ศรัทธาข้าจะฝากผู้ใด..

ประภัสสุทธ

๏ เธอจ๋าอยู่ไหน	                    ลอยล่องไป ตามใจ..ตามฝัน
ในธารใสเห็นเงาพระจันทร์	                    หรือไผ่กอนั้นเกี่ยวไว้จึงไม่ไป

๏ หรือพลัดหลงในดง กลางเถื่อนดิบ         มาเถิดจะกระซิบกล่อมหลับใหล
ปลอบปลุกขวัญเจ้าจนชื่นใจ	                    พรุ่งนี้ฟ้าใสค่อยโบกบิน

๏ เธอจ๋าอย่าเพิ่งท้อ	                    ยังมีคนเฝ้ารอหวังถวิล
บ้างยากจนข้นแค้นไม่มีกิน	                    บ้างถูกปล้นหมดสิ้นหมดเนื้อตัว

๏ ใครเล่าจะช่วยได้	                    จุดประกายความหวังที่สลัว
หยุดความอยุติธรรมโฉดชั่ว	                    หยุดความมืดมัวสู่ยุคใหม่

๏ เพราะเธอใช่ไหม	                    ผู้เป็นไท ทางความคิด ไม่หวั่นไหว
ยืนล้อต่อสู้สุดหัวใจ	                    จนเลือดหลั่งรินไหลกลางตุลา

๏ แต่ก่อนเธอคือนักสู้	                    เชิดชูอุดมการณ์อันหาญกล้า
ยืนหยัดเคียงข้างชาวประชา	                    จนชีวามอดดับลาลับไป

๏ บัดนี้ เธอคือนักล่าปริญญา	                    สูญสิ้นศรัทธาที่ฝันใฝ่
ไม่มี ความหวัง ไม่มีไฟ	                    ความคิดที่เป็นไทก็ไม่มี

๏ มีแต่ลุ่มหลงยุคสมัย	                    อวดรวย อวดใหญ่ อวดศักดิ์ศรี
ค่ำลงร่ำสุรา เล่นนารี	                    ชีวิตสี่ปีสูญสิ้นไป

๏ บัดนี้คนทุกข์จึ่งถามหา	                   ศรัทธาข้าจะฝากผู้ใดได้
นักศึกษา นายก หรือต้นไทร                   ฤาจะโยน เข้ากองไฟ เป็นฝุ่นควัน

๏ เธอจ๋าอยู่ไหน	                   ลอยล่องไป ตามใจ..ตามฝัน
วันนี้เธอทำอะไรกัน	                   ขอเธอ...จงเสพสรรค์กับชีวิต