23 มกราคม 2551 10:57 น.
หมอกจาง
ฉันไม่เห็นอะไรเลย
โลกก็ดูเฉยเมยอย่างที่คุ้น
ฟ้าก็ดูว่างเปล่าอย่างทารุณ
ลมก็หมุนหมุนวนไร้ที่ไป
ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย
ไม่เคยแม้แต่คิดจะสงสัย
จะเปลี่ยนที่เปลี่ยนทางไปอย่างไร
กาลเวลาจะเปลี่ยนไหมก็ช่างมัน
ความว่างเปล่า
ความปวดร้าวเหมือนเป็นกำแพงกั้น
ปิดใจจากอะไรนับร้อยพัน
อยู่ในโลกโลกของฉันเพียงผู้เดียว
ฉันอยู่บนโลกอีกใบ
ที่ลอยไปไร้แรงมายึดเหนี่ยว
ที่ทุกสีคือสีที่ซีดเซียว
ที่ความฝันแม้สักเสี้ยว ก็ไม่เหลือ
18 ธันวาคม 2550 18:22 น.
หมอกจาง
เราคงได้พบกันในวันหนึ่ง
ในวันซึ่งท้องฟ้านั้นสดใส
ในวันที่น้ำค้างจับกิ่งใบ
และดอกไม้ดอกใหม่นั้นเบ่งบาน
เราคงได้พบกันในวันหนึ่ง
ในวันซึ่งความฝันนั้นแสนหวาน
ในพรุ่งนี้ที่จะเหมือนวันเมื่อวาน
แม้จะห่างไปเนิ่นนานจนเกินนับ
ฉันคงต้องเดินทางไป
ไกลเท่าไกลไม่รู้เวลากลับ
กี่เรื่องราวเริ่มและจบจะทบทับ
กี่รอยเท้าเกินจะนับบนเส้นทาง
เราคงได้พบกันในวันหนึ่ง
ฉันคงจะคิดถึงเธออยู่บ้าง
ความทรงจำคงคอยเตือนอยู่เลือนราง
..และฉันคงจะอ้างว้างพอสมควร
15 พฤศจิกายน 2550 19:50 น.
หมอกจาง
หอมเจ้าเอยลมพัดกลิ่นจัดจ้าน
ดอกไม้บานเมื่อไหร่มองไม่เห็น
หรือดอกรักบานน้อยน้อยค่อยค่อยเป็น
จึงโชยกลิ่นเย้าเล่นให้หวามใจ
ในแดดดวงพวงแสดก็แผดสี
ให้ผึ้งหยั่งท่าทีอย่างสงสัย
เจ้าดอกแก้วซ่อนดอกตามซอกใบ
เจ้าอายคนอายใครจึงซ่อนตัว
ต้อยติ่งงามตรงสีม่วงอ่อน
เหมือนท้องฟ้างามตอนแรกสลัว
คำหวานบานบอกอย่างดอกบัว
โดยไม่กลัวใครเขาจะเย้าคำ
เจ้ากล้วยไม้เอนสั่นอย่างหวั่นไหว
หวั่นว่าดาวไม่สดใสในยามค่ำ
ไม่รู้โรยบานแทนความบอบช้ำ
ที่บางคนเคยทำ ไม่โรยรา
หอมเจ้าเอยลมพัดกลิ่นจัดจ้าน
หวังให้หอมอยู่เนิ่นนานที่ตรงหน้า
กลัวลมแรงแดดจัดจะพัดพา
ดอกรักลอยลับตาไปเหมือนเคย
31 ตุลาคม 2550 19:53 น.
หมอกจาง
ฝอยฝนในลมหนาว
พราวพัดผ่านหน้าต่าง
มาเยือนหรือผ่านทาง
อ้างว้างและเงียบเหงา
ท้องฟ้าสีเทาโศก
ลมโบกมาเบาเบา
ชุ่มชื้นในรุ่งเช้า
โศกเศร้าไปพร้อมกัน
ฝอยฝนในลมหนาว
ราวกับเป็นความฝัน
เยียบเย็นและเงียบงัน
ปวดร้าวและงดงาม
19 กันยายน 2550 23:04 น.
หมอกจาง
หนังสือหนังหา
ห่างตาก็เหมือนจะเลือนหาย
ปริศนาเก่าเก่าเอามาทาย
คำตอบแค่คลับคล้ายว่าคุ้นคุ้น
ม้วนเทปเพลงหวานหวาน
เก็บไว้นานก็เปื้อนด้วยรอยฝุ่น
สตางค์เก็บไว้เก่านั้นเท่าทุน
เรื่องวุ่นวุ่นผ่านไปก็จืดจาง
แต่ความทรงจำ
กับบางคนบางคำก็มีบ้าง
ที่ไม่เคยจะเคลื่อนหรือเลือนราง
ไม่เคยเลยจะลอยห่างหรือลับหาย
เรื่องเธอ
สม่ำเสมอยังหวนมาทักทาย
ยิ่งนานก็เหมือนยิ่งมีความหมาย
เหมือนพอกพูนขึ้นมากมาย กับเวลา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟหมอกจาง
หน้าส่วนตัว
1537
