อัลมิตรา
..๏โอ้นวลจันทร์พรรณพราวสกาวพร่าง
ไม่จืดจางความงามแม้นยามไหน
ครั้นเพ่งมองทุกคราวราวแจ้งใจ
ปรากฏในเบื้องลึกให้ตรึกตรอง
มีดาวรายพรายล้อมอ้อมจันทร์ฉาย
เปล่งประกายแสนสะพรั่งไปทั้งผอง
พร่างระยิบพริบระยับรับเรืองรอง
แต่งจันทร์ผ่องให้งามยามค่ำคืน
แสนรัดทดสลดใจมิใช่น้อย
ด้วยหลงคอยหมายปองจำต้องฝืน
อดีตกาลตอกย้ำให้กล้ำกลืน
เนื้อความอื่นมากมายคล้ายหลอนกัน
..จันทร์เจ้าขา...ปรากฏงดงามนัก
แจ่มประจักษ์หัวใจใฝ่สุขสันต์
ขอสร้อยแหวนมุกดาวิลาวัณย์
อีกแพรพรรณมอบให้ด้วยไมตรี..
แท้ทั้งมวลล้วนหลอกจนชอกช้ำ
เพียงเอ่ยคำมอบไว้แล้วหลีกหนี
ปล่อยให้ต้องเศร้าใจไม่ไยดี
ลืมราตรีประดับดาวราวไร้ใจ
2007
8
0
หน้าส่วนตัว
