21 เมษายน 2552 20:13 น.
พิมญดา
บ่กล้าบอกคุณครูหนูละอาย
แต่หนูกล้าบอกอ้ายในวันนี้
ก็เฝ้าเขียนเรียงความมาเป็นปี
ถึงคนดีที่หนูชอบหอบรักตาม
ครูพิมจ๋าอย่าว่าหนูเลยนะคะ
ภาษาไทยพวกสระหนูอยากถาม
รอ-ไม้-หัน-กอไก่ เป็นคำนาม
อยากจะถามอ่านว่าไรให้เนื้อเย็น
เขียนเรียงความส่งครูพิมยิ้มอิ่มใจ
ครูบอกให้เขียนอะไรที่อยากเป็น
ความฝันนั่นไม่ยากเลยครูคงเห็น
ก็อยากเป็นเช่นคุณครูรู้พากเพียร
บ่กล้าบอกครูพิมถึงความฝัน
อีกอย่างนั้นเรื่องความรักอยากจะเขียน
แต่บ่กล้ากลัวครูว่าเด็กหัวเกรียน
เรียนไม่เรียนแอบมีรักชักแล้วไง
เมื่อมีหวังนั่งลงเขียนเวียนจดหมาย
ส่งให้อ้ายหนูมีฝันอันสดใส
อยากเป็นแฟนกับอ้ายว่าจะใด
กล้าบอกอ้ายเพราะหัวใจให้เรียงความ..
20 เมษายน 2552 11:46 น.
พิมญดา
นับแต่นี้ขอให้ใจนำทางไป
สู่ความฝันอันยิ่งใหญ่ใช่หลบลี้
ทิ้งคราบความเจ็บปวดในชีวี
เหลือสิ่งดีแม้น้อยนิดคิดนำทาง
ร่องรอยกลบลบเขาจากความคิด
จะไม่ติดแค้นเคืองเรื่องเหินห่าง
เหนื่อยพอแล้วกับรักที่อับปาง
หัวใจนางหมองหม่นทนเรื่อยมา
จะขอเอาใจนำทางระหว่างรัก
ขอเว้นวรรคคนโลเลเร่ใจหา
ฟ้ากว้างไกลใช่อยู่แค่ใต้ขนตา
พิมญดาตื่นจากฝันอันมืดมน
ใจเจ้าเอ๋ยรักเถิดเจ้าอย่าเหงาหงอย
เจ้าอย่าคอยใครบางใครให้สับสน
เขาไปรักคนอื่นอย่าฝืนทน
เหลือให้คนที่เข้ามาอย่าบังใจ
จงนำทางของใจให้สุขสม
จะระทมอีกกี่คราอย่าหวั่นไหว
ขอปลดปล่อยพันธะจากบางใคร
ต่อนี้ไปใจนำทาง..สร้างรักงาม..
18 เมษายน 2552 22:12 น.
พิมญดา
กุญแจชีวิตที่ลิขิตใจดั่งฝัน
เปิดหนังสืออ่านกี่วันจะไขขาน
หากุญแจหัวใจไขตำนาน
เพื่อประสานสายใยในชีวี
อ่านหนังสือหลายเล่มเต็มลิมิต
แต่ก็ผิดแผนไปในวิถี
ในเนื้อหาเต็มแน่นแสนยินดี
แต่ก็มีข้อจำกัดพับเก็บไป
คอยซึมซับนับใจความที่ละข้อ
ไม่เคยพอคอยเสาะหาพาหวั่นไหว
แต่ละเล่มหาแก่นสารจากข้างใน
ภาพสวยใสประกอบงามตามสายตา
แต่ก็ได้แค่อ่านผ่านสมอง
นึกตรึกตรองให้มั่นหวั่นปัญหา
หนังสือดีเล่มไหนใช่มายา
หยิบขึ้นมาไขกุญแจให้แน่นอน
แต่บางเล่มอยู่สูงเกินไขว่คว้า
เต็มไปด้วยปัญญามาถ่ายถอน
ช่างงดงามอักษราทุกบทตอน
อยากจะย้อนอ่านใจในเนื้อความ
หรือจะต้องหาอ่านนานไหมหนอ
หนังสือดีมีให้ก่อมีให้ถาม
หนังสือดีที่เนื้อหาน่าติดตาม
ทุกเขตคามมีอีกไหมไขกุญแจ
15 เมษายน 2552 09:25 น.
พิมญดา
ความเอ๋ยความรัก
ใยมาหักรักร้างไม่สร้างเสริม
ใยมาคิดจะลดไม่เพิ่มเติม
ใยริเริ่มแยกทางระหว่างเรา
ใครกันหนอก่อเหตุไม่ติดต่อ
ปล่อยคนรอเคว้งคว้างบนทางเหงา
แล้วมาตัดสัมพันธิ์คำว่าเรา
แล้วยังเอาแต่ใจไม่คิดดู
เกิดเป็นหญิงรักจริงไม่เสแสร้ง
ไม่แสดงหลายใจให้อดสู
คิดสักนิดได้ไหมยอดพธู
จะคบชู้สู่ชายไม่หมายทำ
หากไม่เชื่อใจน้องต้องขอโทษ
พี่ไม่โปรดก้มหน้าทนจมความช้ำ
มีคำพูดมาฝากจากน้ำคำ
น้องคงย้ำรักพี่นิรันดร
ใจของชายกระไรใจดำหรือ
ขอเชื่อถือสาวกวีศรีอักษร
ที่พี่เห็นเป็นเพียงการต่อกลอน
มิใช่หลอนให้พี่ช้ำระกำทรวง....
14 เมษายน 2552 14:07 น.
พิมญดา
กลับบ้านเถิดสีแดงอย่าแผลงฤทธิ์
รักษาสิทธิ์ให้ถูกต้องตามวิถี
เสียเลือดเนื้อคุ้มแล้วหรือคิดให้ดี
รักศักดิ์ศรีเราชาวไทยให้มั่นคง
กลับบ้านนอกคอกนาเถิดพี่น้อง
กลับมาร้องเพลงชาติไทยให้สูงส่ง
อย่าไปร้องเพื่อใครให้ยืนยง
เราเผ่าพงศ์คนยิ้มสวยด้วยหัวใจ
ไม่มีใครอยากร้องไห้วันแดงเดือด
แต่หากต้องเสียเลือดให้นายใหญ่
ตรองดูนิดอย่าคิดเอาใจใคร
ความบรรลัยย่อยยับยากกลับมา
กลับมารดน้ำดำหัวผู้เฒ่าแก่
ที่เฝ้าแลลูกหลานด้วยห่วงหา
อย่าหลงผิดคิดร้ายให้บรรดา
พวกอีกาจะครองฟ้าท้าอินทรี
แล้วกรรมเวรจะตามทันในไม่ช้า
พวกผีห่าความวุ่นวายกลายเป็นผี
คุ้มแล้วหรือเอาตัวตายวายชีวี
แล้วคนที่สั่ง การหน้าบานเชียว
เราบาดเจ็บล้มตายใครเล่าช่วย
หากเราป่วยสูญแขนขาน่าหวาดเสียว
ใครจะเลี้ยงคนพิการขาซีดเซียว
ใครแลเหลียวมิใช่รัฐหรืออย่างไร
..กลอับบ้านเถอะค่ะ..อย่าให้ใครต้องร้องไห้เพื่อเราอีกเลยค่ะ..ชีวิตยังมีค่ากว่าการสละเพื่อคนคนเดียวอีกมากนัก..
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟพิมญดา
หน้าส่วนตัว
1271
