27 กุมภาพันธ์ 2552 14:08 น.

เมื่อมนต์คลาย

แก้วประภัสสร


J3151381-12.jpg
เมื่อดอกไม้ในป่าเริ่มเหี่ยวเฉา
เจ้าก็เอาซุกซ่อนไว้หม่อนผา
จับดอกใหม่ไว้อวดโฉมประโลมตา
ดอกไม้ป่าก็หมดสิ้นไร้กลิ่นพลัน

เมื่อตื่นเต้นเห็นของแปลกแยกไม่ออก
เด็ดเอาดอกไม้ใหม่ไว้แซมนั้น
เฝ้าถนอมหลงไหลได้ปลื้มพลัน
เห็นสีสันสวยสุดสะดุดตา

แต่ดอกไม้ที่เห็นอาจเป็นพิษ
อุตพิดร้อยเล่ห์เสน่ห์หา
กลีบเย้ายวนพิศวาทสวยบาดตา
เจือมายาสารพัดรัดตรึงใจ

เมื่อมนต์คลายตาสว่างอำพรางเร้น
ก็พลันเห็นกลิ่นเน่าคละเคล้าให้
ลมสติก็พัดปัดเป่าใจ
กลับแจ่มใสแต่ใจเดาะเพราะลวงตา

พอนึกถึงดอกไม้ป่าก็ลาลับ
ไม่หวนกลับล่วงหล่นบนภูผา
แม้จะเอื้อมสุดมือยื้อกลับมา
ดอกไม้ป่าก็ลอยลับไปกับลม

เมื่อมีรักจงฟูมฟักถนอมไว้
อย่าหมายเด็ดดอกใหม่ให้ขื่นขม
อย่าปันใจปันกายให้ใครชม
เพียงเพราะสมอารมณ์หมายก็หน่ายพลัน

				
25 กุมภาพันธ์ 2552 15:14 น.

คือวันที่ลูกรอ

แก้วประภัสสร


th_2.jpg
น้ำอุ่นอุ่นไหลพร่าจากตาฉัน
แสนตื้นตันดีใจหาใดเหมือน
ด้วยเมื่อเช้าโทรหาแม่มิลืมเลือน
ไม่แชเชือนทุกทุกวันนั้นโทรไป

พี่บอกว่าตามหาแม่ไม่พบเห็น
ใจเนื้อเย็นแทบขาดสุดข่มไหว
ก่อนตอนเช้าแม่นั่งทานข้าวไป
แต่ตอนสายละสายตาหาแม่กัน

พี่ตะโกนไร้เสียงจนแผ่วเบา
เรียกพี่พี่ของเจ้าด้วยหุนหัน
ยกโทรศัพท์ถึงหนูให้รู้พลัน
แม่เรานั้นหายไปทำไงดี

เราเอื้อนเอ่ยบอกพี่พี่มีสติ
ขอหน่อยสิโทรหาก่อนนะพี่
ยกโทรศัพท์ไร้สายโทรทันที
แม่รับสายสุดยินดีแสนปรีดา

สวัสดีลูกแก้วประภัสสร
แม่เนื้ออ่อนเนื้อเย็นเป็นไรหนา
ถึงโทรหาแม่นั้นผิดเวลา
ไม่ทำงานหรือลูกยาไหนบอกที

แม่คนดีอยู่ที่ไหนบอกลูกด้วย
พี่พี่รอคนสวยที่บ้านนี้
คิดว่าแม่หายไปทำไงดี
ใครมารับแม่หนูนี้ออกชานกัน

แม่หัวเราะสดใสแล้วขยาย
แม่เยื้องกายหลังบ้านทักเพื่อนนั้น
แม่ลุกขึ้นเดินได้ในฉับพลัน
ไปพร้อมเหล็กสี่ขานั้นลูกส่งมา

ฟังไม่ถนัดขอชัดชัดอีกสักครั้ง
หนูอยากฟังอีกครั้งคุณแม่ขา
บอกให้ลูกดีใจเล่นหรือเปล่านา
แม่เดินได้เพราะสี่ขานั้นพาไป

ถูกแล้วลูกของแม่
คงแย่แน่หากนอนเตียงไม่เคลื่อนไหว
แม่ของหนูลุกสู้ขึ้นทันใด
ด้วยหัวใจจากลูกลูกนั้นส่งมา

ขอบใจลูกทุกคนที่รักแม่
ยามเจ้าแก่ขอคุณพระนั้นรักษา
ด้วยกตัญญูรู้คุณลูกทำมา
ขอลูกข้าจงมีสุขทุกคนเอย


				
22 กุมภาพันธ์ 2552 21:44 น.

แค่คิดผิดไหม

แก้วประภัสสร


th_P2221356.jpg
อ่านหนังสือทุกอย่างวางตรงหน้า
ทั้งตำรา เรื่องตลก ผกผันนั้น
เพิ่มความรู้ให้สมองอยู่ทุกวัน
จุดพลิกผันในชีวิตไม่คิดพา

สุขง่ายง่ายสบายสบายสไตล์ฉัน
อาจร้องไห้เป็นบางวันที่อ่อนล้า
หรือหัวเราะครึกครื้นบางเวลา
ขยับแข้งขยับขากำลังกาย

ชอบมีเพื่อนเยอะแยะรวมแป๊ะด้วย
ยามฉันม้วยขอทุกคนอย่าห่างหาย
วางพวงหรีดขายหัวเราะให้ข้างกาย
ส่งวิญญาณด้วยจดหมายเป็นกลอนนำ

นึกอะไรไม่ออกบอกฉันได้
จะส่งใจจากสวรรค์มาช่วยขำ
เพราะเป็นเหมือนเพื่อนสนิทคอยจดจำ
จึงอยากทำหน้าที่นี้ต่อไป

ฉันจะขับกล่อมธรรมบนฟากฟ้า
ส่งตรงมาถึงทุกคนอย่าหวั่นไหว
วันมงคลจะจุดดอกไม้ไฟ
จากเทพไท้ในสวรรค์นั้นลงมา

แต่ตอนนี้แค่คิดผิดไหมท่าน
แค่ประเมินสถานการณ์ไว้ล่วงหน้า
อีกไม่นานหากฉันนั้นจากลา
ซับน้ำตาเพื่อฉันนั้นด้วยกลอน


th_P2221336.jpg
ภาพโดย แก้วประภัสสร 
ถ่ายวันที่ 22/02/09
ดอนหอยหลอด และไปปล่อยชีวิตโคกระบือที่วัดเจริญสุขาราม				
19 กุมภาพันธ์ 2552 21:04 น.

ถอดสลักรัก

แก้วประภัสสร


th_cartoon761134691505.gif
หวานใดจักเทียบเทียม เอื้อนคำ
หวานจากใจลึกล้ำ    ยามยิ้ม
หวานจากตาซึ้งตา    หมายปอง
หวานน่าหยิกเนื้อนิ่ม   จิ้มลิ้ม น่ายล

จนอยากเกี่ยวก้อยน้อง  พาเดิน
จนอยากเที่ยวเพลิดเพลิน  สุขล้ำ
จนเกิดคิดบังเอิญ        อยากพบ น้องแล
จนเกือบปล่อยใจถลำ  จิตนี้ ลอยตาม

อยากแผลงศรอ้อนรัก   ปักใจ
อยากโปรยเสน่ห์ลงไป  ให้รู้
อยากติดตามน้องไป   ทุกแห่ง
อยากอิงแอบแนบคู่   เชิดชู้ ชูใจ

จะรักไม่แปรเปลี่ยน   เจ้าเอย
จะใช้แขนแทนเขนย  แนบน้อง
จะหยอกเย้าคู่ชิดเชย  ไม่ห่าง
จะถนอมรักเพียงสอง ไป่สิ้น ดินโรย

รักจึงถอดสลักจิต  คลายใจ
รักจึงเฝ้าห่วงใย    ประดับร้อย
รักจึงอยากอยู่ใกล้  เสมอชีพ
รักจวบจนหมดถ้อย กล่าวล้ำ คำใด

แก้วประภัสสร
19/02/09

				
17 กุมภาพันธ์ 2552 20:52 น.

จะกลัวอะไร

แก้วประภัสสร



จะกลัวอะไรความว่างเปล่า
ในเมื่อเรายังไม่พบกับปัญหา
มีช่องว่างก็ยังมีซึ่งปัญญา
เมื่อเผชิญกับปัญหาค่อยว่ากัน

จะกลัวอะไรความมืดมิด
แค่เพียงจิตใต้สำนึกลึกลึกนั้น
พรุ่งนี้เช้าก็สว่างกระจ่างพลัน
ย่อมเห็นทางสุขสันต์ในวันดี

จะกลัวอะไรกับขวากหนาม
เมื่อทุกยามมีสตินำล่องนี้
หนามที่ทิ่มตอกย้ำช้ำฤดี
หมายถึงมีประสบการณที่กล้าควร

จะกลัวอะไรกับอารมณ์
ในเมื่อข่มดวงจิตมิผันผวน
เมื่อขุ่นมัวข่มใจไม่เรรวน
ก็คงพลอยสันต์สรวลและเฮฮา

จะกลัวอะไรกับคำคน
พาสับสนฟุ้งซ่านมากปัญหา
เมื่อปล่อยวางก็สุขอยู่ทุกครา
คำนินทาไร้เหตุเกิดเภทภัย

จะกลัวอะไรต้องถอยหลัง
ทั้งที่ยังไม่ก้าวเฝ้าสงสัย
มีกำแพงกั้นขวางหรืออย่างไร
จึงคิดได้เพียงท้อขอยอมแพ้
				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแก้วประภัสสร
Lovings  แก้วประภัสสร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแก้วประภัสสร