7 ตุลาคม 2545 07:54 น.

นกขมิ้นเหลืองอ่อน

.....ระหกระเหินบิน.........................อนุจินตน์ขมิ้นไพร 
บ่มีนิวาสใด...................................จะพิไลมุใคร่เคย 
สยายระไวหวาด.............................กมลาสมิพลาดเลย 
ฉวัดเฉวียนเชย...............................สิเสบยสบายนัก ฯ 
.....ระเร่พเนจร...............................ขณะร่อนแสวงภักษ์ 
ระรื่นชมื่นตรรก...............................ดุจ  ปักษิมารคเพลิน 
ระโหยระโรยลา...............................สิถลาปะผาเนิน 
พนาลดาเมิล...................................ละเผชิญผจญภัย ฯ 
.....ขมิ้นมิสิ้นศักดิ์.............................รติมักวิจักขณ์ใจ 
ทิชาอนงค์ใด...................................อุระใคร่คละไขว่เคียง 
สุรีย์สิลับมรรค.................................ศศลักษณ์ประจักษ์เมียง 
พิลาศผงาดเพียง..............................ศุภะเพี้ยงชระเมี้ยงงาม ฯ 
.....ณ  รัตติกาลหนาว........................อุระราวระด่าวทราม 
สะท้านประหวั่นยาม-..........................ตมะขามระกำทรวง 
ศศีฉวีเพริศ......................................วรเลิศประเจิดดวง 
ทหัยชม้ายหวง..................................สิริห้วงมหรรณพ์หาว ฯ 
.....พระพายปะกายสั่น.......................มนะพรั่นและครั่นคราว 
สราญกระนั้นหนาว.............................กวิราวสิเล่าความ 
สุรีย์สิแจ้งภพ...................................รุจินภประสพวาม 
ขมิ้นผละบินตาม-...............................อภิรามนิยามไพร ฯ 

....( อุเปนทรวิเชียรฉันท์ ) ...นกขมิ้นเหลืองอ่อน..

1173

love

comment

6 ตุลาคม 2545 11:33 น.

ลิงคิดถึงลิง

อัลมิตรา

จังงัง..
คิดถึงเสียงของเจ้าคราวเอื้อนเอ่ย 
คิดถึงเปรยเปรียบปานผ่านอุรา 
คิดถึงนักคิดถึงดวงใบหน้า 
คิดถึงเจียนดังว่าจะขาดใจ 

มังกิ..
คิดถึงเหลือเกินคิดถึงมาก 
ทั้งทั้งที่ไม่ได้จากกันไปไหน 
เห็นกันอยู่ทุกวันไม่เคยไกล 
แต่ไม่รู้ทำไมคิดถึงกัน

ลิงแก้มป่อง..ไอซ์
คิดถึงเธอเหลือเกิน 
แต่ก็เขินที่จะบอก 
แต่ก็ไม่อาจหลอก 
ให้ตัวเองหายคิดถึง

ลิงขี้โรค..
คิดถึงมากลดดีกรีคิดถึงหน่อย 
สักเล็กน้อยค่อยลดอย่าเร็วรี่ 
คิดถึงมากเกินไปเขาอาจรี้ 
มาบ่นติออกว่าน่ารำคาญ

ปุถุชน..(ผู้ไม่มีปีกไม่มีเขา..)
คิดถึงเธอทุกเวลาที่หมุนไป 
ถึงจะไกลสุดไกลโพ้นขอบฟ้า 
ก็จะพาดวงจิตคิดคะนึงไปหา 
ทุกทิวาและราตรีและโมงยาม

(พ่อลิง.).
คิดถึงก็โทรหา 
messageมาก็ได้ 
จะรีบตอบเร็วไว 
ไม่ปล่อยให้คอยนาน  
   
(ลิงล่อเหล้า..)   
อยากคิดถึงแทบขาดใจ 
ไม่มีใครให้คิดถึง 
กอดขวดเหล้าเฝ้ารำพึง 
คำว่าซึ้งไม่เคยได้....จากไหนเลย  
   
(ลิงเมรัย ..)
คิดถึงแทบใจขาด 
ไม่อาจากพราไปได้ 
คิดถึงเจียนขาดใจ 
ใครเอาไปขวดเหล้าเรา

2002

love

comment

6 ตุลาคม 2545 10:39 น.

มวลดอกไม้ใบบางกลางป่าเขา

อัลมิตรา

(๑)

มวลดอกไม้ใบบางกลางป่าเขา
ทุกค่ำเช้าชื่นเชยเหมยน้ำค้าง 
พอรุ่งสายคลายดอกเพื่อออกกาง
ชูโลกกว้างอ้างโลกสวยด้วยบางใบ 

(๒)

มวลหมู่ผึ้งภมรล้วนจรเรียง
เพื่อแนบเคียงเชยชิดสนิทกาย 
เกสรอ่อนเอียงเอนเป็นจุดหมาย
หวังเพียงได้ความหวานก็จารจร  

(๓)

ไม่เหลือทิ้งรอยร่องให้หมองช้ำ
ไม่สร้างทำตำหนิกลีบบางอ่อน 
เพื่อหล่อเลี้ยงลูกน้อยคอยออดอ้อน
อีกหนึ่งป้อนดอกใหม่ให้สานต่อ 

(๔)

ครั้นผ่านสายบ่ายคล้อยก็ห้อยหุบ
เหมือนอิบอุบพักกายเผื่อใจท้อ 
ดอกไม้หวังให้ใครเฝ้าพนอ
หรือเจ้ารอน้ำค้างพร่างยามเย็น 

(๕)

มวลดอกไม้ใบบางกางกลีบสวย
เหมือนเจ้าช่วยอวยชัยใครแลเห็น 
ให้ผ่านร้อนผ่านหนาวร้าวลำเค็ญ
ทั้งยังเป็นเช่นหวังกำลังใจ 

(๖)

ใครจะรู้บ้างไหมดอกไม้เจ้า
ว่าผ่านหนาวร้อนฝนทนมากมาย 
หวังเพียงเพื่อเอื้อเฟื้อเผื่อน้ำใจ
มอบกลีบใบงดงามอร่ามตา

1426

love

comment

6 ตุลาคม 2545 10:34 น.