12 มกราคม 2552 11:01 น.
แก้วประภัสสร
เคยวาดฝัน รอวัน เป็นเจ้าสาว
ชุดสีขาว สวมใส่ ดั่งใจนั้น
กระดิ่งทอง คล้องใจ กันและกัน
กระชับมั่น พิศวาส มิคลาดคลาย
คอยสักคน เคียงข้าง อย่างถวิล
แม้สุขทุกข์ แดดิ้น ไม่ห่างหาย
ทุกเช้าค่ำ เห็นหน้า พาสุขกาย
กรุ่นกลิ่นอาย อิงแอบ แนบอุรา
ใครคนนั้น เคยฝัน เหมือนฉันไหม
เกี่ยวก้อยไป ชมจันทร์ บนฟากฟ้า
ดาวกระพริบ ทอแสง ส่องลงมา
ตามองตา สานรัก ตระหนักกัน
อยู่คู่กัน เธอฉัน นั้นเหมือนมิตร
คู่ชีวิต ตราบนาน มิแปรผัน
เป็นเหมือนเรือ ลำน้อย ลอยเคียงกัน
ซื่อสัตย์นั้น ด้วยใจ ให้ตราตรึง
คู่ของฉัน เป็นใคร ยังไม่รู้
อาจไร้คู่ เคียงข้าง อย่างลึกซึ้ง
สะดุ้งตื่น คืนสติ ยังรำพึง
หยุดนึกถึง แค่ฝัน เท่านั้นเอง
9 มกราคม 2552 14:11 น.
แก้วประภัสสร
เหลนฝาแฝด ของเรา เขาแสนซน
ช่างฉลาด ชอบกล เกินเป็นเด็ก
เธอมองหน้า คอยถาม ตั้งแต่เล็ก
ก็คงเฉก คนอื่น เหมือนเหมือนกัน
แต่วันนี้ เธอมา น่าสงสัย
บอกปวดหัว ไม่สบาย ตัวก็สั่น
เราก็กลัว เป็นหนัก เลยถามพลัน
เป็นอะไร น้องกัน ของพี่ย่า
เหลนตัวแสบ ตอบมา ตาละห้อย
เมื่อคืนหนู ตัวน้อย คอยจนล้า
ก็คุณพ่อ พาหนู ดูบอลมา
บอลมันแพ้ ครับพี่ย่า น่าปวดใจ
ตกใจเอ๋ย ตกใจ ใยน่าตี
เจ้าหลานชาย ตัวดี มิสอนให้
เรียกพ่อหนู มานี่ มาไวไว
ย่าจะสอน ก่อนได้ โดนไม้เรียว
ตีพ่อหนู เพราะดู ไม่รู้สอน
การดูบอล แพ้ชนะ ให้แลเหลียว
หากให้ดู หนูต้อง สอนลูกเชียว
อย่าทำเกลียว ขมวดปม ถมใจน้อย
เด็กก็เหมือน ผ้าขาว ที่บริสุทธิ์
หากผู้ใหญ่ ดึงฉุด ก็คงด้อย
ป้อนสิ่งดี มีเหตุผล แล้วต้องคอย
ให้เด็กน้อย คิดตาม ยามเยาว์วัย
7 มกราคม 2552 21:48 น.
แก้วประภัสสร
อุดมการณ์ ความคิด ที่ผิดที่
ล้วนมากมี หลายหลาก มากสีสัน
บรรจงเติม แต่งแต้ม กันและกัน
อาจฟาดฟัน ล้มหาย ตามใจตน
บ้างหลบหลีก ความรู้สึก ที่นึกคิด
บ้างปกปิด ทุกข์สุข ที่สับสน
บ้างแสดงออก สดชื่น ไร้กังวล
บ้างหลุดพ้น บ่วงกรรม ที่ทำมา
ต่างเรื่องราว ชีวิต ที่ประสบ
บางคนพบ เรื่องหนัก มากปัญหา
หมดหนทาง แก้ไข และเยียวยา
ดิ่งชีวา จ่อมจม ล้มเกลือกดิน
อย่าก่อทุกข์ ที่ใจ ให้ห่อเหี่ยว
เหมือนน้ำเชี่ยว ปะทะแสบ แทบแดดิ้น
ใครเจ็บปวด รวดร้าว เล่ายุพิน
รีบโบยบิน หนีทุกข์ สุขชีวี
อย่าตกหลุม อำพราง ที่วางไว้
อย่าตามใจ ความคิด ที่ผิดที่
หาคำตอบ ให้ตัวเอง เถิดคนดี
ทุกวันนี้ ทำอะไร เพื่อใครกัน
6 มกราคม 2552 12:53 น.
แก้วประภัสสร
กระติ๊บข้าวที่บ้าน
หมอนอิง แทนใจ
กระติ๊บข้าว กล่องน้อย คอยรักเธอ
เฝ้าชะเง้อ เพ้อคำ รำพันหา
เปิดฝาออก บอกว่า รักแก้วตา
และปิดฝา ส่งใจ ไปให้เธอ
สีสวยงาม อร่ามตา น่าพิศวง
ชมพูเขียว เหลียวหลง พะวงเพ้อ
ก่อนย่ำรุ่ง จรุงจิต คิดละเมอ
คอยพร่ำเพ้อ หลงไหล ในความดี
คิดถึงจัง คิดถึงมาก อยากไปพบ
ได้ประสบ เพื่อนพ้อง และน้องพี่
หายเหนื่อยแล้ว ทำงานต่อ ก่อนคนดี
ไว้พรุ่งนี้ คุยกัน อย่าหวั่นใจ
สดับเสียง แผ่วเบา ข้างข้างหู
เหมือนพธู อยู่แนบข้าง ไม่ห่างหาย
ความอบอุ่น กรุ่นรัก สะท้านกาย
ขออ่อนไหว ในความดี ที่เธอทำ
font>
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
หน้าส่วนตัว
989
