ตื่นเต้นคิมหันต์

แก้วประภัสสร

ยิ่งรักษ์ยิ่งดี

แก้วประภัสสร

ยิ่งแก้ยิ่งรัด
ยิ่งมัดยิ่งตึง
ยิ่งขึงยิ่งขาด
ยิ่งประมาทยิ่งวอดวาย

รักษ์ศีลรักษ์ธรรม
นำประจำกาย
จะช่วยแก้คลาย
เชือกขึงตึงกัน

ยิ่งทำยิ่งดี
สุขขีสุขสันต์
ถ้อยคำรำพัน
หวานหูรู้ความ

ใจเขาใจเรา
หมั่นเฝ้าเพียรถาม
สุขทุกข์โมงยาม
งดงามน้ำใจ

				

ไก่ กุ๊กๆ ไก่

แก้วประภัสสร

ไก่เอ๋ยไก่อู 
เจ้าดูตาเห็น
แต่เช้าจรดเย็น
 โก่งเสียงเรียกใคร

อ๋อนั่นไก่แจ้
มันคือแม่ไก่
ขันคูเสียงใส
เรียกลูกมันเอง

กระต๊ากกระต๊าก
ขาแข้งเขย่ง
ดูมันก้างเก้ง
กระย่องว่องไว

ลูกลูกตากลม 
น่าชมผ่องใส
เจี๊ยบเจี๊ยบร้องไป 
กินข้าวเปลือกกัน

แม่ไก่ลืมคิด
ความผิดของฉัน
ลูกตัวเล็กนั้น
มันจะติดคอ

กระอักกระอ่วน
ชวนให้หัวร่อ
มันโก่งโล่งคอ
ขยอกข้าวเอย

เป็นเรื่องแม่ไก่
เด็กเล็กหนูเอ๋ย
เพียงเล่าเปรียบเปรย
อย่าเคยเยี่ยงมัน

จะทานอาหาร
จงควรเลือกสรร
อย่ารีบเร็วพลัน
ติดคอทันใด

ค่อยเคี้ยวช้าช้า
จะพาอิ่มสบาย
อุ่นท้องต้องกาย
สำลักไม่มี

อย่ารีบผลีผลาม
ไม่งามไม่ดี
ช้าช้าควรที่
ค่อยเป็นค่อยไป

จะลุกจะนั่ง
ระวังระไว
นอบน้อมเอาไว้
ผู้ใหญ่เห็นงาม

อย่าเดินข้ามหัว
ไม่กลัวเกรงขาม
ผู้ใหญ่ต้องปราม
กิริยาท่วงที

เกริ่นเรื่องแม่ไก่
กลายเป็นแม่ศรี
เอาไงคราวนี้
จบสิสบายแฮ
     				

หลับตาวาดภาพสวย

แก้วประภัสสร

ระส่ำระสายอุระระส่ำระสาย
เห็นห่างหายนึกไปแล้วใจหาย
มาคลาดคลายขาดเพื่อนเสมือนคลาย
ต่างกระจายทิศต่างอย่างกระจาย

หลับตาวาดภาพสวยด้วยเราวาด
ดอกไม้หายร่วงขาดปลิวหล่นหาย
ดารารายห้อมล้อมพร้อมเรียงราย
จากวันวานกลับสลายมลายวาน

เีพียงขอพบเช้าเย็นเช่นเคยพบ
สิ้นอวสานกาลกลบลบอวสาน
เคยทำทานบุญค้ำนำตามทาน
อย่าเลือนลาวันวานพาลบลา

คราวหัวเราะพวกเราเย้าหัวเราะ
กลั่นภาษาแสนเสนาะเพราะภาษา
ทรัพย์ปัญญาสอนรู้สู้ปัญญา
หลากถิ่นไทยเปรียบค่าปัญญาไทย

แหล่งสร้างเสริมเชิญชวนควรส่งเสริม
โลกสดใสด้วยเพิ่มความสดใส
โยงเยื่อใยสานฝันมั่นเยื่อใย
รสกวีสมานใจในกวี

คมปากกาพาซื่อคือปากกา
มือแต้มสีกวีพาตาเติมสี
ผลลัพท์ดีความรู้คู่ความดี
ร่วมสำราญกานท์ศรีที่สำราญ