28 ตุลาคม 2549 11:07 น.
ประภัสสุทธ
ร่อนเร่ท่ามกลางป่า-หนังสือ
กำแพงภายในคือ-รั้วขอบ
ร่ำเรียนแล้วก็เรียน-แล้วสอบ
ชีวิตเวียนวนรอบ-สี่ปี
สีเหลืองเจ้าคือนก-ขมิ้น
เจ้าบินแล้วก็บิน-เกลื่อนฟ้า
ไร้หวังที่จะคอย-พึ่งพา
เพราะไม่ลงถลา-เหยียบดิน
บัดนี้อุดมการณ์-เจ้าเปลี่ยน
โบราณเจ้าเสมือน-เพื่อนฝัน
คอยขับกล่อมเสียงเพลง-โรมรัน
ต่อสู้ความคับขัน-สังคม
กี่ปีเจ้าถึงจะ-กลับมา
ร่อนลงจากฟากฟ้า-สีขาว
ขับเพลงแห่งเสรี-ยาว ยาว
สี่ปีจะคอยข่าว-เจ้าคืน..
20 ตุลาคม 2549 12:42 น.
ประภัสสุทธ
ปล่อยใจปล่อยกายไปวันวัน
ว่างคิดวางฝันตามถนน
ทิ้งขวางบางสิ่งจากตัวตน
อับสิ้นความคนคล้ายต้นตอ
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟประภัสสุทธ
หน้าส่วนตัว
1950
