9 ตุลาคม 2545 08:34 น.
อัลมิตรา
เมื่อพี่ชายทายทักให้หักจิต
จรดจริตพิศซ้ำถึงความหมอง
ให้รักษาจิตใจใฝ่ประคอง
หลายทำนองรุมเร้าให้เศร้าใจ
หากว่าชายหมายจิตพินิจถึง
หมดความซึ้งหม่นหวานรอนราญให้
เพียงประสงค์พรรณาคราคิดไป
ปลอบฤทัยที่หมองไหม้ให้ยินดี
มิมีใครใดล้ำทำให้หม่น
มิมีใครกร่นคำให้ช้ำที่
มิมีใครเผยกล้ามาราวี
มิมีใครเผยวจีชี้ลงตัว
สะบัดกานท์สะท้านเรียงเคียงในจิต
สะท้อนคิดยากยับยั้งพลั้งสลัว
สะเทือนเอยเผยว่าเศร้าใจสั่นรัว
สะทกทั่วให้หวาดกลัวมัวในนวล
ย้อนดูคำพร่ำพาในคิดนึก
ย้อนดูตรึกตรองแน่นจากแก่นหวล
ย้อนความหลังครั้งเย้าให้เฝ้าครวญ
ย้อนดูถ้วนทวนย้ำให้ช้ำตน
ระวังใจใสแน่วพี่แก้วบอก
ระวังความอย่าให้ชอกบอกอีกหน
ระวังนะเกรงน้องจะช้ำกมล
ระวังคนใจร้ายทำลายเรา ...
8 ตุลาคม 2545 21:01 น.
อัลมิตรา
(๑)
รัตติกาลผ่านมาอุราต้อง
เฝ้าเหม่อมองท้องฟ้าใจยังเหลียว
ไม่พานพบสบใครสักคนเดียว
ใจยังเที่ยวถามจันทร์ฝันเลื่อนลอย
(๒)
จันทร์ตอบว่าคราใดใจสะอื้น
ด้วยว่าฝืนรอคนหนึ่งคิดถดถอย
ฝากกระซิบกับสายลมว่ายังคอย
ใจอย่าลอยไปไหนให้กลับมา
(๓)
พรรณมาลาคราคืนสะอื้นไห้
ชายผู้เป็นเจ้าหัวใจไม่มาหา
แก้วราตรีที่ปลูกไว้ในอุรา
คงโรยราครายืนฝืนระทม
(๔)
โอ้สายหยุดหยุดใจได้ไหมนี่
ดวงใจที่เฝ้าเพ้อและขื่นขม
กลิ่นระเรื่ออาจจะเจือไปตามลม
มิอาจสมจมคำที่สัญญา
(๕)
ด้วยว่าใจดวงนี้มิหลับใหล
เหม่อมองไปนอกระเบียงรำพันว่า
ในยามนี้ไม่มีกาพย์กล่อมอุรา
ไม่มีฉันท์คอยมาให้อุ่นใจ
(๖)
ยามราตรีเคยมีคนพนอชิด
ร้อยดวงจิตส่งขวัญยามฝันใฝ่
ผ่านกี่คืนกี่เดือนเลื่อนผ่านไป
ยังคงซึ้งตรึงใจมิลืมเลือน
(๗)
ดอกไม้หอมพี่บรรจงเก็บน้อง
จะนำคล้องใส่ฤทัยไว้เสมือน
สนนว่าเคียงกันชมดวงเดือน
เหมือนดั่งเพื่อนใกล้ชิดจิตนิรันดร์
(๘)
กลิ่นลำดวนชวนใจให้ชื่นจิต
นฤมิตจินตนาคราหลับฝัน
รำพันกลอนเพ้อฝันผ่านคืนวาน
เป็นกลอนกานท์ตัดพ้อหนอบางคน
8 ตุลาคม 2545 19:22 น.
อัลมิตรา
...ฉันไม่รู้ว่าเธอนั้นคิดอะไร
...เพราะก่อนเคย ...หัวใจเธอที่มีฉัน
...หากแม้เธอจะลืมเลือนคำมั่น
...ก็ขอให้ปล่อยฉัน ก็แต่เพียงกาย
...ผ่านวัน ผ่านคืน เคยชื่นก็ผ่าน
...เก็บแต่ความร้าวราน มากมากจนทนไม่ไหว
...พอเถอะนะ หยุดทำร้ายกันอีกต่อไป
...ฉันเข้าใจ ถึงความเดียวดาย ที่ฉันจะทนมี
...ฉันไม่รู้ว่าเธอนั้นคิดอะไร
...โกรธเกลียดมากมาย ท่วมใจหรือนี่
...ใยไม่เก็บเกี่ยว ความรักที่เคยมี
...หรือทุกสิ่งที่ กล่าวมา มันไม่จริง
...หลับฝัน พลันตื่น สะอื้น
...ไม่มีสักคืน ที่ความรักจะเรียกหา
...หลั่งรินหยด ท่วมท้นด้วยหยาดน้ำตา
...ฤา เกินจะไขว่คว้า ในสิ่งที่ฝันไป
...แต่ฉันรู้ว่าฉันควรทำอย่างไร
...ยอมรับทุกสิ่งที่โชคชะตา ลิขิตให้
...จะทุกข์ จะท้อ โอ้อกหนอ...จะทนไป
...เพียงแต่ให้ใคร รับรู้สักครา...
...หวานคำที่มี คนดีเคยให้ ..
...ขอเก็บได้ไหม เผื่อต้องลาไกล และเมื่อใจเรียกหา
...สักนิด ขอให้ฉันเก็บเกี่ยวความรัก.. ที่เธอเคยพร่ำพรรณา
...แม้ไม่มีค่าสำหรับเธอ ก็ขอให้ฉันเก็บไปละเมอแต่ฝ่ายเดียว
7 ตุลาคม 2545 21:17 น.
อัลมิตรา
รัตติกาลผันผ่านพรั่นใจนัก
โอ้น้องรักยากหลับตราบฟ้าสาง
แม้นไม่พบสพตานะเอวบาง
ใช่ลาร้างห่างใจที่ใคร่ชม
เก็บดาวเดือนเกลื่อนห้วงสรวงสวรรค์
ร้อยเรียงกันพรรณพราวราวสุขสม
เป็นมาลัยให้น้องจ้องตาชม
คงภิรมย์สมใจได้แย้มยล
พฤกษ์มาลาคราคืนกลิ่นรื่นรมย์
พี่นั่งชมลมล่องต้องสนน
แก้วราตรีที่ปลูกสุขกมล
กลิ่นระคนปนใจที่ไหวเอน
โอ้สายหยุดฉุดใจให้ใกล้น้อง
กลีบดอกปองซ้องมือให้ถือเห็น
กลิ่นระเรื่อเครือวัลย์พระจันทร์เพ็ญ
ชม้ายเล่นเย็นใจให้ชื่นบาน
โอ้ว่าเจ้าคราวนี้สิหลับไหล
มีผู้ใดใครหนอพินอขาน
ร่ายกล่อมกาพย์ตราบฟ้าอรุณกาล
แสงฉายฉานวันพรุ่งรุ่งอรุณ
ยามราตรีมีใครชิดใกล้ฤา
น้อมสองมือพี่ถือคือใจสุน-
ทรีย์รื่นชื่นใจใคร่ละมุล
แกมกลีบกรุ่นอุ่นใจในมาลา
แก้วเจ้าจอมหอมนักจักเด็ดดอม
มาวางห้อมล้อมเจ้าคราวคืนหนา
การเวกเฉกชมดมจำปา
สร้อยสุมาลีราตรีจำปี
กลิ่นลำดวนชวนใจให้หอมกรุ่น
โอ้แม่คุณอุ่นใจฤาไม่นี่
มาเคียงเจ้าคราวคืนรื่นฤดี
ยามธาตรีบ่มสุขทุกวันคืน
ราตรีนี้พี่ชม้ายคล้ายเล่าเรื่อง
นิยายเปรื่องเรื่องเก่าเศร้าขมขื่น
ด้วยความรักปักษ์แท้แลยั่งยืน
ให้นวลรื่นขื่นคำยามจะนอน ....
7 ตุลาคม 2545 20:34 น.
อัลมิตรา
...ดอกไม้สวยเสียบไว้...............ในแจ- กันเฮย
มันบ่เคยแม้แต่........................อวดอ้าง
มันสมัครใจแท้..........................ฤาแน่ พ่อเอย
เจ้าบ่เคยถามบ้าง......................ดอกไม้เต็มใจแน่ฤา ฯ
...ดอกงามตามป่าเหย้า..............ถิ่นพันธุ์
มนุษย์ช่างจำนรรค์....................กล่าวถ้อย
อวดโอ่เก็บมาสรรค์....................ตัดแต่ง
จักเก็บแจกันจ้อย......................ใช่ไซร้ผกา ฯ
...ผกาดอกสดเย้า......................ยวนเรียม
หอมท่วน(ถ้วน)ทั่วใดเทียม........เทียบได้
อยากจักจับจอบเสียม.................ขุดเก็บ เจ้านา
เพียงแต่จะเน่าไซร้....................อยู่ได้ ไม่นาน ฯ
...เรียมเตือนเจ้าว่าด้วย ...........หวังดี
อันสิ่งใดผิดชี้............................แนะให้
บ่เคยคิดที่มี..............................จะมุ่ง มล้างเฮย
ฤาจะโกรธก็ได้..........................ไม่หว้า(ว่า) ตามใจ ฯ
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
795
