ม้าก้านกล้วย
ปาหนัน
สวยลาวัลย์ศักดิ์ศรีเจ้ามีหนาม
ใบเจ้าเขียวขจีดอกที่งาม
ในทุกยามเย้ายวนชวนเด็ดดม
เจ้าชูช่อสูงส่งให้หลงไหล
จะเด็ดได้ฤาหากขวากหนามข่ม
กลิ่นตลบอบอวลแม้ทวนลม
ใคร่สะสมถนอมไว้ให้นานนาน
เจ้าห่อนวลหุ้มงามตามบัญญัติ
เจ้าเคร่งครัดลัทธิมิต่อต้าน
ซึ่งคงคู่ควรค่ากว่าระราน
ในสถานสรวงสวรรค์อันจำเพาะ
ขอชมเชยใช่จะเย้ยหรือหยามหยัน
ด้วยเจ้านั้นสูงค่ากว่าสืบเสาะ
ด้วยรักและศรัทธาปาหนันเพราะ
ซึ้งเสนาะความสวยด้วยความดี
ปาหนัน
แม้เจ้านั้นเกิดระหว่างกลางแสงสี
ก็ไร้ใครกระทำมาย่ำยี
เจ้าจึงมีราคากว่าไม้ใด
กอกลุ่มกราดกั้นนั้นปกป้อง
หนามของจริยะจะฝักใฝ่
ศรัทธาเพื่อปฏิบัติขจัดภัย
เจ้าจึงสูงค่ากว่