หน้าส่วนตัว
โดยปกติแล้วผู้เขียนจะเป็นคนพูดน้อย ต่อยหนัก .
.แต่หากมีรักละก็...วุ้ย..อย่าให้แซด..รักให้มั่นคั้นให้ตาย
เพราะคนโบราณจะชอบสอนว่า หากจะคั้นน้ำกะทิละก็ ..
มัวแต่กระมิดกระเมี้ยน อ้อยสร้อย ไม่ทันแกงแน่เลยค่ะ
คั้นกะทิต้องใช้แรง บีบๆ นวดๆให้หัวกะทิออกมาเยอะที่สุด
หากจะรักใครก็ทำเหมือนคั้นน้ำกะทิแหละ ..อิอิ
มีคนกำลังจะหลงเชื่ออีก ล้อเล่นน
จะอะไรก็ตามอาจจะเป็นเพราะกรรมพันธุ์ หรือพันธุกรรม
กรรมเวร เวรยาม ยามคอนโด ไชโโห่ฮิ้วววว 5555
กำลังเริ่มบ๊องส์อีกแระเรา
วันที่ 26 มกราคม ได้มีโอกาสไปเที่ยวจังหวัดสุพรรณบุรี
จริงๆเราไม่อยากไปหรอกนะ บอกเจ่เจ้ว่า
ไ ม่ไปได้ปะแต่ขอแต๊ะเอียเพิ่มสองเท่า พีสาวบอกว่าไอ้แสบ
ฉลาดนัก เดี๋ยวได้ไม้เรียวแทนเอาปะ หัวหมอดีนัก
จำเป็นที่ต้องสะเด็ด ตาม เด็ดพี่ ทั้งสอง ตะเลง เต่ง เต่ง เต้ง ..ปูกัดมือน้องน้อย..
ไอ้หมาน้อย ตื่นหรือยัง พี่สาวโทรมาหา เรารีบขยี้ตาตื่น จ๊ากก นัด สิบโมงเช้า นี่จะ เก้าโมงแล้ว
รีบๆๆ อาบน้ำๆๆ แต่งตัว สวยๆ ไม่สวยก็แต่งสวยไว้ก่อน
คนอื่นจะได้เห็นแล้วสดชื่น จริงปะคะคนอ่าน อิ
เราเดินทางออกจากกรุงเทพฯประมาณ สิบโมงเช้า ขับรถไปทางบางใหญ่
ตรงไปเส้นสุพรรณบุรี
ระหว่างเดินทางก็มีปุจฉากับพี่ๆไปเรื่อยๆ อาเฮียขับรถ พี่สาวนั่งข้างหน้า
ส่วนเราเกาะกระโปรงรถไป..ตุ๊กแก่..ก็นั่งเบาะหลังนั่นแหละคะ
และมีพี่สาวอีกคนนั่งด้วย บทสนทนาระหว่างสายเลือด มีทั้งขัดแย้ง เห็นด้วย เห็นด้วยบ้าง ไม่เห็นด้วยบ้าง ธรรมดา ละคะ
ก. ไม่เห็นด้วย
ข. ไม่อยากฟัง 555 (อาเฮียอย่าหลงเข้าอ่านนะ )
ค. เห็นด้วยบ้าง หลับบ้าง
ง. ไม่เห็นด้วยเลย แต่ไม่กล้าแย้ง กลัวพี่เสียใจ
ไอ้แสบ เสียงอาเฮีย เอ่ยเรียก
คะ เราตอบสั้นๆ
จะไปสุพรรณนะ รู้หรือเปล่าว่าเขามีอะไรน่าสนใจบ้าง
ท่านบรรหารมั้งเฮีย เราตอบแบบ ทำหน้าทำตา ไม่รู้ไม่ชี้
ตอบแบบนี้ เด็กอนุบาลก็ตอบได้ อาเฮียบ่นงึมงำๆ
อะๆๆ ที่เค้าพอจะรู้ ที่นี่มีปลาอร่อยหลายชนิด เช่นปลาม้า ปลารากกล้วย
ปลาสลิด ปลาช่อน
แต่ปลาม้าจะมีที่นี่ที่เดียวนะ เนื้อปลาจะเหมือนเนื้อปูเลยเฮีย หวาน อร่อย
พูดแล้วหิวอะ
เราแอบกลืนน้ำลายลงคอเอื๊อกใหญ่ ก็จะ สิบเอ็ดโมงแล้วยังไม่ได้ทานข้าวเช้าเลยค่ะ
บนรถมีแต่ผลไม้ ชมพู่ ส้ม สาลี่ กินซะเรียบทุกอย่าง แต่ก็ยังเหมือนเสือโหยเลยเรา
ปลาอื่นมันดูง่าย พี่ถามเราหน่อย ว่าหากจะดูว่าปลาช่อนนากับปลาช่อนเลี้ยงเป็นไงดูเป็นหรือเปล่าเรานะ พี่สาวเอียงคอมาถาม
เป็นสิ ก็หงายท้องมันดูสิ หากเป็นปลาช่อนนาท้องมันจะขาวจั๊วะ น่าเจี๊ย
แต่หากปลาช่อนเลี้ยง ท้องมันจะดำๆนะ นี่แหละยัยแบม เขาละคะคุณ
เรื่องแฉไฉ เอาชนะพี่ๆนี่ยกให้เขาเลยละ 555
ไอ้หมาน้อย ไม่รู้ก็บอกสิ ไอ้ปื๊ด แน้..พี่เรา เค้าไม่ได้ชื่อไอ้ปื๊ดซะหน่อย
ปลาช่อนนานะ หัวจะมนๆ ทู่ๆ แต่ปลาเลี้ยง หัวมันจะแหลม เข้าจ๋ายย พี่สาวบอก
เห็นหนูข้างถนนมั้ยไอ้แสบ เจ้ชี้ให้เราดูสองข้างถนน
หนูที่ว่าเนี่ย อีหนูข้างถนน หรือหนูนาคะเจ้ 555 โป๊ก อะไรหว่าหล่นบนหัวเรา มะเหงก
ตอนเย็นๆขาเรากลับจะมีเยอะแยะเลย
ที่นี่เขามีรายได้จากการปิ้งหนูขาย มีกุ้งเผา มีโรตีสายไหม พี่สาวคุยไปเรื่อยๆ
เค้าก็เคยมากับเพือน ตอนที่ไปวัดทับกระดาน ไปวัดไผ่โรงวัวนะ
แล้วอยากรู้มั้ยว่าหนุนา กับหนูบ้านดูยังไง แหมๆๆพี่เราเนี่ย ถามเหมือนเป็นครูเลยนิ
ตะ.เองเป็นตำรวจนา..ไม่ใช่ครู อิอิ
อันนี้พอรู้ เพราะมีหนูในบ้านกลอนหลายคน 555
หนูบ้านฟันแหลม แถมขี้เรื้อนอีกคะ แต่หนูนา ฟันจะงุ้ม
แต่เค้าว่า ช่างหนูมันเถอะ เค้าเห็นแค่หางมันชี้เด่
ตามร้านที่เขาย่างขายแล้ว อื๋ยย
เพื่อนมันบอกว่า แกล้มเหล้าอร่อยนักแหละนั่น อาเฮียเข้ามาร่วมสนทนาด้วย
เราไปถึงตลาดร้อยปีก่อนค่ะ ตอนไปถึงตื่นเต้นมาก เคยมาสุพรรณหลายครั้ง บ้านคุณอาอยู่ที่นั่น
แต่ไม่มีโอกาสไปตลาดร้อยปีเลย ตื่นตากับของโบราณหลายอย่าง ที่ทำให้เราคิดถึงตอนเป็นเด็ก
หมากฝรั่ง ลูกอม ของเล่น ทุกอย่างล้วนแต่เป็นความทรงจำสมัยเด็กทั้งนั้นเลยคะ
พี่สาวซื้อไก่ไขลานให้ เจ้บอกว่าให้เป็นของขวัญวันตรุษจีน
( อยากได้ทองมากกว่าเจ่เจ้ 555)
หลังจากเดินชมตลาดเสร็จ เราก็เดินทางไปบึงฉวากคะ ..
ไปดูปลาหลากหลายชนิด
ก่อนกลับแวะไปดู จระเข้คะ ที่สะดุดตาเห็นจะเป็นป้ายที่เขาเขียนในฟาร์มจระเข้ตรงที่เขาจัดแสดงโชว์ให้ดูนะ
ใครผ่านมา เป็นต้องอ่านและหัวเราะกันทุกคน ลองอ่านดูนะคะ
จรแข้ทุกตัว โปรดทราบ..ให้ผสมพันธุ์และวางไข่ ในสถานที่ที่จัดไว้ไห้5555
เออแฮะ..จระเข้เข้าใจภาษามนุษย์ด้วยค่ะคุณ
คงจะจบแต่นี้ก่อนแล้วกันค่ะ ง่วงเร็วจังวันนี้ ฝากรูปที่ไปเที่ยวบางส่วนมาให้ชมกันนะคะ
ขอให้มีความสุขกับการทำงานกันทุกคนนะคะ
แก้วประภัสสร
28/01/09
ขนมเบื้อง อร่อยดีค่ะ ไม่หวานมาก
ขนมสาลี่คะ นุ่มอร่อย..
ปลาม้าคะ มีพี่น้องหลายคนถามแบมว่า ทานได้หรือ ทานได้คะ
เนื้อหวาน เหมือนเนื้อปู ปลาชนิดนี้จะมีเฉพาะจังหวัดสุพรรณบุรีนะคะ
เขาขายกิโล 150 บาท ได้ประมาณ 5 ตัวใหญ่ ลองหามาทานดูนะคะแล้วจะติดใจ
ขนมจ่ามงกฏ สวยงามมากกว่าจะเอามาทานค่ะ เห็นแล้วอยากเก็บไว้ดู
ร้านของเล่นสมัยเราเด็กๆนะคะ เห็นแล้วอยากกลัยไปเป็นเด็กอีกครั้ง
สวัสดีค่ะพี่ๆ หนูยิ้มสวยมั้ยคะ ..
เจ้าหน้าที่กำลังให้อาหารปลา ปลาก็น่ารักมากๆคะ ตามเธอไปทุกที่เลยนะ
อันนี้ปลาอะไรหว่า.หน้าตาแปลกๆ ปุเลี่ยนๆ ไม่เคยเห็น.555
โดนเรียกให้หันหน้ามาอะนะ
เสียดายคะ ไม่ได้ถ่ายรูปจระเข้ยิงฟัน แยกเขี้ยวมาให้ชม
ไว้โอกาสหน้าแล้วกันนะคะ
บ๊าย..บาย..
1688
ความจริงแล้ว ปีใหม่เราควรจะกลับมาเขียนเรื่องสนุกๆให้ทุกคนได้อ่าน
เพื่อผ่อนคลาย แต่ชีวิตคนเราจะให้สนุกตลอดเวลาก็คงเป็นไปไม่ได้ จริงมั้ยคะ
เรากลับถึงบ้านประมาณ ห้าโมงเย็น พี่สาวขับรถมารับที่สนามบิน
พอเดินลงจากเครื่อง ลมเย็นๆก็ปะทะร่างเล็กๆของเรา
อูยยยย เย็นๆๆๆ พอนึกถึงความเย็นก็ทำให้คิดถึงตอนเด็ก
เราชอบอาบน้ำเย็นมาก เคยอ้อนแม่ขออาบน้ำอีกรอบ ทั้งๆที่เพิ่งจะอาบมา
แต่ด้วยความเป็นห่วง ท่านกลัวเราไม่สบายเพราะหนาวมาก
ด้วยความดื้อ ก็เลยได้อาบน้ำอีกครั้ง จำได้ว่าแม่พูดว่า
"ให้อาบได้ แต่อย่าบอกว่าหนาวนะ" เราพยักหน้า พออาบเข้าจริงๆ
คุณเอ้ยย หนาวเข้าไส้เลยคะ แต่กลัวเสียฟอร์ม
กลั้นใจปากสั่นบอกแม่ไปว่า เย็นดีนะแม่ เห็นแม่หัวเราะ
มาตอนโตถึงรู้ว่า แม่นะรู้แต่แรกแล้วว่าเรานะหนาวจนปากสั่น
เมื่อวันที่ 15 กันยายน ทีผ่าน เราได้กลับไปเยี่ยมแม่แล้ว
ครั้งนั้นแม่ยังยืนอยู่ตรงประตู เราก้มกราบเท้าแม่
ท่านยังดึงเราไปหอมแก้มซ้ายที ขวาที ปนน้ำลายนิดๆที่ติดแก้มเรามา
แม่จะชอบพูดว่า น้ำลายแม่นะเป็นยาวิเศษ แก้ผื่น คัน ขี้กลากได้
แต่แม่คะ วันไหนแม่แปรงฟันมาก่อนหอมก็โอเค
แต่หากแม่ไม่แปรงฟันมา หนูว่า
น้ำลายแม่ต้องเป็นพิษ แน่ๆๆเลย555 นั่นคือเหตุการณ์ที่ผ่านมา
แม่ยังอ่านบทกลอน ยังอ่านเรื่องสั้นของเราและของพี่น้องบ้านกลอนหลายคนด้วยอารมณ์เบิกบาน
แม่ยังล้อเราเสมอเวลาเราโทรไปหาท่าน
สวัสดีลูกแก้วประภัสสร คนดี เราส่งบทกลอน เรื่องสั้นไปให้แม่อ่านเสมอ
แม่จะชอบอ่านหนังสือธรรมมะ อ่านหนังสือทุกชนิด
แม่ชอบอ่านกลอนนิทานเซ็นของคุณกิตติเวทย์
แม่บอกว่า เหมือนชีวิตแม่ตอนนี้ ลูกจากก่อน สามีตายตาม ตัวแม่ยังอยู่
แต่แม่ยังโชคดีที่ยังมีลูกๆให้ดูแลอีกหลายคน
แม่บอกเราว่า
แม่เกิดมาโชคดีที่ลูกๆกตัญญูทุกคน
แม่จ๋า..หนูก็อยากบอกแม่เหมือนกันว่า พวกเราลูกแม่ทุกคนต่างหากละ
ที่โชคดีได้เกิดมาเป็นลูกของพ่อกับแม่ ที่แสนประเสริฐ
ที่คอยอบรมสั่งสอนลูกๆมาตลอด
วันที่ 31ธันวาคม เรากลับถึงบ้าน แม่นอนอยู่บนเตียงห่มผ้า
มีพี่สาวที่เป็นเสมือนพยาบาลมืออาชีพประจำบ้านเราคอยดูแล
เราเข้าไปก้มกราบเท้าแม่ ท่านลืมตาขึ้นมามองเรา ความรู้สึกรับรู้ได้ว่า
แม่อยากเอื้อมแขนมากอดเรา เรารีบลุกขึ้นไปกอดแม่
เอียงแก้มให้ท่านหอม เหมือนที่ท่านเคยทำ
แม่ยิ้มให้เรา แต่เป็นรอยยิ้มที่ดูเหมือนท่านเหนื่อยและเจ็บปวดมาก
แต่ท่านเก็บความรู้สึกไว้ข้างใน
แก้วประภัสสร แม่เรียกเรา นี่แสดงว่าแม่ยังจำอะไรได้เหมือนเดิม
แม่เพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาล เนื่องจากขาหักจากการหกล้ม
จำได้ว่าวันที่แม่ผ่าตัด เรายังแซวแม่ว่าคนดีขอลูก ซน ขาหักเลย
แม่ยังหัวเราะชอบใจไม่เหมือนคนป่วย เพราะหัวใจท่านเข้มแข็ง
แม่บอกว่า เห็นผักบุ้งทอดยอดงาม เลยจะไปเก็บ กลับหกล้มซะก่อน
ขาหักเลย หักจริงๆ
แม่เข้มแข็งมาก ตอนที่หมอถามอาการ แม่ตอบเหมือนไม่ได้เป็นอะไร
คุณยาย..เจ็บมากไหม เดี๋ยวก็หายแล้ว เข้าห้องผ่าตัดแปบเดียว หมอประจำตัวแม่เอ่ยปากถาม
ส่วนอื่นของร่างกาย รวมทั้งหัวใจ ปกตินะหมอ ยกเว้นขาหัก และแม่ก็หัวเราะ
หมอบอกกับลูกๆว่า คนไข้รายนี้ กำลังใจดีมากๆ
วันที่ 31หลังจากที่บ้านมีงานเลี้ยง เราก็อาสาดูแลแม่แทนพี่ๆ
เพราะเวลาวันหยุดนั้นสั้นนัก อยากช่วยพี่ๆบ้าง เลยที่งดที่จะไปเที่ยวไหน
รับแขกเพื่อนๆที่บ้านแทน
แม่ห่วงกลัวเราจะไม่ได้นอนเต็มที่ ท่านบอกให้พี่ๆอยู่ด้วย
แต่เราบอกท่านว่า ในเมื่อพี่ๆทำได้ ลูกก็ทำได้
เราเริ่มทำหน้าที่เป็นพยาบาลตัวน้อยของแม่ทันที ตั้งแต่คืนวันที่ 31
แม่ไม่ชอบใส่ผ้าอ้อม แพมเพิต สิ่งที่เราต้องเตรียมพร้อมอยู่ข้างคือ
กระโถน ที่นั่งสำหรับปล่อยทุกข์ทั้งหนักและเบา
กลางคืน ขณะที่นอนหลับ แม่จะบอกเราว่าปวดฉิ่งฉ่อง
เราก็ต้องรีบยกกระโถนมาทันที ให้ทัน เพราะท่านบอกว่า
ไม่สามารถกลั้นได้ นอนสักพักท่านก็บอก ปวดหนัก เราก็ต้องรีบพยุงท่านด้วยความระมัดระวัง
เนื่องจากอาการหลังผ่าตัดยังลำบาก จะลุกจะนั่ง ทุกอย่างต้องระวังที่ขาเป็นพิเศษ
สงสารแม่มากค่ะ เรากลืนน้ำตาลงคอหลายเอื๊อก หลายครั้ง
เรารู้ว่าท่านเจ็บมาก แต่ลูกก็จะพยายามช่วยแม่ให้หายเร็วที่สุด
ลูกๆขอแม่ทุกคนทำด้วยหัวใจเกินร้อยอยู่แล้วค่ะแม่
อากาศกลางดึก หนาวมาก เราห่มผ้าสองผืน แถม ใส่ถุงเท้าตาม แต่แม่บอกว่าร้อน ให้ดึงผ้าห่มออก
สักพักแม่บอกว่าหนาว ความเป็นห่วงแม่ยิ่งทวีคูณขึ้น
หนูอยากเจ็บแทนแม่.แต่ไม่สามารถทำได้
เราผลอยหลับไป จนถึงตีห้า แม่เรียกให้เราตื่น เพื่อไปใส่บาตรตอนเช้ากับชาวบ้าน
วันที่ 1หลังจากกลับทำบุญใส่บาตรเสร็จ เรากลับมาบ้านดูแลแม่แทนพี่ๆอีกครั้ง
เริ่มด้วยเตรียมอาหารเช้าให้ท่านกิน อาหารสำหรับคนป่วย
ก็ไม่มีอะไรมาก ปลาช่อนย่าง ข้าวสวยน้ำปลานิดหน่อย ผักต้ม และผลไม้ มะละกอ มะม่วงสุก แม่จะทานผักทุกวัน เนื่องจากพออายุมากขึ้น
ระบบย่อยก็จะเสื่อมตามไป โชคดีที่เรามีพี่ๆทีน่ารักทุกคน
หนึ่งสะอาด สอง อาหารที่เราทานกันทุกวัน จะเน้นเพื่อสุขภาพ
กินอิ่มและสุขภาพก็ต้องดีตามไปด้วย
หลังจากกินข้าวเสร็จ จัดยาให้แม่ทานหลังอาหาร เช็ดตัวให้ท่านก่อนค่อยๆพยุงให้ท่านล้มตัวลงนอน
แม่บอกให้เราหยิบกลอนไปให้ท่านอ่าน สลับกับหนังสือธรรมมะ
แล้วท่านก็หลับ
วันที่ 2 เราทำหน้าที่เป็นพยาบาลเช่นเดิม วันนี้แม่ลุกนั่งได้นาน มีชาวบ้าน เพื่อนบ้าน มาเยี่ยมท่านหลายคน
แม่บอกเราว่า หากแม่จากไป ให้ลูกๆทำตามที่พ่อกับแม่เคยสอน เคยทำให้ดูเป็นตัวอย่างเสมอ
ยามคนอื่นเจ็บไข้ เราต้องไปเยี่ยมเยียนถามทุกข์สุข ยามคนอื่นยากจน หากเรามีโอกาสที่ดีกว่าต้องรู้จักแบ่งปัน
ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่คนรอบข้าง จะทำให้ลูกแม่ทุกคน อยู่อย่างมีความสุข
เราไม่อยากได้ยินแม่พูดแบบนี้เลย มันทำให้ใจหาย
วันนี้ลูกยังมีแม่อยู่ แม่เองก็ยังมีกำลังใจจากลูกๆทุกคน
หัวใจของแม่ยังเข้มแข็ง แม่ต้องลุกขึ้นมาเดินได้เหมือนเดิม
เราภาวนาไว้อย่างนั้น
การทำหน้าที่ดูแลคนเจ็บป่วย ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่หากเราทำทุกอย่างด้วยหัวใจ เราจะมีความสุข
เพราะนี่ไม่ใช่งานแรกสำหรับเรา ตอนเด็กเคยอาบน้ำให้คุณตา ป้อนข้าวท่าน เช็ดขี้หู ขี้ตา โดยไม่เคยรังเกียจเพราะท่านเป็นอัมพาต
ตอนโต ก่อนพ่อจาก เราก็อาบน้ำ เช็ดอึ เช็ดเยี่ยวให้เหมือนกัน
เรา มองทุกส่วนของร่างกายเป็นเหมือนอวัยวะที่ประกอบด้วยน้ำเหลือง อย่ารังเกียจที่จะดูแลคนไข้ด้วยใจ
อยากจะเขียนอะไรมากกว่านี้ แต่เป็นคนเขียนเรื่องสั้นไม่เก่ง
ขอเก็บความสุข ที่ได้ปฎิบัติกับคนที่ฉันรัก
นี่คือวันหยุดกับคนที่ฉันรัก
ขอบคุณเพื่อนพี่ที่บ้านกลอนที่โทรหานะคะ ขอบคุณจากใจจริงค่ะ
(ขอนอนก่อนละ ไม่ได้นอนติดต่อกันหลายคืน ง่วงแล้วละ เตรียมตัวรับวันใหม่กับการทำงานค่ะ)
แก้วประภัสสร
ไม่ได้ไปเที่ยวเหมือนทุกปี แต่ก็มีภาพข้างบ้านๆมาฝากเจ้าค่ะ
ดอกกุหลาบหน้าบ้านเจ้าค่ะ
ดอกโป๊ยเชียนข้างบ้าน สีแดงสวยเชียว สวยแขงกับเจ้าของ อิอิ
สวยค่ะสวย อิอิ
ต้นสะเดาหวานค่ะ พ่อปลูกไว้
เมนูปลาช่อนแป๊ะซะอีสาน เพื่อสุขภาพเจ้าค่ะ
ฮัลโหล เสียงตามสายแผ่วเบาเหมือนหยั่งเชิงว่าผู้รับตื่นหรือยังเน้อ... หวัดดีนู๋แหม่ม จะชวนไปไหนอีกจ๊ะ เราถามเพื่อนซี้ไป วันศุกร์มีงานเลี้ยงของออสเตรียนแอร์ไลน์ ไปหรือเปล่า เพื่อนถาม แต่เราไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ เพิ่งหายจากอาหารเป็นพิษ ยังเพลียอยู่เลย ไม่ไปดีกว่า แน่ใจนะ ให้คิดใหม่ งานนี้เขาเชิญนักร้อง ไอซ์ ศรันยู มาด้วย เพื่อนเริ่มหาทางโน้มน้าวเรา เพื่อนเอ๋ย เราตัดสินใจตั้งแต่คำแรกที่บอกว่า ไอซ์แล้ว แต่เล่นตัว ๆ อิอิ อืม..เดี๋ยวเราดูก่อนนะ แล้วไงจะบอกอีกที น่าน..เอากับเขาสิยัยแบม กับเพื่อนไม่ใช่หนุ่มยังเล่นตัวอีก 555 แล้วเสื้อผ้าละ ใส่ยังไงจ๊ะ เชอะ..คำเป็นฟอร์มมากนักน่าตี เธอนี่ ไหนบอกคิดดูก่อนไง ถามเรื่องเสื้อผ้าทำไม..เขาให้ใส่ชุดขาว magic white dress ไปเถอะนะ เพื่อนๆเราไปกันหลายคน จะได้สนุก อยากปล่อยแก่ ตะ..เอง..เค้ายังไม่แก่ เค้าไม่ปล่อยหรอก เค้าจะปล่อยเด็กแทน ก๊ากกก งั้นเจอกันที่งานนะ โอเช.. ถึงวันงาน เราหอบชุดขาวมาเปลี่ยนที่บริษัท เจ้านายเห็นหัวเราะชอบใจ ลูกน้องสองสาวจะไปปล่อยผีออกจากตัว รู้งานนี้มีไอซ์ น้องๆก็ไม่พลาดอยู่แล้ว เราเอาน้องที่บริษัทไปอีกหนึ่งคน เพื่อนขับรถมารับ สาวชุดขาว อืม..น่ารักเนอะ 555 ชมตัวเอง.. คนทยอยเข้ามาในงาน สาวและหนุ่มทุกคนใส่สีขาว บางคนก็สวยสุดๆเพราะเตรียมตัวมาประกวด สำหรับผู้เขียน ก็คุยกับเพื่อนบางคนในบ้านนี้เหมือนกันคะ ว่าจะขึ้นประกวด ไม่สวยแต่ชอบสนุกค่ะ แต่ไม่ได้ขึ้นหรอกคะ ไม่ได้รายงานตัว เพราะมัวสนุกกับการเสวนากับเพื่อนคนนี้ที คนนั้นที พิธีกรรับเชิญเป็นดีเจจากคลื่น fm95 แต่เราจำชื่อไม่ได้ดูภาพเองแล้วกันคะ เขากล่าวเริ่มงานและตามด้วยจับรางวัลเป็นบางส่วน หลังจากนั้นสิ่งที่ทุกคนรอก็มาถึง ไอซ์ คะ ไอซ์ กริ๊ดดดดดด ... คนอะไรก็ไม่รู้ น่ารักสุดๆ เคยเห็นแต่ในทีวี ยังหลงรัก แต่นี่ยืนถ่ายรูปติดขอบเวทีเลยค่ะ ลืมบอกไปที่จัดงาน Plaza Athenee Bangkok อยู่แถวหลังสวนค่ะ เป็นงานเฉพาะแขกรับเชิญจากสายการบิน เพราะฉะนั้นเราเลยได้ใกล้ชิดเป็นไอซ์เป็นพิเศษ สองทุ่มไอซ์ นักร้องหนุ่มจากค่ายแกรมมี่ เริ่มร้องเพลงพร้อมนักเต้นสาว หลายๆเพลงโดนใจวัยรุ่นอย่างเรา อิอิ แต่เรามาลองฟังไอซ์พูดมั่งดีกว่าค่ะ เขาจะพูดว่าอย่างไร พี่น้องครับ..ทีแรกที่ทางบริษัทบอกให้ไอ้กระผมว่า.. จะต้องไปร้องเพลงให้งานของสายการบินออสเตรียน ไ อซ์นอนไม่หลับทั้งคืนครับ.. งานอินเตอร์ ไอซ์ต้องหาเพลงแนวฝรั่งมาเตรียมร้องต้องเรียบเรียง ภาษาอังกฤษให้สวยงาม.. แล้วไอซ์ก็หัวเราะอย่างน่ารัก เธอก็พูดต่อ คุณป้า คุณย่า คุณยาย ครับ พอไอซ์เข้ามา ไอซ์เห็นฝรั่งอยู่พรอมแพรม ที่เหลือมีแต่คนบ้านไอซ์ทั้งนั้น 555 ไอซ์เลยสบายใจ ที่ไหนได้ ก็โอ.....โอ..ละนอ เด้อนางเด้อ..เด้อ แด้อ..เด้อ.นาง ..เด้อ ปั๊บๆๆ 55555 พอแค่นี้ก่อนแล้วกันคะ พอดี อัดวีดีโอ ของไอซ์มาดูนิดหน่อย ขอตัวไปนอนดูก่องน๊า ดูรูปไอซ์ ไปพลางๆก่อนค่ะ อ้อ..ใกล้ปีใหม่แล้ว ก็มอบรูปสวยๆ (สวยมั่งไม่สวยมั่ง) ให้ดูกัน เป็นของขวัญจากใจ สำหรับพี่น้องทุกคนเจ้าค่ะ
ภาพ(cowgirlแห่งบ้านกลอน 5555)ควันหลงงาน cowboy festival 2008 ไร่ทองสมบูรณ์ วันที่ 13 ธันวาคม ที่ผ่านมา ผู้เขียนได้มีโอกาสเดินทางไปทองสมบูรณ์คลับ ปากช่อง เราออกเดินทางจากกรุงเทพเวลา 13.00 ประมาณว่ารอฤกดิ์ รอยาม ..ไม่ใช่หรอกค่ะ เนื่องจากเราเกิดปั่นป่วนในลำไส้ แต่ด้วยความตั้งใจกลัวพี่ทั้งสองจะเสียใจ เลยต้องไปคะ เล่นตัวๆๆ คนดัง 5555 มื้อกลางวันพี่พาแวะทานก๋วยเตี๋ยวดู๋ดี๋ อยู่แถวแจ้งวัฒนะคะ เห็นเพื่อนๆบอกหลายคน ว่าร้านนี้อร่อย และมีเมนูแปลกๆ บรรยากาศที่ร้านเป็นแบบคันทรี แต่ที่แปลกคือเมนูอาหารค่ะ เราหยิบเมนูขึ้นมาดู อืม..แปลกจริงเนอะ อะลองดูค่ะ เรามองหาก๋วยเตี๋ยวที่ไม่เผ็ด.. เราสั่ง บะหมี่จืดเด็ก (ขี้เมาห้ามสั่ง) เอาพอกล้อมแกล้มนะคะ ให้หัวเราะกันนิดหน่อยคะ อย่างเช่นเมนู แสบนาวิก =เส้นเล็กต้มยำขลุกขลิกเผ็ดกำลัง 1 สูตรลับ = อิ๊บ..ไม่บอกหรอกนะ (แล้วจะเขียนทำมายยยฮะ) แสบสันติบาลเผ็ด1 น้ำซุปก๋วยเตี๋ยวเขาอร่อยมากๆค่ะ ลูกชิ้นปิ้งก็อร่อย หากไม่ปวดท้องเราคงจะลอง ประเภทต้มยำซะหน่อย พอทานเสร็จ เราก็ออกเดินทางต่อเพื่อไปที่จุดมุ่งหมาย เมื่อท้องอิ่ม สมองก็สั่งทันทีค่ะ หลับคะหลับ .. เราไปถึงไร่ประมาณ สี่โมงเย็น ขณะที่รถวิ่งเข้าไปอย่างช้าๆ ยามและพนักงานยกมือไหว้พี่ ทำให้แขกที่มาเที่ยวต่างก็หันมามอง ไม่ใช่อะไรหรอกคะ เพราะพี่เขาสนิทกับคุณอ้อ ซึ่งเป็นเจ้าของไร่นี้ เราไปถึง ขณะที่เสียงพี่ฮั้นเตอร์ ประกาศบอกว่า อีกหนึ่งชั่วโมง เครื่องเล่นทุกชนิดจะหมดเวลา ต้องรอเล่นอีกทีพรุ่งนี้ เราเลยถือโอกาส ให้พี่พาขึ้นกระเช้าลอยฟ้าskylift ที่นั่นอากาศดีมากๆค่ะ ลมพัดเย็นสบาย เนื่องจากมีภูเขาล้อมรอบ มองภูเขาแล้วเหมือนเป็นมงกุฎแห่งขุนเขา ความเขียวของภูเขากับความงามของต้นกระถินที่พยายาม จะยื่นตัวเองให้สูงเทียมเขา สวยประทับใจ หลังจากพี่พาไปทักทายเจ้าของและคนในไร่แล้ว เราก็เดินทางไปส่วนที่จัดเตรียมสำหรับงานกลางคืน นั่นคือ cowboy festival 2008 แขกที่มาร่วมงานนี้มีเยอะมากค่ะ รวมทั้งนักท่องเที่ยวที่มาเที่ยว ฉะนั้น บ้านพักหากไม่ได้จองล่วงหน้าก็จะเต็ม สำหรับพี่ชายเขาจะมีห้องพัก พิเศษอยู่กับเพื่อนๆ แต่เนื่องจาก มีสองสาวตามไปด้วย เราเลยต้องออกมาพักที่ ทวิกาญรีสอร์ต เนื่องจากที่ไร่ ที่พักเต็มหมด แขกเริ่มทยอยเข้างาน เสียงเพลงเรื่มมา คุณอ้อ จัดให้เราสามคนไปนั่งโต๊ะ d1 ซึ่งเป็นโต๊ะที่เตรียมไว้ ให้สำหรบแขกวีไอพี ดูเหมือนจะสำคัญจัง อิอิ คนมองมาที่โต๊ะเรา หลายๆคน ไม่ให้เขาสงสัยได้ไงคะ ก็อากาศเย็นพี่ยื่นเสื้อคลุมสีเหลือง ของสมาคมการท่องเที่ยวให้เราใส่ เขาคงคิดว่าเป็นพันธมิตรนะสิคะ งานเริ่มด้วยคนขี่ม้าขาวขึ้นบนเวที ม้าตัวนี้สง่างามมากๆคะ คนขี่ม้าส่งคบเพลิงให้คุณอ้อ ซึ่งท่านเป็นนายกสมาคมการท่องเที่ยวปากช่องด้วย ทำพีธีเปิดงาน ด้วยการจุดครบเพลิง หลังจากนั้นงานก็เริ่มขึ้น อาการปั่นป่วนในท้องของเราก็ยังไม่หาย ช่วงที่มีการแสดงก็เลยมาไม่ได้ ถ่ายภาพสวยมาฝากพี่น้อง เราเดินไปหาเสต็กมาทาน สักพักมีแขกอีกสามคนมาร่วมนั่งโต๊ะเดียวกับเรา ทุกคนคุยกันสนุก การแสดง ดนตรีก็เร้าใจ เท้าเราก็เริ่มขยับนิดๆ พี่ชายดื่มเบียร์กับเพื่อนเขา พอนักร้องคุณสุเทพ เชิญแขกออกไปเต้นรำ สไตล์คันทรี พี่เลยดึงเราออกไปเต้นด้วย สนุกมากๆค แขกทุกคนสนุกเหมือนเป็นมิตรที่ดี เรามีแต่เสียงหัวเราะ บางคนก็สอนเต้นstep คาวบอยตามจังหวะ ส่วนผู้เขียน จังหวะมั่วค่ะ 555 สักพัก ทุกๆคน ก็ล้อมกันเป็นวงกลมและสลับกันออกไปเต้น ตามลีลาของตนอยู่กลางวง สนุกมากๆค่ะขอบอก พอเปลี่ยนเพลงเราก็เริ่มตั้งแถวลอดซุ้ม หลังจากนั้นก็มีประกวด คาวบอย คาวเกิล รุ่นเล็ก รุ่นใหญ่ และตามด้วยเล่นเกมส์ จับรางวัล เราว่าในบ้านกลอน ต้องมีหลายคนนะคะที่ไปงานนี้ เพียงแต่เราไม่เคยเห็นหน้ากันนะ เพลียจังเลยคะ อาหารเป็นพิษ อาเจียน อยู่หลายวัน อยากเขียนมากกว่านี้คะ เอาเป็นว่า ขอนำรูปฝากไว้ดูก่อนแล้วกันนะคะ ออกจากคลับทองสมบูรณ์ไปต่อที่ น้ำตกสาว 7 ชั้น และไปทุ่งทานตะวันมาค่ะ คิดถึงพี่น้องทุกคนนะคะ ช่วงนี้อาจไม่ได้เข้าเม้นให้ใครเลย อย่างอนกันน๊า... รักทุกคนเจ้าค่ะ แบ่มแบ้ม
พอแระ เดี๋ยวแควนควับเห็นแล้วตกใจกันหมด 5555 ภาพแทนคำขอบคุณ สำหรับพี่น้องในบ้านกลอนที่น่ารักทุกคนเจ้าค่ะ
บ้านน้องอยู่ฝั่งทางนี้..บ้านพี่อยู่ฝั่งทางโน้น..หัวสะพานตรงกัน
อาบน้ำกันเห็นกันทุกที..ฮื้อ..มามาสิ..ข้ามคลองมารักกัน รักกัน..
ฮัดช่า.. เอ้า..ฮัดช่ามาอีแระ..
สงสัยจัง มังจะอะไรนักหนาแขกเนี่ย..
จะเขียนอะไรทีไรเป็นต้องเข้ามายุ่งกับเราเรื่อยเรย...เอานะ..
เป็นความชอบส่วนตัวของผู้เขียน ..อีฉานนชอบแขกมาก..
วันนี้อากาศเริ่มเย็นนิดแล้วละ..ออกไปหาอะไรอร่อยๆ
ทานดีกว่าเรา..
ลงจากบ้าน ผ่านป้อมยาม
อีหนู..จะทุ่มกว่าแล้ว จะออกไปไหน ลุงยามเดินเข้ามาทักทายเรา
หนูจะไปหาอะไรทานหน่อยนะลุง วันนี้วันหยุด
ไม่รู้มีใครขายของหรือเปล่า ลุงจะเอาอะไรมั้ยคะ เดี๋ยวหนูซื้อมาให้
เราเอ่ยปากถามลุง
ไม่ละ..ขอบคุณครับ ลุงส่งยิ้มหวานสุดๆให้เรา พร้อมโชว์ฟันหลอ
หนึ่งซี่
แ หม..ลุง..วันนี้ยิ้มหล่ออีกแระ.. เราแซวลุงก่อนจะเดินไปหน้าปากซอย
อืม..ทานข้าวต้มร้อนๆดีกว่าวันนี้ หน้าหนาว น่าจะดีนะ
ร่างกายจะได้อบอุ่น ไปร้านเจ็กจั๊วะ ดีกว่า
หวัดดีค่ะอาเจ็ก...มีไรอาหร่อยให้หนูเคี้ยวเล่นมั่งคะ..
เราเอ่ยพร้อมทำท่าทางกวนๆ ทักทายเจ็กจั๊วะ
อาเจ็กเป็นคนดุ ปากร้าย แต่แกทำอาหารอร่อยมาก
ที่บอกว่าดุ ปากร้ายเนี่ยก็เพราะว่า หากใครสั่งไปเยอะๆ แล้วทานไม่หมด
เจ็กจั๊วะจะของขึ้นทันที ของขึ้นจริงๆคราบบผม
แกคิดราคาเป็นสองเท่าเลย ไม่สนใจว่าคนกินจะใหญ่ หรือเล็ก
คนอื่นจะกลัวแกมาก แต่สำหรับผู้เขียนแล้ว ไม่กลัวร๊อก..
แต่อย่าเสียงดังแล้วกัน มีหวังร้องไห้ แงๆๆ แน่ๆเลยเรา อิอิ..
จ้างก็ไม่กลัว ..ไม่จ้างก็ไม่กลัว แฮ่.....
อ้าว คนสวย ..(เจ็กทักถูกแล้วละ..คนสวย อิอิ ) เป็นไงวะแก..
สนามบินปิด แกแย่เลยสิ เจ็กจั๊วะถามเรา
ปกติแล้วค่ะเจ็ก..วุ่นวายนิดหน่อย แต่ตอนนี้หนูปวดหัวตรงที่-
ลูกค้าส่งตั๋วมาขอเงินคืนนะสิ เยอะมาก
โยนตั๋วใส่แข่งคงได้เป็นแข่งนะลุง 5555
เราคุยเสร็จก็เดินไปนั่งโต๊ะ
วันนี้จะกินอะไร เจ็กเอ่ยถามเรา
เจ็กจั๊วะแกจะขายข้าวต้มกับลูกชายอีกคน คอยช่วยเสริฟเก็บเงิน
วันนี้ขอผัดกระเฉด หนึ่ง และก็ ต้มจืดหน่อไม้จีน
ข้าวต้มหนึ่งค่ะ เราสั่งไป
ได้ ..รอแปบ เดี๋ยวเสร็จ เอ็งได้กินวันนี้แน่นอน
อุหม่ อาเจ็ก ..ถ้าไม่ได้กินวันนี้ หนูก็ไม่กินแว้ววว. เราบ่นกับตัวเอง
เอ้ย..เอ็งพูดอะไรวะ..อั๊วะได้ยินนะ..เดี๋ยวก็อดหรอกแก..
555 ความสุขของเราคือได้แกล้งเอาเจ็ก
เรานั่งสักพัก ก็มีลุงซึ่งอยู่ในซอย เดินมาที่ร้านข้าวต้ม
ท่าทางแอ่นแอ้นมาเลยเหละ..ลุงแกเป็นข้าราชการปลดเกษียร
อายุก็คงประมากณ 63 ปี
ลุง..ไปกินเหล้าที่ไหนมาเนี่ย ฮื้อ...กลิ่นเหล้าคลุ้งเลยอะ..
ลูกชายอาเจ็ก ชื่อเฮียเพ้ง เอ่ยปากถามลุง
ไปเที่ยวบ้านเพื่อนมาวะ..มันเลี้ยงเหล้า จะไม่กินก็ไม่ได้-
กลัวเพื่อนมันเสียใจ..เอี๊ก...
ลุงกินไปแค่แบนเดียววว..ทำมายยมันมึนๆจังวะ ไอ้หนุ่ม..
ลุงเดินเซมาที่โต๊ะเรา
แหม..ลุง แค่แบนเดียว พูดออกมาด้ายย.. เราพูดพร้อมหัวเราะ
แต่นึกในใจ อย่ามานั่งโต๊ะหนูนะ หนูกลัว..
อีหนู..ลุงนั่งด้วยคน น่านน.. เรายังไม่ได้อนุญาตเลยอะ
แงๆๆๆ นั่งเฉยเลย กลัวคนเมา
จะอ๊วกใส่เรามั้ยนี่ เอาๆๆๆ.. ใจดีสู้ลุงขี้เมาไว้ก่อน
อะจ๊ะ นั่งเลยลุง ตามสบายค่ะ งานนี้บอกตรงๆ จะว่าบาปก็บาปเหอะนะ
กลัวจริงๆ
ลุง ..วันนี้กินอะไรดี.. ลูกชายอาเจ็กเอ่ยถาม
เอาผัดคะน้าปลาเค็มมาให้ลุง ข้าวสวยมาด้วย เอิ๊ก...
แกทำทางโยกไป โยกมา เหมือนจะหลับไม่หลับ
คอเริ่มตก เหมือนไก่เหงาไม่มีผิด
ผัดกระเฉดของเรามาก่อน เราเริ่มลงมือทาน
กับข้าวต้มร้อน ต้มหน่อไม้จีน
สักพัก ผัดคะน้าปลาเค็มของลุงก็วาง ขณะที่ลุงนั่งหลับตา
เพราะแกคงเมาสุดๆแล้วละเราว่า
ลุง..กลับไปนอนก่อนมั้ย..แล้วค่อยมากินข้าวต่อ..เฮียเม้งพูดพร้อมหัวเราะ
เฮ้ยยย..ลุงไม่เมา เอิ๊ก..เดี๋ยวลุงกินได้ ไอ้หนุ่ม...
เอ็งไปขายของเถอะ..แกพูดขณะตายังไม่ยอมเปิด
โอ..ผัดคะน้าลุงน่ากินจังอะ เขียวสด น่าหม่ำ.. เราหันไปมองจานผักลุง
ผัดกระเฉดเราเริ่มจะหมดแระ. .
สักพัก ความคิดอันชั่วร้ายก็แวบบเข้ามาในสมองน้อยๆของยัยแบม..
ถ้าเอ่ยชื่อยัยแบม..มังต้องหาเรื่องอะไรแสบๆทำอีกแล้วแระ..อิอิ
อาเฮีย... เราเอ่ยปากเรียกเฮียเม้ง
โป๊กๆๆๆ เสียงอาเจ็กจั๊วะ ใช้ตะหลิวเคาะกระทะ
แล้วแกก็หันมามองเราสองคน
เอ็งจะคิดทำอะไรกันอีกละ ไอ้พวกเด็กแก่ บาปนะแก เจ็กพูดดักคอ
แหม.. รู้ทันได้ไงเนี่ย แค่มองตาลูกชายเท่านั้นเอง ก๊ากกกกกก
ดูเหมือนว่าเฮียเพ้งจะเข้าใจภาษาที่เราส่งให้เขา
เราทำตาขยิบส่งไป อาเฮียก็ขยิบตากลับมา เรามองตากันไปมา
เหมือนเรารู้จักกันมาหลายชาติมากๆ
เราเข้าใจกัน และเราก็ตัดสินใจ ตกลงจะแต่งงานกัน ..
เฮ้ยย...ไม่ช่ายย 5555
เราส่งสัญญาณกันจะแกล้งลุงต่างหาก
ลุง..หลับไปนานๆเรยนะ ขอหนูฉกผัดคะน้าลุงหน่อย น่าหม่ำจัง
ค่อยๆ เลื่อน เลื่อนจานมา อย่าเสียงดัง
เลื่อนจานผัดกระเฉดไปวางแทน
หม่ำๆๆๆ อาหย่อย..ฮื้อ...อาหย่อยจริงๆ
รู้งี้ สั่งคะน้าปลาเค็มก็คงดี แต่ไม่ต้องสั่งแระ
อร่อย..หม่ำๆๆ 5555
เฮ้ยยย..
ว้าย....ตาเถร.ต๊กใจ..ช้อนหล่นเลย....
ไอ้หนุ่ม..ทำมายยวันนี้คะน้าเอ็ง มันเหนียวจังวะ ..
ปลาเค็มก็ไม่ได้กลิ่น..เอิ๊ก..
ลุงตักผัดใส่ปากพร้อมบ่นงึมงำ
เราค่อยๆๆเลื่อนจานผัดคะน้าไปแทน แล้วเลื่อนจานผัดกระเฉดกลับมา
แหม..ลุง..ไม่น่าเล้ยยย หนูกำลังอร่อย
พอลุงแกตักคำที่สองขึ้นมา แกก็พูดว่า
เออ อันนี้ค่อยกรอบหน่อย เอิ๊ก..
เมื่อกี้มันไม่มีกลิ่นปลาเค็มเลยวะ..
ลุงแกตักข้าวในจาน ปัดไป ปัดมา ถูกมั่งไม่ถูกมั่ง
เอ็งสองคนแกล้งคนแก่มากๆ ระวังแอ็งจะไปผัวแก่ ..
ไอ้เพ้งก็จะได้เมียแก่..
จ๊ากกก. เจ็กมาแช่งหนูทำไมเนี่ย 555
อาเจ็ก..หนูจะบาปมั้ยนี่ ที่แกล้งคนเมา..อิ อิ.
แต่หนูรู้ว่า ผัดคะน้าของลุงจานนั้นอร่อยมาก แฮะๆๆ อิ่ม อร่อย ..
อาเจ็ก..ผัดคะน้ามาให้ลุงใหม่นะ แกจะได้กินร้อนๆ เผื่อหายเมา
คิดตังค์กับหนูนะ
อิ่มแระ..หนูเข้าบ้านก่อนนะลุง ..
พอตื่นเช้ามา ลุงยามก็เข้ามาทักทายเราปกติ
หวัดดีค่ะลุง ไปทำงานก่อนละ
วันนี้ไปแต่เช้าเลยนะลุงยามทัก
แต่เดี๋ยวก่อน ลุงมีอะไรจะเล่าให้อีหนูฟังนะ ลุงเดินมาที่เรา
มีอะไรหรือลุง วันนี้มีอะไรตื่นเต้น เราถามไป
เมื่อคืนลุงเปี๊ยกมันเมามา ลุงเลยชวนนั่งคุยด้วย
ลุงเปี๊ยกบอกว่า เมื่อคืนลุงเมาก็จริง แต่ลุงแกยังมีสติอยู่
แกแกล้งเมา แกแอบเห็นคนแถวนี้ ฉกผักคะน้าปลาเค็มของแกไป
แกบอกว่า กลั้นขำอยู่ตั้งนาน 555
ฮ้า...จริงเหรอลุง ลุงเปี๊ยกพูดจริงเหรอ..แงๆๆๆๆ โอ๊ยย
อยากมุดหน้าลงกำแพง
แต่ไม่มีอะไรหรอก แกยังฝากขอบใจหนูมาเลย..
ว่าอุตส่าห์ สั่งผัดคะน้าปลาเค็มให้ใหม่...
ผัดจานใหม่นะ ลุงเปี๊ยกแกก็หิ้วมาฝากลุงด้วยแหละ ..
อร่อยวะ อีหนู 5555
ลุงยาม.... ลุงเปี๊ยก....แงๆๆๆๆๆ
หนูไปทำงานก่อนแระ .
.มอเตอร์ไซด์....ไปหน้าปากซอยด่วน.
จบแล้วคราบบผม เรื่องสั้นของแบ่มแบ้ม
ขอบคุณลุงที่มานั่งทานข้าวโต๊ะเดียวกับหนู ขอบคุณผัดคะน้าปลาเค็มกับวันหยุดของแบ่มแบ้ม
แก้วประภัสสร
07/12/08
.
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
Lovings
แก้วประภัสสร เลิฟ 14 คน
Calendar
Lovers
13 คน เลิฟแก้วประภัสสร
Lovings
แก้วประภัสสร เลิฟ 3 คน
