24 สิงหาคม 2549 14:48 น.

วนวน...

ประภัสสุทธ

เนิ่นนานแถบทุ่งแล้งที่ลมเอื่อย

เมฆขาวปลิวเรื่อยเรื่อยละล่องลอย

ฝุ่นฝนกระซ่านกลุ่มทำท่าปอย

ดินชุ่มทำสำออยให้เปียกปอน


งอกเงยก็ใบอ่อนผุดผุดเขียว

ต้องแดดเพิ่มแรงเรี่ยวขยับแข็ง

เนิบนานก็ชูก้านทิ้งใบแห้ง

ใบแห้งก็ตายแล้งเป็นปุ๋ยดิน				
ไม่มีข้อความส่งถึงประภัสสุทธ