5 ตุลาคม 2545 08:25 น.
อัลมิตรา
ชาย...
(๑)
นั่งมองจันทร์ฝันใฝ่อยากได้แก้ว
งามวาวแววแพรวพราวราวกับฝัน
มาสวมใส่หมายคล้องต้องผ่องพรรณ
ราวพระจันทร์วรรณงามอร่ามใจ
(๒)
ขอเพ็ชรนิลจินดาราคามาก
หากพลัดพรากจักหวลชวนสดใส
แทนถ้อยคำลำนำตามกลอนใด
แทนหัวใจให้ชมภิรมย์เรียม
(๓)
ขอช้างแก้วแน่วนักจักชวนน้อง
พาเที่ยวท่องมองป่าอย่าแหนงเหนียม
นั่งชมเมืองเรืองรุ่งกรุงเทพ ฯ เทียม
โอบอางค์เรียมเปี่ยมปรีด์ฤดีชม
(๔)
นั่งรอบกรุง ฯ คุ้งคลองมองสายน้ำ
ช่างงามล้ำยามพิศม์พินิจสม
รอบเวียงวังดังเก่าคราวชวนชม
มิหมองตรมขรมคำพร่ำพยางค์
(๕)
ขอม้าแก้วแคล่วคล่องคนองคึก
ปานขุนศึกตรึกตรองมองหัวหาง
ดังสีหมอกออกแกร่งแรงท่าทาง
จะพานางย่างยลสนฑ์ด้นไพร
(๖)
แม้นจากเรือนเยือนป่าจะพาท่อง
ลมลู่ล่องต้องนวลชวนชิดใคร่
ดั่งขุนแผนแสนสนิทชิดเชยใคร
มิห่างไกลหมายน้องท่องไพรวัน
(๗)
ขอเตียงตั่งวางไว้ให้น้องแก้ว
ครั้นนั่งแล้วแคล้วทุกข์พลันสุขสรรค์
เหนื่อยอ่อนล้าอย่าเกรงเค้งนอนพลัน
จักเคียงกันกลั่นกลอนมาอ้อนชม
(๘)
แล้วร่ายเรียงเสียงกล่อมถนอมน้อง
ชม้ายมองผองดาวสกาวสม
ดาวแมงป่องส่องแสงแดงเรื่อกลม
ชวนชื่นชมโหมห้อมล้อมดาวราย
*****
หญิง...
(๑)
นั่งมองจันทร์ฝันไปใจยังนึก
เขารู้สึกคิดถึงเราบ้างไหมหนอ
มาอ้อนใจพร่ำคำพะเน้าพนอ
มาวอนขอพระจันทร์คราวันเพ็ญ
(๒)
ขอเพ็ชรนิลจินดาค่าสวยสด
คงงามงดเมื่อน้องใส่มาให้เห็น
แทนถ้อยคำลำนำเช้าจรดเย็น
ว่าเหมือนเป็นดั่งเช่นเสมอมา
(๓)
ขอช้างม้าพาน้องจักท่องเที่ยว
ชวนลดเลี้ยวเที่ยวไปฤทัยหา
นั่งเคียงคู่ชมรุ่งเรืองเมืองมายา
ช่างงามตากอดตระกองปองอุ่นใจ
(๔)
ชมเวียงวังครั้งเก่าเนาว์สยาม
สุดสวยล่ำยามมองธาราใส
รอบเวียงวังดังเราได้เคยไป
นั่งหลับตาสุขฤทัยให้เปรมปรีด์
(๕)
แต่จำได้หรือเปล่าเคยกล่าวว่า
อาจมีบ้างสักครามารศรี
นั่งบนเรืออ่านถ้อยคำบทกวี
ตัวพี่นี้จักพายล่องท่องทั่วไพร
(๖)
ไม่ต้องหวาดไปใยเจ้าน้องรัก
เจ้าพี่จักคัดเรือพายมิให้ไหว
ด้วยเจ้านั้นจะได้ไม่ตกใจ
ยามแม้นเรือคว่ำไปพี่คว้ามา
(๗)
ขอให้พี่จำไว้มั่นในดวงจิต
ยามห่างน้องมิใกล้ชิดเสน่หา
อย่าลืมในคำมั่นและสัญญา
ว่าจักพาล่องเรือไปในนที
(๘)
หากแม้นว่าคราใดผ่านมาอ่าน
คำกลอนหวานกล่าวแทนใจของโฉมศรี
ขอให้รู้ความนัยในฤดี
ยากเกินที่พรรณาค่าเป็นกลอน
2 ตุลาคม 2545 17:27 น.
อัลมิตรา
เมื่อเมียงมองชมน้องเจ้าผ่องพักตร์
ช่างงามนักงามสมสวรรค์สร้าง
อยากมอบใจใกล้ชิดสนิทนาง
แต่ช่องว่างระหว่างกันนั้นไกลเกิน
เจ้าอยู่สูงเกินสอยลอยเด่นฟ้า
ยามยิ้มมาสะพร่างใจให้พี่เขิน
มายั่วเย้าเร้าใจเหมือนหยอกเอิน
ให้สะเทิ้นสะท้านรักปักใจนาง
หากแต่เพียงมองผ่านหวานสลด
รักไม่งดไม่งามไซร้ใจหมองหมาง
ห่างเหลือเกินสุดเอื้อมคว้าดรุณนาง
จำต้องพรางใจลี้อกพี่ตรม..
2 ตุลาคม 2545 17:09 น.
อัลมิตรา
....กองไฟไอผ่าวร้อน..................รุมราย
ผีป่าพาผีพราย.............................ผุดล้อม
ชุมนุมกลุ่มภูติหมาย.....................มาสนุก- สนานนอ
ฟ้อนร่อนกรอ่อนอ้อม....................เอ็ดอื้ออึงเสียง ฯ
....ผีใดใจครั่นคร้าม......................เกรงกลัว
ฟ้ามืดยามแสงมัว..........................จุดไต้
แอบมาย่องจับหัว..........................หิ้วหลอก โยนแฮ
แหวะอกแลบลิ้นไซร้......................ไป่กล้านอนเดียว ฯ
2 ตุลาคม 2545 16:47 น.
อัลมิตรา
ไม่มีวัน ที่ฉัน ให้เธอรู้
น้ำตาพรู ปวดร้าว ใจสลาย
ฉันยโส และรู้ ซ่อนอย่างไร
ทั้งดวงใจ ระบม ตรมเศร้าทรวง
จะรอฟ้า เมฆฝน หล่นเป็นสาย
ฝนซัดใส่ สองแก้ม จากแดนสรวง
น้ำตาที่ เอ่อล้น อยู่เต็มทรวง
ก็จะร่วง พร้อมฝน ที่หล่นริน
เธอจะไม่ มีวัน รู้หรอกว่า
หยาดน้ำตา มาจาก ใจถวิล
จะร้องไห้ พร้อมน้ำฟ้า ที่พร่าริน
ตราบชีวิน ยโสนัก หักใจจำ
2 ตุลาคม 2545 16:43 น.
อัลมิตรา
สะท้านใจ ใครรำพึง ถึงขุนแผน
ยินเสียงแปร๋น แล่นมา พาใจเสียว
ดั่งฟ้าฟาด พาดกลาง หว่างใจเจียว
ดั่งงูเงี้ยว เอี้ยวฉก ต้องตกใจ
น้อยหรือนั่น สรรหา มาขอดค่อน
ล้วนคำร้อน รจนา มาแต่ไหน
ดอกไม้สาว พราวพร่าง ทุกนางไป
น่าหนักใจ ยิ่งนัก รักทุกคน
เด็ดดอกนี้ ดอกนั้น ก็พลันง้ำ
ทำหน้าคว่ำ น้ำตาพรู อยู่เกลื่อนกล่น
เด็ดดอกเล็ก ดอกใหญ่ ให้ร้อนรน
อิจฉาจน ขนตาไหม้ ใบหงิกงอ
เด็ดดอกเดียว ดอกไหน ให้คิดหนัก
พ่อขุนแผน แสนน่ารัก หักใจขอ
เด็ดทุกดอก บอกทุกคน ที่ทนรอ
มาเถิดหนอ แม้ตาย ไม่หวั่นเลย
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
870
