๏ ใช่ปราดเปรื่องเรื่องลอกเขียนตอกย้ำ เราเพียงวางถ้อยคำเหมือนพร่ำบ่น ใครใคร่อ่านอ่านได้ในกลอนกล ใครร้อนรนช่วยมิได้ไยลอกงาน เหตุที่เขียนเวียนวนบนงานลอก เปิดใจบอกลิขสิทธิ์ใช่คิดผลาญ หนึ่งวรรคทองของใครในตำนาน ย่อมซาบซ่านตราตรึงซึ้งทรวงใน งานของใครในจิตย่อมคิดหวง คราวถูกล่วงละเมิดสิทธิ์จนจิตไข้ ยามเปรยปากทักท้วงทวงบางใคร ย่อมหมายให้สำนึกและตรึกตรอง ปราศสมมุติอุตริวิวาทะ กล่าวกักขฬะข่มให้ใครขัดข้อง ยังหวังในน้ำจิตมิตรปรองดอง ผู้เกี่ยวข้องนั้นหนอจะขอ