4 เมษายน 2551 21:40 น.

คุณค่าของคน ใช่อยู่ที่ผลของเพศ

วิจิตรวาทะลักษณ์

          ใครหนอใคร  ตั้งกฎ  กำหนดเพศ
ว่าขอบเขต  มีแต่  แค่ชายหญิง
ว่าฟ้าสร้าง  ทั้งสอง  ครองความจริง
ว่าให้หญิง  คู่ชาย  หมายสืบพันธ์

	          แล้วตราหน้า  หญิงชาย  ที่กลายเพศ
ว่าทุเรศ  รังเกียจ  แล้วเดียดฉัน
บ้างว่าฝืน  ธรรมชาติ  อนาถพลัน
แล้วเหยียดหยาม  ประณามกัน  ว่าจัญไร

	          อคติ  ตราตั้ง  บังความคิด
ใครผิดเพศ  ฉันว่าผิด  จิตฝักใฝ่
ฉันชายจริง  หญิงแท้  แน่กว่าใคร
ไม่อยากให้  เธอเขา  เข้าร่วมวง

	          เกิดเป็นชาย  ภูมิใจ  ในรูปลักษณ์
เกิดเป็นหญิง  ก็พริ้มพักตร์  จักประสงค์
หญิงรักหญิง  ชายรักชาย  ใช่เจาะจง
เขายังคง  ภูมิใจ  ไม่เปลี่ยนแปร

	          ไม่มีใคร  ถือกำเนิด  เลือกเกิดได้
แล้วตั้งใจ  เป็นชายหญิง  สิ่งแน่วแน่
เมื่อเกิดมา  กายกับใจ  ได้ผันแปร
จึงพ่ายแพ้  แก่ใจ  ให้ประณาม

	          ถึงเลือกเกิด  ไม่ได้  ใจยังมั่น
จึงฝ่าฝัน  สู้ทน  แม้คนหยาม
ถึงผิดเพศ  ไม่ผิดที่  ด้วยดีงาม
พร้อมยังความ  คุณค่า  ตราแผ่นดิน

	          ทุกวันนี้  โลกกว้าง  ทุกทางท่อง
อย่ามัวมอง  ปิดใจ  ให้ดับดิ้น
จะเพศไหน  คนไหน  ในแดนดิน
หากไม่สิ้น  ความดี  ย่อมดีตาม

	          เพราะคุณค่า  ของคน  บนโลกนี้
ใช่อยู่ที่  เป็นเพศใด  ให้มองข้าม
หากนำน้อม  พร้อมทำดี  ย่อมดีงาม
ก็สมความ  สมคำ  คำว่าคน
				
1 เมษายน 2551 20:01 น.

ชีวิตคือการลงทุน

วิจิตรวาทะลักษณ์

          ตั้งแต่ครรภ์  ยังหุ้ม  คุ้มกายอยู่
ก็ฝากหมอ  ช่วยดู  อยู่ไม่หาย
อันต้มแกง  ทอดย่าง  อยู่ข้างกาย
ไม่เคยชาย  สายตา  มาลองทาน

	          ก่อนจะคลอด  ฝากครรภ์  กับท่านหมอ
เขายื่นข้อ  ขอเสนอ  เธอก็ขาน
เป็นเพคเก็ต  การคลอด  ตลอดงาน
ใครจ่ายผ่าน  จะเทคแคร์  ดูแลดี

	          เมื่อเริ่มโต  ของเล่น  เป็นพันหมื่น
ของพื้นพื้น  ม้าก้านกล้วย  ช่วยเอาหนี
ฉันจะเอา  รถแข่ง  สีแดงดี
ตุ๊กตา  บาร์บี้  ทีละพัน

	          เริ่มเข้าเรียน  โรงเรียนดัง  ครั้งแสนกว่า
สอบไม่ได้  ใช่ปัญหา  มาเลยนั่น
บริจาค  หลักแสน  แทนหลักพัน
ลูกของฉัน  ก็ได้เรียน  โรงเรียนดี

	          พอทำงาน  จ้างสอบ  ตอบคำถาม
หรือจ้างเข้า  งานงาม  ทำง่ายนี่
ราชการ  กระทรวงไหน  ได้ทันที
แม่จะรี่  เร่งจ่าย  หมายเข้าทำ

	          พอแต่งงาน  ลูกสาว  เราเรียกสูง
ลูกชายมุ่ง  เสนอน้อย  คล้อยลงต่ำ
แต่ซองแจก  หลายร้อย  คอยนับนำ
เอาทุนคืน  สมคำ  ตามลงทุน

	          เมื่อเวลา  อายุไข  หมายลับล่วง
มิอาจทวง  เงินตรา  ข้าเคยหนุน
ที่ติดตัว  ตามไป  ได้แค่ทุน
คือเศษเถ้า  ธุลีจุน  หนุนแผ่นดิน
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวิจิตรวาทะลักษณ์
Lovings  วิจิตรวาทะลักษณ์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวิจิตรวาทะลักษณ์
Lovings  วิจิตรวาทะลักษณ์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวิจิตรวาทะลักษณ์
Lovings  วิจิตรวาทะลักษณ์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงวิจิตรวาทะลักษณ์