาคอยรอนร้อนรุมสุม คิดหรือเขาเข้าใจในแง่มุม คอยโอบอุ้มอุ่นเอื้อคอยเกื้อกูล ในระแหงแห้งเหือดที่เดือดพล่าน แทบจะผลาญชีวิตให้ปลิดสูญ ใครจะจางล้างระกำก่อจำรูญ จะเพิ่มพูนพลังใจอย่างไรกัน ก็ด้วยป่ามาไร้ซึ่งไม้ปก เป็นนรกแล้วไฉนโอ้ไพสัณฑ์ คนบุกถางล้างพงลงทุกวัน เจ้าจักจั่นจะร้องไย......ใครเขาแล ๚ ๛