15 ตุลาคม 2545 11:17 น.
				
												
				
								อัลมิตรา
		
					
				
...ผลักน้ำออกไปน้ำไหลเข้ามา...วักน้ำเข้ามาน้ำไหลออกไป...
...คนที่เป็นผู้ให้มักได้รับสิ่งตอบแทนเสมอ อย่างน้อยก็ได้รับความรักและความชื่นชมจากผู้อื่น  เปรียบเสมือนผลักน้ำออกไปจากตัว  น้ำก็จะยิ่งไหลเข้ามา
...แต่คนที่มีความโลภอยากได้จากผู้อื่น  กลับต้องเป็นผู้สูญเสียไม่ได้แม้แต่ความรักและความศรัทธาจากผู้อื่น  เปรียบเสมือนคนที่พยายามวักน้ำเข้าหาตัว  น้ำก็จะยิ่งไหลออกไป				
			 
			
				12 ตุลาคม 2545 11:38 น.
				
												
				
								อัลมิตรา
		
					
				
...อัญชัญ ม่วงชดช้อย...........กลอยใจ 
แต้มแต่งเติมความนัย............หยอกเย้า 
สีสันม่วงแม้นหมาย................จิตม่าย (หม้าย) 
เรียมจักปลอบใจเจ้า...............ดอกไม้อัญชัญ ฯ
...ขาวบริสุทธิ์ พุดซ้อน...........สดใส 
เปรียบดั่งดรุณวัย....................แต่งแต้ม 
เดียงสาแอบดอกใน.................จริตซ่อน เร้นแล 
ภมรหมู่รอแย้ม.........................เมื่อไหร่เป็นได้ตายแฮ 
ฯ
...สายน้ำผึ้งปรารถ์เอื้อม.........มาถนอม 
หลงรักดอกพยอม.....................เอ่ยอ้าง 
รสอร่อยพันธ์หอม......................รสชาด 
ไผซิได้ชิมค้าง..........................ปากลิ้นบ่ยอมฯ
...พุดตาล สะพรั่งข้าง.............เรือนชาน 
กลีบคลี่ขยายบาน....................ไม่เว้น 
ตะวันส่องแสงฉาน...................ยามบ่าย เปลี่ยนสี 
ชมพู่แทนขาวเร้น....................ดั่งให้ปลดปลง ฯ
...ฝิ่น หลากสีช่อพริ้ว.............ชูไสว 
ประหนึ่งอวดตาใคร.................ไม่เว้น 
ความสวยล่อรุมใจ....................ฝันใฝ่ 
มีแต่จะชอกช้ำ.........................หากได้หลวมตัว ฯ				
			 
			
				12 ตุลาคม 2545 11:33 น.
				
												
				
								อัลมิตรา
		
					
				
...ช้องนางนางอยู่ใกล้...................ดวงใจ 
ช้องม่วงควงทรามวัย...................แนบข้าง 
เครือพันธ์มั่นชูใบ........................เคียงดอก- บานแฮ 
นวลชิดสนิทข้าง..........................ดั่งช้องนางชม ฯ 
.....จำปีแทนพี่นี้.........................แทนกาย 
มอบแด่สาวพริ้มพราย................แน่รัก 
กลีบงามย่ามใจกราย..................กอบเก็บ ดอมเฮย 
ขาวเรื่อเหลือใจนัก.....................จักน้อมหอมนวล ฯ 
.....ชบาแดงแต่งแต้ม..................นวลอนงค์ 
ดังชาดงามบรรจง......................วาดให้ 
งามสมข่มไหลหลง......................ตรงดอก- งามเฮย 
ขอพี่สิเคียงใกล้..........................ไขว่คว้าชบา มาชม ฯ 
....ชุมเห็ดเด็ดพี่แล้ว....................หทัยวาง 
มอบรักแด่อนงค์นาง....................แน่แท้ 
งามอร่ามยามคัคคนางค์................แนบคู่- หูแม่ 
ชมช่อพนอแล้.............................แค่นั้นพลันเกษม ฯ 
....ดาวเรืองเหมือนรักนี้.................เรืองใจ 
ต่อรักปักษ์ดวงหทัย.....................พี่นี้ 
เหลืองดอกออกเรียงไบ................ชมชื่น 
หมายเด็ดใจน้องนี้........................หากไร้ใครเคียง ฯ 
...เห็นอโศกช่างโศกแท้...................งามงอน 
ใยน้องจึงตัดรอน.........................พี่ได้ 
คงโศกวิตกตอน...........................ดอกร่วง- โรยนา 
คงหน่ายหมายผลักให้....................บ่ายร้างรียมฤา ฯ 
...อังกาบซึมซาบรัก.......................ปักแน่น 
ชีพวายไม่คลายแคลน.....................เกลื่อนได้ 
ยลดอกออกทดแทน.......................แสนชื่น- สราญเฮย 
พันะธ์ผูกสุขใจใว้...........................ไป่ร้างดังอัง- กาบเทอญ ฯ 
...ดอกม่วงพวงร่ายร้อย................เรียงราย
งามดั่งดาวพร่างพราย..................แต่งสร้าง
ประหนึ่งดั่งโฉมฉาย......................ชิดพี่ นี้เฮย
เคยเอ่ยเปรียบเทียบอ้าง................รักน้องนางเดียว ฯ 
...ซ่อนกลิ่นกลิ่นติดคล้าย...............เยาวมาลย์
เผยแอบปองนงคราญ..................เกี่ยวก้อย
สลวยระรวยหวาน.........................หอมกลิ่น กายแม่
ตรึงจิตไม่คิดคล้อย......................ใช่น้อยเต็มทรวงฯ				
			 
			
				11 ตุลาคม 2545 07:56 น.
				
												
				
								อัลมิตรา
		
					
				
                          ด้วยจิตวิญญาณอันเปี่ยมสุข
            
                    ทุกครั้งที่ฉันให้  ก็หมายถึง  ฉันได้รับ
                            ฉันไม่ได้หมายความว่า
                     มีคนคนหนึ่งได้ให้สิ่งหนี่งสิ่งใดแก่ฉัน
                 แต่ฉันหมายถึง ฉันได้รับในสิ่งที่ฉันให้ต่างหาก
                                     เพราะว่า
                    ความยินดีของฉันจากการที่ฉันได้ให้
              มันมีไม่น้อยไปกว่าความสุขใจของผู้ที่มารับไป				
			 
			
				10 ตุลาคม 2545 10:17 น.
				
												
				
								อัลมิตรา
		
					
				
(๑)
.....แปลกจริงสิงซ่อนเร้น.............เหลือบมอง
เปื้อนสิ่งปฏิกูลกอง.......................กลิ่นคลุ้ง
เปลี่ยนไปใหม่อาจนอง.................จิตเจิ่ง  จมนา
ปนพิษจิตเฟือนฟุ้ง.......................ยุ่งย้อนนอนขม ฯ
(๒)
.....แปลกประหลาดอาจซ้อน...........คมหลาว
เปื้อนหม่นอาจผ่องราว..................เพชรแพร้ว
เปลี่ยนทัศน์เพ่งจริงขาว................ฤาขุ่น
ปนป่ายใครพิศม์แล้ว.....................แน่วรู้สิ่งหลอน ฯ
(๓)
.....แปลกตาหาใช่ปลิ้น-................ปลอกใคร   
เปลื้อนเปรอะเลอะเทอะไป...........ไป่เหี้ยม
เปลี่ยนบทสบถใด........................หมายกล่อม-  เห่นา
ปนจิตจริตเพรี้ยม........................เยี่ยมเย้าสราญรมย์  ฯ
(๔)
.....แปลกใจใยหยาดเยิ้ม.............จริงหนอ  
เปื้อนอย่างเราคงรอ.....................จิตค้าง 
เปลี่ยนใจใหม่เถิดหนอ................ติงพ่อ 
ปนจิตสนิทข้าง.............................อย่าขว้างใจจริง ฯ
..