7 มกราคม 2550 13:40 น.
ประภัสสุทธ
เนิ่นนานก่อเกิดลมแล้ง มืดฟ้าฝนแรง
กระหน่ำหึกเหิมโรมรัน
ข้าวนาตั้งท้องโยนสั่น ปลิดใบสะบั่น
ไม่ทันออกรวงออกใบ
น้ำตาชาวนาตกใน อดยากเข็ญใจ
เคราะห์ซ้ำกรรมน้ำนองนา
หมดผ้าซิ่นแสงเต็มประดา บากหน้าฟันฝ่า
นครเมืองแคว้นแสนไกล
ตกเป็นกรรมกรรับใช้ ด้วยโง่เกินไป
จึ่งใช้เรี่ยวแรงแทนเงิน
ทนทำเวลาล่วงเดิน จนสิบเดือนเกิน
แล้งโรยบ้านผอมซอมซอ
3 มกราคม 2550 19:25 น.
ประภัสสุทธ
เช้าอากาศเหงาหงอยเย็นเยียบ
น้ำค้างแห้งเกาะเลียบเล็มหญ้า
มดแดงน้อยขนข้าวเต็มขา
เดินต่อก้นเร่งล้าท่าคอย
ระเหยหมอกโยนตัวระย้า
คลุมแดดจ้าอ่อนแรงระเรื่อ
หนาวห่มฟ้าเย็นเย็นพร่ำเพรื่อ
กระท่อมแห้งกระชับเนื้อผุพัง
รักมาลอยหักลงตรงหน้า
ที่หนาวฟ้ากลับแน่นเหน็บหนาว
ยะเยือกเย็นเยี่ยมย้ำหนาวยาว
ที่สิ้นหนาวกลับหนาวยืดเยื้อ
ความทรงจำฤดูหน้าหนาว
คงถึงคราวไร้ความน่าจำ
แล้งฤดูจงเผาใจช้ำ
ให้หมดรักหมดคำบอกใคร
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟประภัสสุทธ
หน้าส่วนตัว
1694
