26 กรกฎาคม 2550 09:14 น.
พิมญดา
~@~..เห็นรูปเขาเข้าบังเอิญในวันนี้
น้ำตาปรี่อาบแก้มแย้มใจหวน
ภาพเคยคุ้นยิ้มนิดติดใจนวล
กาลลุล่วงยังจำเขาเฝ้าติดตา~@~
~@~..บอกกับใจทุกทุกวันให้ลืมเขา
คนที่ทำเราเศร้าโศกวิโยกหา
คนที่ชอบหลอกลวงกันตลอดมา
คนชั่วช้าแทงข้างหลังอย่างตั้งใจ~@~
~@~..เกือบจะหายแต่ทำไมใจยังเจ็บ
มันหนาวเหน็บทุกคราพาหวั่นไหว
พอเห็นแล้วถามตัวเองว่าทำไม
หลงรักเขาได้อะไรใจเจ็บเกิน~@~
~@~..ความรักเอยใยใจร้ายกับฉันเล่า
ช่วยมากล่าวใยมาทำรักห่างเหิน
หรือกรรมหนักทำใครช้ำรักจึงเมิน
คอยเผชิญแต่รักร้างบ่างฤทัย~@~
~@~..หรือว่าฟ้าเบื้องบนโกรธเคืองฉัน
ลงโทษฑันต์อย่าสมรักครั้งไหนไหน
ถึงได้ตามล่าร้างผลาญไม่ร้างไกล
ขอก้มหน้ายอมใช้กรรมที่ทำมา~@~
24 กรกฎาคม 2550 23:36 น.
พิมญดา
~@~ ค่ำคืนนี้....ไม่มีดาว....พร่างพราวฟ้า
สุดห่วงหา....คนที่ไกล..ใจคนึง
ฉันคนนี้..หวั่นใจนัก...กลัวเธอลืม
คนคิดถึง..อยู่แสนไกล..ในเวียงพิงค์...~@~
~@~อยากโทรหา..เวลาเหงา.จะได้ไหม
เม้มเบอร์ไว้..ยังโชว์อยู่....มือถือฉัน
มองอยู่นาน.อยากโทร...หาเธอจัง
อยากจะฟัง...เสียงเธอนอน..ก่อนนิทรา...~@~
~@~ อยากบอกว่ารัก....รักเธอมาก.ที่สุด
อยากบอกว่ารัก....รักเธอเพ้อ..ครวญหา
อยากบอกว่ารัก.....รักเธอ..ทุกเวลา
อยากบอกว่า..รักเท่าฟ้า..เธอคนเดียว...~@~
~@~ คิดถึง..รู้ไหม...คิดถึง..เธอที่สุด
โลกคงฉุด..ความคิดถึง.ไว้ไม่ไหว
แรงโน้มถ่วง..คิดถึงเธอ.มันมากมาย
คิดถึง..แทบขาดใจ...รู้ไหมเธอ....~@~
~@~คิดถึงนะ...อยากมีเธอ..อยู่ข้างกาย
มันคงมี..ความหมาย..สำหรับฉัน
ขออิงแอบ..แนบอกอุ่น...ทั้งคืนวัน
คนที่ฉัน..คิดถึงที่สุด...สมุทรปราการ....~@~
24 กรกฎาคม 2550 11:32 น.
พิมญดา
@ความรักเอย..สร้างโลกสวย..ในใจฉัน
เปรียบเหมือน..ฟ้าคู่ตะวัน....สว่างใส
รักของฉัน...มีให้เธอ..จนล้นใจ
รักเกินใคร..คือรักเธอ..ทุกๆวัน..@
@ พรหมลิขิต...ดลใจฉัน...ให้รักเธอ
หรือจะเป็น...ความพลั้งเผลอ..ในใจฉัน
จะบอกว่า..บังเอิญ...มาพบและรักกัน
ไม่สำคัญ..นานเท่านาน...ตลอดไป..@
@ ขอบอกเธอ..อีกสักครั้ง.....ให้มั่นใจ
คนผ่านมา...ผ่านไป...ไม่หวั่นไหว
รักมั่นคง...เธอคนเดียว...ในดวงใจ
คนผ่านมา..แค่ผ่านไป..เท่านั้นเอง..@
@ ท้องฟ้าคู่...ดวงดาว...เขาสร้างไว้
ผีเสื้อ..กับดอกไม้...ยังสมหวัง
หากรักแล้ว ขอมั่นคง จงจีรัง...
รักภวังค์...รักสมหวัง...นิรันดร..@
22 กรกฎาคม 2550 22:27 น.
พิมญดา
.@ขอให้เธอ จงก้าวเดิน อย่างแข็งแกร่ง
อย่าหมดแรง ปล่อยชีวิต ตามยถา
ให้มองเห็น สิ่งที่เกิด เป็นอัตตา
แล้วกลับมา มุ่งมั่น ฟันฝ่าไป
...@.อย่าท้อถอย ปล่อยใจ ให้สับสน
เลิกกังวล หันหน้า มาเริ่มใหม่
แม้จะต้อง ลำบาก ก็เพียงกาย
ถ้าเหนื่อยใจ ก็จงพัก สักนาที
...@แม้วันนี้ ชีวิต ต้องติดลบ
ก็อิงซบ อกเพื่อน ได้ เต็มที่
พิมญดา เข้าใจ เพื่อนได้ดี
อย่าคิดหนี หายหน้า ลาไปไกล
..@.ตะวันขึ้น ยังมี เวลาลับ
วันพรุ่งกลับ แสงจ้า ขึ้นมาใหม่
ขอให้เพื่อน คนนี้ อย่าท้อใจ
นานแค่ไหน ให้เจิดจ้า เหมือนตะวัน
..@.อย่าคิดว่า ปัญหา ไร้ทางแก้
อย่าอ่อนแอ ปล่อยชีวิต คิดหุนหัน
จงยืนหยัด ลุกขึ้นใหม่ เหมือนตะวัน
ลืมโศกศัลย์ ลุกขึ้นสู้ แม้..ผู้เดียว..
22 กรกฎาคม 2550 12:57 น.
พิมญดา
@...หากเพื่อนรู้สึก...ทนไม่ไหว
มามะฉันจะ..โอบกอดเพื่อนไว้
คอยปลอบ.ประโลม..ให้คลายเจ็บที่ใจ
เพื่อนอย่าได้..อัดอั้นใจคนดี
โลกใบนี้..มันกว้างใหญ่..ไพศาล
มองไปที่..กว้างๆนะ..อย่าเพิ่งหนี
แค่ฝันร้ายช่วงนี้..เท่านั้นคนดี
อย่าเพิ่งหนี..จากโลกแห่ง..ความเป็นจริง
มนุษย์ คนที่พิเศษ ของเรา
เขาไม่ใช่คน.วิเศษ..มาจากไหน
ขอเพื่อน..ช่วยปล่อย.วางไป
แก้ไข..หัวใจเรากลับ..คืนมา
อย่าท้ออย่าแท้..แม้สิ้นหวัง
ดวงตะวัน..ยังมีให้เห็น
แม้เหนื่อยจง..มีสติมั่นคง..อย่างที่เคยเป็น
ขอให้เพื่อนเป็น...เช่น..ดวงตะวัน@
หน้าส่วนตัว
1245
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
