20 พฤษภาคม 2552 22:05 น.

กล่อมฝัน

เพียงพบพาน ครั้งแรก ช่างแปลกนัก
เหมือนแม้นหมาย หลงรัก ปักทรวงแล้ว
แสนเพียบพร้อม พรั่งพรู ดูพราวแพรว
ดั่งดวงแก้ว กิ่งเพชร จะเด็ดดวง

พลอยพลั้งเผลอ ละเมอ เพ้อฝันถึง
สุดแสนสุข ตราตรึง ซึ้งสู่ห้วง
หลับลึกลง ดิ่งดับ แนบกับทรวง
อิ่มอุ่นพวง พะยอมหอม อ้อมลงใจ

เมฆหมอกไม้ ในราตรี ที่มองเห็น
เฉิดฉายโฉม โลมไฟเล่น เด่นสดใส
ส่องสว่าง สุขล้ำ เกินคำใด
แผ่นผืนผ้า งามไล้ แสงจันทรา

หยิบยื่นใย ไมตรี นี้ฝากเดือน
อย่าลบเลือน ลาล้าง ห่างใจข้า
เมื่อหมดมืด รุ่งสว่าง กระจ่างตา
ตื่นขึ้นมา จงพบสุข ทุกวันเอย

1445

love

comment

18 พฤษภาคม 2552 15:27 น.

@ข้าแผ่นดิน@

แก้วประภัสสร



เหนือหัวองค์ราชัน
ทรงยึดมั่นอุตสาหะ
ธ ทรงวิริยะ
เพื่อประชาทั่วถิ่นไทย

ร่มเย็นและเป็นสุข
หมดไร้ทุกข์เพราะท่านไท้
โครงงานอันน้อยใหญ่
พ่อหลวงให้วิธีการ

ปัญหาใกล้หรือไกล
พ่อมุ่งไปเพื่อประสาน
สร้างเขื่อนชลประทาน
เพื่อชาวบ้านมีน้ำกัน

แนวทางการศึกษา
ให้พึ่งพาตนเองนั้น
อยู่อย่างพอเพียงกัน
ทรงจัดสรรที่ทำกิน

พืชไร่ให้หมุนเวียน
คอยสับเปลี่ยนไม่หมดสิ้น
หลากทรัพย์ในแผ่นดิน
ได้มีกินทั่วถิ่นไทย

ปกครองมายาวนาน
ทั่วเขตขานประจักษ์ไซร้
ขุนเขาลำเนาไพร
พ่อมุ่งไปเพื่อประชา

เทิดทูนพระองค์ยิ่ง
กว่าทุกสิ่งใดในหล้า
เหงื่อหยดรินรดมา
เพื่อผองข้าฯได้สุขกัน

ขอทรงพระพลานามัย
เป็นร่มไทรแผ่ไพศาล
พระชนม์ยิ่งยืนนาน
แผ่กิ่งก้านไทยร่มเย็น

ลูกขอตั้งสัจจะ
ไม่ลดละให้พ่อเห็น
ทำดีทุกเช้าเย็น
ดุจลูกเป็นข้าแผ่นดิน