15 ธันวาคม 2548 10:33 น.
หมอกจาง
ในสายตา..
มีค่า-ไม่มีค่า อะไรวัด
สำคัญ-ไม่สำคัญ เกณฑ์ใดจัด
เที่ยงตรง อย่างบรรทัด หรือคดเคี้ยว
ใกล้ชิด-ห่างไกล
สำคัญ ต่อหัวใจ แค่ไหนเชียว
ความใกล้ ใช่หมาย ว่ากุมเกี่ยว
บางไกล ใยเหนียว ยึดหัวใจ
ชัดเจน-รางเลือน
น้อยกว่าเพื่อน มากกว่าเพื่อน หรือไม่ใช่
คำอธิบาย ไม่มี ความหมายใด
เกิดขึ้น และเป็นไป ตามอย่างนั้น
ในสายตา..
บางคุณค่า นั้นตกผลึก ใช่กรองกลั่น
หนึ่งเดียว จากมากมาย หลายร้อยพัน
เพียงเธอ ที่สำคัญ..ในสายตา
13 ธันวาคม 2548 21:37 น.
หมอกจาง
ในช่องว่างของคำพูด..เพียงเบาเบา
ฉันขอสอดแทรกเล่าความเหงา..ค่อยค่อย
เรื่องซ้ำซ้ำที่เกิดขึ้น..บ่อยบ่อย
ดำเนินเรื่องซ้ำร่องรอย..ร้าวร้าว
ขอที่ว่างให้ฉัน..เพียงสักนิด
ในวันที่บางอย่างสะกิด..เรื่องเก่า
เรื่องเดิมเดิมที่เธอ..สามารถเดา
แค่เล่าซ้ำเรื่องเศร้า..อีกสักหน
ไม่หวังความเข้าใจ
และไม่หวังอะไร..จากใครสักคน
เพียงขอระบายความรู้สึก..ที่ท่วมท้น
ระบายความหมองหม่น..ออกเป็นถ้อยคำ
ในช่องว่างของคำพูด..เพียงเบาเบา
ฉันขอสอดแทรกเรื่องเล่า..ที่ซ้ำซ้ำ
บรรเลงเพลงบทเก่า บนละอองเหงา..พรมพรำ
ปล่อยความเศร้าให้เพ้อพร่ำ..
แม้เธอจะเบื่อหน่ายในถ้อยคำ..ก็ตามที
9 ธันวาคม 2548 12:24 น.
หมอกจาง
ดวงจันทร์ ดวงจันทร์
ฉันอยากขึ้นไปอยู่บนนั้น
ไม่ว่าด้วยปีกของแมลงวัน
หรือด้วยปีกของนกอินทรี
ไม่มีต้นไม้ ไม่มีสายลม
ไม่มีผ้านวมหนาให้ห่ม
ไม่มีดอกไม้ให้ชม
ไม่มีแม้แต่แสงสี
เหน็บหนาว เหน็บหนาว
อยู่บนนั้นฉันจะผิงไอดาว
ก่อกองไฟจากความปวดร้าว
คงอุ่นได้นานยาว..หลายปี
ดวงจันทร์ บนดวงจันทร์
จะมีเธอแค่ในความฝัน
ในความคิดถึงที่ยังมีกันและกัน
ไม่ใช่ความเจ็บปวดเพราะผูกพัน
..อย่างวันนี้..
5 ธันวาคม 2548 19:04 น.
หมอกจาง
อบอุ่น
ละเมียดละมุนและลึกซึ้ง
ทุกถ้อยแววตานั้นตราตรึง
เผลอคิด ว่าคิดถึงในบางครั้ง
ใจเอย.. เจ้าหัวใจ
จมอยู่ตรงจุดไหนเกินไม้หยั่ง
ฤา ผูกพันแน่นเหนียวนั้นเกี่ยวรั้ง
ให้ตรองให้ยั้งให้ชั่งใจ
รัก หรีอ เกือบรัก
ย้ำทวนนักในวงแห่งสงสัย
แค่เกือบเผลอหรือว่าได้เผลอไป
ความรู้สึกอยู่ตรงไหนยังสับสน
พร่าพร่าและรางเลือน
ดังน้ำใสตะกอนเปื้อนลงปะปน
ถามใจต่อกี่ครั้งตั้งกี่หน
ใช่รักไหม-ใจก็บ่น ว่าจนใจ
1 ธันวาคม 2548 08:12 น.
หมอกจาง
แหงนหน้า
เมฆขาวเต็มฟ้า
อยากว่ายเมฆ
แต่ตอนนี้ ฉันผลุบโผล่
ในทะเลความคิดถึง
แดดใส
ลานร่มไม้ข้างล่าง ไร้ผู้คน
มีเพียงถ้อยคำที่ฟังไม่ได้ศัพท์ ยามลมพัดใบไม้
ยิ่งเงียบ ยิ่งคิดถึง
เวลาเดินช้า
ทั้งที่เข็มนาฬิกาดูเดินเร็ว
เปลี่ยนจากนับวัน เป็นนับนาที
อีกกี่รอบของเข็มนาฬิกา
จะเจอเธอ
แหงนหน้า
เมฆขาวเต็มฟ้า
ลมหายใจดูเหมือนติดขัด
ฉันคงสำลักความคิดถึง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
หน้าส่วนตัว
1211
