นานแสนนานมากแล้ว.....ห่างไป งานหนักเหนื่อยบรรลัย.....ระทดท้อ ถึงกรุงเทพฯทีไร...............ดื่นดึก เปิดเน็ทหวังหยอกล้อ........ง่วงง้ำคว่ำเขลง เหินห่างแถมห่างแก้ว.......บรั่นดี เงอะงะงงเต็มที.................ต่อถ้อย เอกโทไม่เหลือซี...............หายหมด สัมผัสรับส่งพร้อย..............พร่องแล้วเหือดสูญ
1401
7
0
หน้าส่วนตัว
