30 มิถุนายน 2552 16:33 น.

คิดถึง

แก้วประภัสสร


38871.jpg
พ่อสอนลูกทุกคนให้สุภาพ
ห้ามพูดหยาบวาจาพาอ่อนหวาน
คนเก่งต้องอ่อนน้อมถ่อมตามกาล
ไม่เป็นเช่นคนพาลระรานใคร

คอยชี้แนะเล่นกีฬาอย่าเกเร
เที่ยวเสเพลดื่มเหล้าเจ้ารู้ไหม
สิ่งเสพติดอบายมุขที่ปลุกใจ
จงสำรวมกายไว้ให้พึงจำ

อีกหลายอย่างพ่อวางเพื่อปลอบปลุก
ท่ามกลางยุคพัฒนาอย่าเพลี่ยงพล้ำ
ก่อนจะคิดการใดให้ค่อยทำ
คำพูดย้ำซ้ำซ้ำก่อนจำลา

จำคำสอนทุกข้อก่อนพ่อจาก
น้ำตาพรากอีกครั้งยังหวนหา
เหลือแต่รอยอาลัยไม่คืนมา
กับวาจาก้องหูไม่รู้ลืม

				
25 มิถุนายน 2552 17:04 น.

วันนี้ยังมีกัน

แก้วประภัสสร


lookkaew-w-0606230405.jpg
เกาะเกี่ยวแขนกันเดินเพลินแสนสุข
ปลดเรื่องทุกข์คลายใจไร้ปัญหา
ส่งดอกไม้กลิ่นหอมแทนวาจา
ส่งสายตาอาทรวอนอ้อนจันทร์

วันใดเธอหายไปใจคงแป้ว
คงไม่แคล้วรั้งฉุดหยุดความฝัน
ไม่มีเสียงหัวเราะเสนาะกัน
มีแต่วันเงียบเหงาและเศร้าทรวง

ในวันนี้ยังมีเธอเคียงข้าง
ไม่อ้างว้างสองเราเฝ้าห่วงหวง
ยังคงรักคนดีมิเคยลวง
เป็นเหมือนบ่วงผูกพันธ์กันมานาน

วานสายลมพัดพาไปอ้อนพี่
มอบสิ่งดีเพื่อเพิ่มเติมความหวาน
ส่งหัวใจทักทายให้เบิกบาน
แม้วันวาน วันนี้ มิเปลี่ยนไป

เพราะเธอเป็นคนดีที่ฉันภักดิ์
จงประจักษ์รักมั่นอย่าหวั่นไหว
แม้ดาวเลือนเดือนดับลับห่างไกล
เกี่ยวดวงใจเราสองครองคู่กัน


				
22 มิถุนายน 2552 14:37 น.

หมดรักหมดรส

แก้วประภัสสร


G3713628-9.jpg
ความงามของหนุ่มสาว
หมดแพรวพราวเมื่อโรยรา
เหลือไว้เพียงกายา
เนื้อมังสาห่อหุ้มพลัน

เมื่อรักทุกอย่างสวย
รวยไม่รวยใช่สำคัญ
คบไปพอนานวัน
คุ้นเคยกันไม่เกรงใจ

หมดรักก็หมดรส
คำพูดคดหมดสดใส
ความดีที่ตรึงใจ
ไม่มีให้เหลือทรงจำ

จึ่งช้ำน้ำตาร่วง
เป็นเหมือนบ่วงคอยตอกย้ำ
ทุกท่วงทำนองคำ
เหมือนซ้ำซ้ำยังจำทน

กล้าแกร่งฝืนแรงยืน
ทั้งกล้ำกลืนด้วยใจหม่น
สุดท้ายพ่ายเล่ห์กล
เศร้ากว่าตนคือมารดา

ลูกทุกข์แม่ทุกข์เท่า
คอยบรรเทาเฝ้ารักษา
คำพูดปลอบลูกยา
เพื่อก้าวพานำทางไป

กลับฟื้นยืนอีกครั้ง
พร้อมพลังความหวังใหม่
คำพูดออกจากใจ
รักอื่นใดเท่าแม่ตน



				
19 มิถุนายน 2552 15:26 น.

เพียงเสี้ยวใจ

แก้วประภัสสร


1113091_4057551.jpg
สองมือกอบกำดินขึ้นโปรยเล่น
สุขที่เห็นไม่ห่างข้างตัวฉัน
เพียงอยากคิดอะไรตั้งใจพลัน
มือน้อยนั้นก็สนองตามปัญญา

ลองหยิบหินดินทรายวางรายรอบ
ป้องกันกรอบตัวตนบนสองขา
ทรายกับล้มจมมิดติดธารา
ดินก็พังลงมาไม่ช้าที

จับพู่กันจุ่มสีหยิบกระดาษ
คิดจะวาดภาพดาวพร่างพราวศรี
จินตนาการในสมองกลับไม่มี
แม้จะวาดกี่ทีไม่สมใจ

หวังหลายอย่างในใจไม่สมหวัง
กลับมานั่งคร่ำครวญน้ำตาไหล
อันคนอื่นมีดีหรือเช่นไร
จับสิ่งใดสำเร็จเสร็จสิ้นพลัน

ครั้นเอนกายลงนอนกับหมอนนุ่ม
สองแขนชุ่มเปียกน้ำจากตาฉัน
ใจพลันนึกนี่หนออะไรกัน
สิ่งเล็กน้อยแค่นั้นทำยากเย็น

แต่งานใหญ่อาสาพาทุกเรื่อง
เหมือนปราดเปรื่องแม้เหนื่อยเมื่อยแสนเข็ญ
ยังฝืนยิ้มหยอกเย้าเศร้าไม่เป็น
สิ่งที่เห็นปราดเปรียวเพียงเสี้ยวใจ

				
17 มิถุนายน 2552 12:36 น.

เพื่อนเอย

แก้วประภัสสร


t16237qd1rf2.jpg
วันใดที่อ่อนล้า
จงมองขอบฟ้าที่กว้างใหญ่
ทุกอย่างยังคงสว่างไสว
เดินก้าวไปอย่าหวั่นสะพรั่นกลัว

แม้ชีวิตวันนี้จะแสนเข็ญ
น้ำตาไหลกระเซ็นเหงื่อท่วมหัว
แต่หัวใจยังเต้นและสั่นรัว
เรื่องรอบตัวเล็กน้อยค่อยว่ากัน

เหนื่อยล้าไหมในวันนี้
ยื่นมาสิคนดีจับมือฉัน
เราจะก้าวฝ่าอุปสรรคไปด้วยกัน
สองมือนั้นยึดมั่นในศรัทธา

ฉันจะโอบกอดไหล่ให้เพื่อนอุ่น
ส่งรอยยิ้มละมุนให้หายล้า
จะพัดวีกล่อมเห่ให้หลับตา
ตื่นขึ้นมามองฟ้าไปพร้อมกัน

ความงดงามของโลกอยู่หนไหน
อยู่ที่ใจเราเองอย่าไหวหวั่น
สิ่งเลวร้ายผ่านมาปล่อยช่างมัน
เก็บวันนั้นเป็นบทเรียนเพียรจดจำ



				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้วประภัสสร
Lovings  แก้วประภัสสร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแก้วประภัสสร