14 มกราคม 2551 18:48 น.
วิจิตรวาทะลักษณ์
คืนวันหนึ่งกลางดึกได้มีคู่รักหนุ่มสาวได้ขับรถมอไซค์กินลมเล่น ผู้ชายเป็นคนขับส่วน
ผู้หญิงเป็นคนซ้อน ขับชมวิวท่ามกลางเงาจันทร์อย่างมีความสุข แต่แล้วความเร็วเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
หญิง - ตัวเอง ขับช้าๆหน่อย เค้า "กลัว" พูดด้วยน้ำเสียงสั่น
ชาย - ไม่เอาหรอก ยังสนุกอยู่เลย
หญิง - แต่เค้า "กลัว" จริงๆนะ
ชาย - ก็ได้ แต่ คุณต้องบอก"รัก"ผมก่อน
หญิง - ได้ค่ะ "ฉันรักคุณ" ขับช้าๆได้แล้วนะ
ชาย - อืม.. งั้นคุณ กอดผมก่อนซิ
หญิง - ได้จ๊ะ เธอสวมกอดผู้ชายด้วยความรักและอบอุ่น ขับช้าๆนะ ค่ะ
ชาย - อืม.. ตกลง แต่ คุณช่วยถอดหมวกกันน๊อคออกให้ผมหน่อย แล้วคุณก็ใส่มันไว้ผมขับไม่ถนัด
หญิง - เธอค่อยๆถอดแล้วใส่อย่างบรรจง ตามคำสั่งของแฟนเธอ
รุ่งเช้ามีข่าวหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง สรุปได้ว่า กลางดึกได้มีรถมอไซค์ประสบอุบัติเหตุ
มีผู้เสียชีวิตหนึ่ง ผู้รอดชีวิตหนึ่ง เกิดเหตุเนื่องจากรถมอไซค์เบรคแตก
ผู้ชายขณะขับรถนั้นได้รู้ตลอดว่ารถตัวเองเบรคแตก เค้าไม่ได้ตั้งใจให้รถเพิ่มความเร็วเรื่อยๆ
เค้าไม่คิดที่จะบอกผู้หญิงที่เค้ารักเลยว่า รถที่เค้าขี่นั้นตอนนี้ได้เบรคแตก เพราะกลัว กลัวที่เธอจะตกใจและ
กลัวที่เธอจะได้รับอันตรายจึงให้เธอใส่หมวกกันน๊อค แล้วให้เธอ "บอกรักและกอดเค้า" เป็นครั้งสุดท้ายในชีวิต
ปล..แด่ความรักอันบริสุทธิ์ จากวันที่มีชีวิตอยู่จนสุดลมหายใจ
(ขอให้ทุกดวงวิญญาณที่ทำเพื่อรักจงได้รับผลดีที่เค้าทำตลอดไป)
ไปอ่านเจอมาครับ เลยขอนุญาตเขามาโพสให้อ่านกัน อีกที
เพราะอ่านแล้วมันรู้สึก ขนลุกดีอ่ะครับ
เพราะผมเอง คงไม่แน่ใจ ว่าในสถานการณ์แบบนี้
ผมจะทำเพื่อคนที่รักได้เท่านี้ หรือเปล่า
29 มกราคม 2550 14:42 น.
วิจิตรวาทะลักษณ์
เรา สองคนรู้จักกันก็นานเนิ่น
รัก จึงเกินจะเก็บไว้ในวันนี้
นาย อาจขำกับคำรักจากที่มี
นะ คนดีให้รู้ไว้จากใจจริง
นาย รู้ไหมทั้งหัวใจชอบนายนัก
ห้วง แห่งรักบอกหัวใจให้หยุดนิ่ง
คำ ว่ารักออกจากปากจากใจจริง
นึง นึงนิ่งเกือบไม่กล้ามากล่าวคำ
....................................
จึงอาศัยบ้านกลอนมาวอนว่า
ชี้ชะตาว่ารักนี้ดีหรือช้ำ
คนตัดสินก็คือนายหมายกล่าวนำ
โปรดเอ่ายคำรักหรือลามาจากใจ
หากยังมีเยื่อใยให้กันบ้าง
พูดสักอย่างว่า "รัก" จักได้ไหม
หากชาตินี้ไม่มีแน่เมื่อเยื่อใย
จะตัดใจจากลาไม่มาเจอ
หากชาตินี้มิได้ชิดพิศวาส
จะนิราศห่างไห้ไกลเสมอ
ชาติหน้ามีอธิษฐานพานพบเจอ
ได้รักเธอครองหัวใจไปนิรันดร์
ห้วงคำนึงครับ......
ทำตามสัญญาแล้วนะครับ ช่วยตอบกระทู้นี้ให้ด้วย คำตอบมันจะเป็นอย่างไรไม่สำคัญนะครับ แต่ที่สำคัญยิ่งกว่า คือ เรารักนาย
พี่น้องทุกคนในบ้านกลอนไทยครับ..........
ไม่ว่าผลของการโพสกระทู้บทนี้ จะออกมาเป็นอย่างไร แม้จะเป็นผลลบกับผมก็ตาม แต่มันคือสิ่งที่ผมอยากทำ ให้กับคนที่ผมรัก ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ
30 พฤศจิกายน 2549 12:47 น.
วิจิตรวาทะลักษณ์
หลังจากที่ผมเอาบทกลอนชุด "ประชาธิไตยแบบโกงกินบ้าน กับเผด็จการแบบโปร่งใส" มาลงในบ้านกลอนหลังนี้ ปรากฎว่า มีคนเค้ามาคอมเม๊นต์ว่า
ถ้าคิดจะมาวิพากษ์-วิจารณ์การเมือง ภูมิต้องแน่น
กว่านี่ อย่าเอาเรื่องจินตนาการมาปนกับเรื่องจริง
คนที่นี่เขาไม่สนใจ
ถ้า-รักเขียนกลอนแนวนี้ ไปเขียนที่กวีการเมือง
ของพันทิพ อย่ามาจุดประกายสร้างความแตกแยก
ที่เว๊ปนี้ ให้เขาหมองมัว
กาละเทศะ และ ไม่รอนสิทธิ์ใคร เป็นหัวใจของ
เรื่องประชาธิปไตยที่คุณไม่รู้จัก
ผมเขียนไว้แค่เตือนสติเท่านั้นเอง ท่านแสงตะวัน
มีระดับปรมาจารย์มากมายที่สนใจการเมือง อย่าง
ท่านสดายุ ท่านวฤก ท่านผู้เฒ่า ท่านอมิตรา ท่านทิกิ
...............ฯลฯ แต่ท่านเหล่านี้ไม่เอาบทกวีที่เกี่ยวข้องกับการเมืองมาใน
เว๊ปแห่งนี้ เพราะท่านเหล่านั้นมีวุฒิภาวะมากพอที่รู้
จักคำว่า กาละเทศะ ครับ
เว๊ปนี้เป็นเว๊ปใสๆเป็นจุดเริ่มการสร้างฝันของ
ทุกคน และ ไม่มีความขัดแย้งกันในความคิด
ครับ ................. กรุณาอ่านให้เข้าใจครับ
ประเทศวุ่นวาย เพราะคนประเภทคุณ
คำอธิบายขากใจ ผม วิจิตรวาทะลักษณ์
ผมได้ชี้แจงก่อนจะเอากลนบทนี้ลงแล้วนะครับว่า กลอนบทนี้มันเป็นเพียงการแสดงความคิดเห็นในฐานะประชาชนชาวไทยคนหนึ่ง ที่มีต่อบ้านเมืองในเวลานี้
ประชาธิปไตย มีความเห็นแตกต่างกันได้ แต่บอกแล้วไงครับ ว่าเราจะไม่แตกแยก
ยอมรับครับว่า ภูมิ และวุฒิภาวะของผม ยังน้อยกว่า ท่านสดายุ ท่านวฤก ท่านผู้เฒ่า ท่านอมิตรา ท่านทิกิ
...............ฯลฯ จริง
แต่มันก็ไม่ผิดไม่ใช่เหรอครับ ที่ผมจะแสดงความคิดเห็นทางการเมืองผ่านบทกลอนของผม ถึงมันจะเป็นเพียงจินตนากร ที่อาจจะดูไร้สาระก็ตาม
บ้านกลอนแห่งนี้ มีการปิดกลั้นการแสดงความเห็นด้วยเหรอครับ
ถ้ามันทำให้ใครบางคน หรือหลายคนไม่พอใจ ต่อไปผมเองคงจะไม่กล้าเอากลอนบทนี้หรอกหรอครับ คงจะเอาลงแต่กลอนที่
ใสๆเป็นจุดเริ่มการสร้างฝันของ
ทุกคน และ ไม่มีความขัดแย้งกันในความคิด
ครับ
และแล้วด้านสังมที่ดูมืดมิดอีกด้าน ก็จะถูกปิดบังไว้อย่างนั้น เพราะไม่มีใครนำมันออกมาตีแผ่
ถ้ากลอนบทนี้ มันสร้างความแตกแยกให้ใครบางคน หรือหลายคน ไม่พอใจ ผมก็ต้องกราบขออภัย มา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
และสัญญาว่า ต่อไป ผมจะไม่เอากลอนแนวนี้ มาลงในบ้านกลอนนี้อีกเด็ดขาด
ขอบคุณครับ
20 พฤษภาคม 2549 15:10 น.
วิจิตรวาทะลักษณ์
กลอนบทนี้ ผมแต่งเอาไว้ตั้งนานแล้วครับ แต่งตั้งแต่ตอนที่ได้ยินคำว่าภารกิจกู้ชาติตอนแรก ๆ เลย ทีแรกไม่กล้าเอาลงเว็บ เพราะกลัวคนอ่านอาจจะไม่ชอบอ่ะครับ
แต่อยากจะบอกเอาไว้นะครับว่า เนื้อหาในบทกลอนบทนี้ มันเป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวของผม ในฐานะที่เป็นประชาชนคนไทยคนหนึ่ง ที่กลั่นกรองออกมาเป็นภาษากวี เกี่ยวกับคำว่า "ภารกิจกู้ชาติ" ซึ่งอาจจะตรงกับความรู้สึกหรือขัดแย้งกับอีก หลาย ๆ คน แต่ก็อยากให้ทุกคนมองว่ามันเป็นเพียงบทกลอนที่สะท้อนความรู้สึกของคนไทยคนหนึงเท่านั้นเองนะครับ
ในสังคมหมู่มาก ย่อมมีความคิดเห็นที่แตกต่างกันได้ แต่เราต้องไม่แตกแยกใช่ป่ะครับ 55
หน้าส่วนตัว
1858
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิจิตรวาทะลักษณ์
