สิริน
ในโลกกว้าง อ้างว้าง เหมือนอย่างฝัน
หมุนทุกวัน ผันผ่าน เรื่องขานไข
ก็แปรเปลี่ยน วนเวียน สลับไป
มีเจ็บไข้ เกิดตาย ทุกโมงยาม
ในนิมิต คิดไกล ใจว้าเหว่
เมื่อโพล้เพล้ พลบค่ำ หวำวาบหวาม
แลตะวัน ลาลับ ท้องฟ้าคราม
มีเสื่อมทราม แตกดับ กับความตาย
ทุกชีวิต ทุกอย่าง ข้างรายรอบ
มีความชอบ ความหวัง ทั้งความหมาย
เห็นชีวิต ดิ้นรน ไม่เว้นวาย
สุขสุดท้าย ยามสาย กลายธุลี
หากวันหนึ่ง ดวงจิต ต้องปลิดปลง
ความลุ่มหลง รอบกาย ก็หายหนี
สรรพสิ่ง สรรพางค์ บรรดามี
ในโลกนี้ จักพลี ด้วยวายปราณ
หยุดความรัก โลภหลง พะวงหลัง
หยุดความหวัง คลั่งใคล้ ในยามหวาน
หยุดความเศร้า มัวเมา ดุจวันวาน
พ้นทรมาน ม้วยมอด
1310
13
0
หน้าส่วนตัว
