หน้าส่วนตัว
ชมพูพริ้งพราวพร่าง
ห้อยระยางย้อยลงมา
แดงพร่างสว่างตา
ใครนั้นหนาที่ปลูกไว้
รอยไฟไหม้เมื่อแล้ง
เจ้ายังแกร่งยืดกล้าได้
สู้แดดและฝนไป
เมื่อเติบใหญ่เป็นพนา
ช่างเก่งจริงนะเจ้า
อยู่ตามเขาเฝ้ายามป่า
เรียกเจ้ากันมาว่า
กระโดนไซร้ไม่เข้าที
บางคนเขาก็เรียก
ต้นลำเจียกเอ๊ย!ไม่ใช่ซี
ต้นจิกรู้จักดี
เป็นอาหารแสนโอชา
ยอดจิ้มน้ำพริกอร่อย
ช่อดอกน้อยแกล้มปลาร้า
ส่วนใบมันนี้หนา
ไม่รู้ว่าใช้อย่าง
3847
3
0
