29 ธันวาคม 2547 10:41 น.

ร่วมอาลัย..

ประภัสสุทธ




                                                 ความโศกเศร้าเสียใจจากใครหนอ

                                  พายุโหมพัดกลุ่มกอคนเมืองใต้

                                  ก่อนเหตุการณ์ไม่สงบมิวางวาย

                                  มิซ้ำร้ายวาตะภัยกลับย่ำยี

                                                 มิวายเว้นลูกเล็กทั้งเด็กแดง

                                  ทั้งพ่อแม่ถูกลมแรงกระหน่ำหนี

                                  เหลือไว้เพียงความเศร้าโศกทุกข์ฤดี

                                  จากคนหนึ่งของไทยนี้...ร่วมอาลัย				
21 ธันวาคม 2547 17:29 น.

บัณฑิต..ฤา

ประภัสสุทธ

จากตรงไหนผู้เรียกว่าเป็นบัณฑิต

ใบประกาศแลนิสิตน่าเชื่อถือ

อีกสันฐานบุคคลิกแค่นั้น..ฤา

ผู้คร่ำเคร่งอ่านหนังสืออยู่พลบวัน...				
21 ธันวาคม 2547 14:51 น.

หนึ่งใจ..หนึ่งคำ..

ประภัสสุทธ





                                        ใจหนึ่งมอบไว้ให้รัก

                                        ใจหนึ่งหักห้ามรักไว้

                                        ใจหนึ่งเผื่อไว้เพื่อใคร

                                        หนึ่งใจเผื่อไว้เพื่อเธอ......

                                        คำนี้อยากบอกให้รู้

                                        คำนี้อยากบอกรู้ไว้

                                        คำนี้อาจรู้แก่ใจ

                                        คำนี้รู้ไว้..รักเธอ....				
21 ธันวาคม 2547 14:19 น.

ค่ำคืนนี้...

ประภัสสุทธ






                                           ค่ำคืนนี้มองฟ้าใต้ดวงจันทร์

                           บรรยากาศเงียบงันครามครั้นใจ

                           จันทร์ถิ่นโน้นเธอแหงนมองดูบ้างไหม

                           ความห่วงใยจากใครอยู่ในจันทร์

                                          ค่ำคืนนี้ลมหนาวผ่านย่างกราย

                           เธอเหน็บหนาวเดียวดายเฉกฉันไหม

                           ลมถิ่นนั้นคงอุ่นอบอวลละไม

                           ลมเอยลมพัดไล่ความหนาวเย็น

                                         ค่ำคืนนี้วันเวลาช่างยาวนาน

                           พลัดพรากจากเมื่อวันวานผ่านมาถึง

                           แม้นตัวไกลหากอุ่นไอยังตราตรึง

                           แม้เวลาฉุดรั้งดึง...มิเปลี่ยนไป				
16 ธันวาคม 2547 15:28 น.

สงครามข้อสอบ

ประภัสสุทธ







                                        ใช้สมองสองมือแลใหวพริบ

     เตรียมปากกาแลลิควิดให้มีพร้อม 
  
                                         สู่สงครามข้อสอบไม่มีออม

      แม้พ่ายแพ้จำยอมว่ายากจริง				
ไม่มีข้อความส่งถึงประภัสสุทธ