9 มกราคม 2549 20:43 น.

อุ่นใจ

หมอกจาง

อุ่นใจ
แม้ยามไม่มีใครอยู่เคียงข้าง
ขอแค่มีแสงดาวเพียงจางจาง
อ้างว้างก็เหมือนจะเลือนหาย

อุ่นอก
เพียงเห็นนกมาเริงระบำร่าย
แค่มีสายลมเบามาทักทาย
เจ้าดอกรักในแดดสายก็ไหวเอน

ความคิดถึงอยู่ตรงหน้า
ไม่ไขว่ไม่คว้าก็มองเห็น
ไม่เปลี่ยนแปลกไปจากที่เคยเป็น
ไม่เคยหลบเคยเร้นแม้บางเบา

อุ่นใจ
ใครจะว่าอย่างไรก็ช่างเขา
ฉันอยู่กับความคิดถึงไร้รูปเงา
ใครจะคิดว่าฉันเหงา-ก็ตามใจ
				
3 มกราคม 2549 07:49 น.

กี่ปีใหม่ยังเหมือนเดิม

หมอกจาง


ปีใหม่
มองฟ้าฟ้าไม่ใสกว่าปีเก่า
มองเมฆหนาใช่ว่าจะบางเบา
มองความเศร้าใช่ว่ากลับสดใส

วันเดือน
ค่อยคืบค่อยเคลื่อนค่อยผ่านไป
หัวใจหยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว
ปีใหม่กี่ปีใหม่ยังเหมือนเดิม

ช่วยเติมช่วยต่อ
ก็เพียงเพราะมันไม่พอจึงขอเพิ่ม
กี่ปีแล้วที่ตัดพ้อให้ต่อเติม
ยังเป็นอยู่เท่าที่เริ่มมานานเนา

ปีใหม่
อะไรอะไรก็ดูเหมือนดังเก่า
ต่างคนยังคงต่างเหงา
จนคล้ายต่างเราต่างคุ้นชิน
				
26 ธันวาคม 2548 09:13 น.

ธุระปะปัง

หมอกจาง

ธุระปะปัง
เธอวุ่นวายกับบางอย่าง
ฉันก็วุ่นวายกับบางสิ่ง

กล่องรับจดหมายว่างเปล่า
สายลมข้างหน้าต่างก็หยุดนิ่ง
มีแต่ใบไม้แห้งทิ้งดิ่ง
ทีละใบ..สองใบ

เขียนตัวหนังสือ
ลงบนอากาศที่ว่างเปล่า
ในใจมีเรื่องเล่า
ในความคิดถึงยังคงสดใส

สองอาทิตย์เพิ่ม..ที่ผ่าน
การงาน เรื่องราวก็สุมร่ำไป
ไว้สักวันที่แดดวิบไหว
ลมเริ่มพัดล้อเล่นไล่
แล้วฉันจะส่งตัวหนังสือไป..เคาะประตู
				
18 ธันวาคม 2548 19:57 น.

ความเศร้าเจ้าเอย..

หมอกจาง


นาฬิกาเดินเงียบๆในความเงียบ
ความเศร้าร่วงหล่นจากฟากฟ้า
หัวใจฉันคงเป็นแอ่งขังน้ำตา
ท่วมท้นเอ่อๆมา แต่ไม่ไหล

ทุกจังหวะการเต้นของหัวใจมีเรื่องเล่า
แต่ฉันไม่อาจค้นได้ว่าความเศร้า นั้นเพราะเรื่องอะไร
คงจะง่าย..ที่จะกล่าวโทษเพียงความอ่อนไหว
แต่จะมีประโยชน์อันใด..
ในเมื่อไม่อาจหาที่ไป.. ให้กับสิ่งที่ไร้ที่มา

ความเศร้า ความเศร้า
เอาหัวใจเป็นเบ้า ก่อรูปขึ้นอย่างช้าๆ
จำหลักฝังรูปรอยลงในแววตา
ดังริบหรี่ของแสงเทียนเหว่ว้า ที่มองหาคนเข้าใจ

นาฬิกายังคงเดินในความเงียบ
หัวใจฉันปิดด้วยประตูบานเรียบ ที่ไร้ช่องกุญแจไข
ความเศร้าเจ้าเอย เจ้าลอยมาจากที่ใด
จะหยุดอยู่อีกนานไหม..
หรือจะพำนักพักในใจ..อย่างถาวร
				
15 ธันวาคม 2548 22:37 น.

ใช่ว่าฉันเลือกได้..

หมอกจาง

ไม่ได้เกี่ยวกับอยากหรือไม่อยาก
ใช่ว่าเลือกที่จะจากหรือจะอยู่
เจ็บ-ไม่เจ็บเท่านั้นที่ฉันรู้
และทุกครั้งก็ล้วนอยู่ข้างเจ็บช้ำ

ไม่ได้เลือกที่จะอยู่กับความเหงา
ที่ครอบคลุมเหมือนเงาของยามค่ำ
ไม่ได้เริ่มเพื่อจะจบอยู่ซ้ำซ้ำ
ไม่ได้จากเพื่อจะจำว่าซ้ำรอย

ไม่ได้เลือกที่จะรักหรือไม่รัก
เมื่อหักใจใช่ว่าหักเพียงค่อยค่อย
ในอารมณ์แห่งน้อยใจใช่ใจน้อย
ก็ตัดพ้อรำพันคอยวันงดงาม

ไม่ได้เกี่ยวกับอยากหรือไม่อยาก
อาจเรื่องราวหลายหลากเธอมองข้าม
คำว่ารักใช่สิ่งที่มีนิยาม
และใช่ว่าเลือกได้ตามอย่างใจจินต์				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหมอกจาง
Lovings  หมอกจาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหมอกจาง
Lovings  หมอกจาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหมอกจาง
Lovings  หมอกจาง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงหมอกจาง