ดาว อาชาไนย
อ่านบทกลอนเธอมอบมาปลอบจิต
น้ำผึ้งเคลือบยาพิษมิตรมอบให้
หวานนอกย่อมเป็นลมถ้าขมใน
ยังชื่นใจความจริงยิ่งคำนึง
กับความหลังครั้งเก่าเราเคยปลื้ม
เธอสั่งลืมให้สนิทอย่าคิดถึง
แม้จะเป็นรสหวานซ่านใจตรึง
กลอนเคยซึ้งอย่าจำให้ช้ำตรอม
เคยพบผ่านหวานหวามเหมือนความฝัน
อย่ายึดมั่นไขว่คว้ามาถนอม
เคยสดชื่นรื่นรสจงอดออม
อย่ายินยอมให้ใจเคลิ้มไปนัก
ปากน้อยน้อยน่าพิมพ์นิ่มแนบเนื้อ
เชื่อไม่เชื่อก็พร้อมยอมอกหัก
เพื่อความสุขของเธอผู้เลอลักษณ์
ให้จมปลักเหวไหนใจก็ทน
น้ำใจเธอประทับใจกว่าใครอื่น
จะหยิบยื่นทุกข์นี้สักกี่หน
แม้มีใครมาแทนสักแสนคน
ยังซึ้งมนต์กลอนเธอเสมอมิคลาย
ได้อ่านกลอนเธอส่งตรงมา