7 มกราคม 2550 13:40 น.

จุดจบชาวนา..ภาค 1

ประภัสสุทธ

เนิ่นนานก่อเกิดลมแล้ง                    มืดฟ้าฝนแรง

กระหน่ำหึกเหิมโรมรัน                  

ข้าวนาตั้งท้องโยนสั่น                        ปลิดใบสะบั่น

ไม่ทันออกรวงออกใบ

น้ำตาชาวนาตกใน                           อดยากเข็ญใจ

เคราะห์ซ้ำกรรมน้ำนองนา

หมดผ้าซิ่นแสงเต็มประดา                บากหน้าฟันฝ่า

นครเมืองแคว้นแสนไกล

ตกเป็นกรรมกรรับใช้                      ด้วยโง่เกินไป

จึ่งใช้เรี่ยวแรงแทนเงิน

ทนทำเวลาล่วงเดิน                          จนสิบเดือนเกิน

แล้งโรยบ้านผอมซอมซอ				
3 มกราคม 2550 19:25 น.

ไปกับหนาวฤดู..

ประภัสสุทธ

เช้าอากาศเหงาหงอยเย็นเยียบ

น้ำค้างแห้งเกาะเลียบเล็มหญ้า

มดแดงน้อยขนข้าวเต็มขา

เดินต่อก้นเร่งล้าท่าคอย


ระเหยหมอกโยนตัวระย้า

คลุมแดดจ้าอ่อนแรงระเรื่อ

หนาวห่มฟ้าเย็นเย็นพร่ำเพรื่อ

กระท่อมแห้งกระชับเนื้อผุพัง


รักมาลอยหักลงตรงหน้า

ที่หนาวฟ้ากลับแน่นเหน็บหนาว

ยะเยือกเย็นเยี่ยมย้ำหนาวยาว

ที่สิ้นหนาวกลับหนาวยืดเยื้อ


ความทรงจำฤดูหน้าหนาว

คงถึงคราวไร้ความน่าจำ

แล้งฤดูจงเผาใจช้ำ

ให้หมดรักหมดคำบอกใคร				
ไม่มีข้อความส่งถึงประภัสสุทธ