ต่อยอดจากเมื่อวานไปงาน ขาว-ดำญาติผู้ใหญ่ที่นับถือมาค่ะแล้วรับปากว่าจะทำเหรียญโปรยทานไปให้พรุ่งนี้ให้เจ้ช่วยสอน แรกๆ ก็บอกเจ้ว่า " เจ้ เอาแบบอื่นได้มั้ย แบบนี้ยาก"เจ้บอก ค่อยๆพับไป ใจเย็นๆดูละครไป นั่งพับไป ไอ๋ยะ...ได้สิบกว่าเหรียญแล้ว เพลินโดยไม่รู้ตัวค่ะก็เลยอยากนำมาแบ่งปัน เผื่อเพื่อนๆสนใจอยากพับบ้างในเวบ เขามีตัวอย่างพับได้หลายแบบ ทั้งใช้ริบบิ้น กระดาษสำหรับแก้วฯ ใช้กระดาษสา มาตัดวงกลม1 เหรียญ ใช้กระดาษวงกลม 3 แผ่น วางเหรียญไว้ตรงกลางกระดาษห่อทีละชั้น ละชั้น ละชั้น ครอบ 3 แผ่นแล้ว ใช้หนังยางรัดรอบ 4-5 ครั้งแก้วฯลองรัด 3 ครั้ง เวลาเราคลี่กระดาษออกมาจะไม่ค่อยสวยค่ะพอรัดด้วยหนังยางเรียบร้อย ก็ถึงขั้นตอน คลี่กระดาษออก แผ่นล่างสุด แผ่นที่สอง และสามให้สวยเหมือนดอกคาเนชั่นพร้อมนี้แก้วฯนำผลงานเพิ่งหัดทำเมื่อคืนมาฝากเพื่อนๆด้วยนะคะเลยได้ไอเดีย หาเงินซื้อขนม ใครไม่มีเวลาทำเอง สนใจสั่งทำได้้ลยค่ะ อิอิคิดราคา 1 ร้อยชิ้น = 200 บาทขอบคุณทุกท่านที่เ้ข้ามาเยี่ยมชมค่ะ
แก้วฯ " แม่จ๋า แม่บอกเคล็ดลับเป็นวิทยาทานแก่ลูกๆหลานๆหน่อยสิคะพ่อกับแม่เลี้ยงลูกสิบคนได้ยังไงถึงได้กตัญญู รู้คุณ"แม่พูดสั้นๆว่า " เลี้ยงให้โต โตแล้วให้รู้จักหากินเอง ใ้ห้รู้ว่าพ่อกับแม่ทำงานหนัก "แก้วฯ "อ้อ แบบนี้นี่เอง ถึงว่าดิ..หนูผอมตั้งแต่เล็ก เพราะแม่ปล่อยให้หนูหากินเอง อิอิ"" ฮ่าๆๆๆ " แม่หัวเราะแม่บอกว่า เลี้ยงลูกให้รู้จักโต คือให้รู้จักดิ้นรน หัดเรียนรู้และทำอะไรด้วยตนเองผิืดก็สอน ไม้เรียวยังใช้ได้ทุกยุค ทุกสมัย มีใครบ้างเอ่ยที่ไม่เคยถูกไม้เรียวของแม่บ้างจะเล่าให้ฟังค่ะ ยังจำได้แม่นเลยวันหนึ่งเมื่อครั้งวัยเด็ก ครูสั่งให้ซื้อหนังสือเลขาคณิต หน้าปกแบบนี้นะวันนั้นแม่เข้าไปในเมืองกับพี่สาว แล้วซื้อมาให้แต่หน้าปกไม่เหมือนกันแม่ยืนยันว่าด้านในเนื้อหาเหมือนกัน ข้าพเจ้านั่งดิ้น นอนดิ้น พอไม่มีใครสนใจก็เปลี่ยนไปกอดเสายืนกระต่ายขาเดียวบอกแม่่ว่า ยังไงก็ต้องเปลี่ยนแบบที่ครูสั่งให้ซื้อมาแม่กับพี่ช่วยกันพูดยังไง ก็ไม่ยอมแม่คงไม่ไหวแล้วมั้ง อิ หยิบหวายเส้นโปรดมาฟาดลงที่ขาเจ็บ ปวด เสียใจ ร้องไห้ คิดในใจแม่ไม่มีเหตุผลถ้าหนูไม่ได้เหมือนที่ครูสั่ง หนูอาจจะเรียนไม่ทันหรือไม่ก็ถูกครูสั่งให้ไปซื้อแบบที่ครูบอกฉันไม่รู้หรอกว่า แม่พยายามหาหนังสือตามที่ฉันต้องการแล้วแต่ไม่มีจึงเอาที่แบบใกล้เคียงมาให้สมัยก่อนต้องเดินทางเข้าไปในตัวเมืองซึ่งห่างจากบ้านถึง 10 กิโลไม่มีโทรศัพท์ที่จะสื่อสารกันได้หลังจากนั้น แม่เอายาหม่องมาทาให้ พร้อมกับบ่นอุบอิบข้าพเจ้ากังวลจนนอนไม่หลับ กลัวจะเรียนไม่ทันเพื่อน กลัวจะถูกครูว่าทำไม่ไม่ซื้อตามที่ครูสั่งมาเมื่อไปถึงโรงเรียน เข้าห้องเรียน กลับมีเพื่อนอีกสองสามคนที่มีหนังสือแบบเดียวกันและครูก็ไม่ได้ตำหนิหรือว่าพวกเราเพียงแต่บอกว่า กระทรวงให้เปลี่ยนเล่มใหม่วันนั้นฉันกลับมาจากโรงเรียน ฉันเหลียวมองรอยหวายที่แม่ฝากไว้ที่น่องแม่ถามฉันว่า "หายเจ็บหรือยัง"ฉันตอบแม่ว่า " เจ็บอยู่" แล้วฉันก็นั่งหน้างอเหมือนปลายจวักแม่เอายาหม่องมาทาให้ฉันอีกครั้งแล้วพูดว่า "คราวหลังฟังแม่ให้จบ แม่กับพี่ หาหนังสือแบบที่เราสั่ง มันไม่มีแม่เดินหาจนเย็น เหนื่อยนะลูก"ตั้งแต่วันนั้นมา ฉันเลยกลายเป็นคนขี้เกรงใจคนไม่กล้าที่จะเอ่ยปากขอความช่วยเหลือกจากใครเพราะจำคำที่แม่บอกว่า แม่เดินหาจนถึงเย็น เหนื่อยนะลูกฉันไม่อยากให้ใครมาเหนื่อยเพราะฉันถ้าไหวจริงๆ ฉันยอมทำเองดีกว่ามันจึงเป็นสิ่งหนึ่งที่คอยเตือนสติฉันอยู่สมอว่า ฉันต้องทำร่างกายและจิตใจให้แข้มแข็ง"เพื่อที่จะไม่เป็นภาระของคนอื่น แม้บางครั้งฉันจะรู้สึกเหนื่อยก็ตาม"แต่มีหนึ่งภาระและหน้าที่ ที่ข้าพเจ้ามาตลอดชีวิตและไม่เคยเหน็ดเหนื่อยแต่กลับมีความสุขทุกครั้งที่ได้ทำ สิ่งนั้นคือ" ภาระและหน้าที่ ความตัญญูที่ปฏิบัติต่อบิดา มารดา "แล้วคุณละคะ มีภาระอะไรบ้าง ที่ทำแล้วไม่เหนื่อยมาร่วมแบ่งปันความคิดเห็นกันค่ะ----------แก้วประภัสสร---------
เพื่อนๆถามมาว่า พักนี้ไม่เห็นนำเสนอเมนูให้ชมกันบ้างเลย ขอบคุณที่ติดตามนะคะ วันนี้ขอเสนอเมนูง่ายๆ สบายท้องกัน ผัดถั่วงอกใส่เต้าหู้หมูสับไม่ยุ่งยาก สบายกระเป๋าด้วยค่ะ หมูสับ 1 ขีด , เต้าหู้ 1 ก้อน , ถั่วงอก 5 บาทก็พอค่ะ ,ใบกุยช่ายหั่น กระเทียมปลอกเปลือกบุบให้มีกลิ่นหอม เยอะตามใจชอบ ขั้นตอนการผัดก็ง่ายๆ ใส่น้ำมันลงในกระทะ 2 ช้อนโต๊ะ พอร้อนใส่กระเทียม ตามด้วยหมูสับ เต้าหู้ ขั้นตอนนี้ ปรุงรสด้วยซีอิ้ว น้ำตาลนิดหน่อย น้ำมันหอย เติมน้ำลงไปเล็กน้อย ใส่ถั่งงอก ใบกุยช่ายลงไป ผักให้สุก เป็นอันเสร็จแล้วค่ะ ขอให้เป็นเมนูเพื่อสุขภาพในวันหยุดนี้นะคะ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ
"เฮ้ย..ไอ้คนนี้มันบ้าจริงๆหรือบ้าปลอมๆฟระ..เดินเต๊ะท่าอวดหล่อท้ายซอยถึงต้นซอยตั้งแต่เช้าจรดเย็น" ได้ยินเสียงคนข้างบ้านพูดแล้วก็หัวเราะ ขณะมีหนุ่มคนหนึ่ง อาชีพอะไรไม่รู้ได้ สวมแว่นตาดำ เดินไปมาตั้งแต่ต้นซอยแถวบ้านจนถึงหน้าเ้ดอะมอลล์ท่าพระอันนี้เขาเรียกว่า หล่อลากดิน เพราะความหลงตัวเองว่าหล่อ อิอิ ข้าพข้อยก็นึกขำๆว่า มันแปลกดีนะๆ คนบ้าว่าคนเมา คนขี้เหล้าว่าขี้ยา คนสวยกลับบอกปลาร้า แล้วตัวข้าเป็นคนเช่นไร ? ดูเหมือนคำว่า "บ้า" จะกลายเป็นคำเสริม คำสร้อยในการสนทนาของคนทุกชนชั้น ทั้งความหมายในเชิงบวกและเชิงลบ บ้างาน บ้าขยัน บ้าสวย บ้ารวย บ้าเงิน บ้าหวย บ้ามวย บ้าผู้หญิง บ้าผู้ชาย บ้าม้า บ้าๆๆๆๆ สารพัดจะบ้า แต่้ถ้าบ้าอารมณ์ขัน อันนี้ก็ไม่ว่ากันคjะ เพราะทำแล้วคนรอบข้างมีแต่ความสุข ความบ้ามีอยู่ในตัวทุกคน เพียงแต่จะบ้าแบบไหนกันเท่านั้นเอง สองวันก่อนกลับบ้านที่อุบลฯค่ะ ขณะนั่งถอนหญ้าในสวนของพ่อ เวลาก็แค่ 11.00 โดยประมาณ ได้ยินเสียงแม่หัวเราะกับน้าชาย พี่ๆ แม่พูดว่า " ลูกเอ้ย.หนูเป็นบ้าเหรอลูกถึงไปถอนหญ้าตอนแดดเปรี้ยงๆ เข้ามาก่อน เย็นๆค่อยไปทำ มันสิบ่สบายเด้อหล่า.." อ่า..เห็นมั้ย แม่ยังบอกว่า แก้วฯบ้าเลย...อิอิ แล้วคุณๆละคะ บ้าแบบไหนกันเอ่ย..
หน้าส่วนตัว
6600
"คนไทย ขอมือหน่อย" เป็นคอนเซปของผู้จัดงาน
ที่เชิญชวนจิตอาสาทุกหมู่ ชมรม สมาคม ไปร่วมงานที่ลานหน้า Central World
ในวันที่ 02--3 มีนาคม 2556 เวลา 16.00-22.00 เพื่อหาเงินสมทบทุนการศึกษาเด็กมูลนิธิยุวพัฒน์
แก้วฯตามข่าวสาร ผ่านหน้าเฟสบุ๊กคุณอัลมิตรา
แน่นอนค่ะ ถ้าว่างต้องไปช่วย ในนามจิตอาสา กลุ่มเพื่อนพ้องน้องพี่
คุณอัลฯได้ขอร่วมบริจาคกระป๋องใส่ทิชชู่ไปร่วมงาน ได้ 500 ชิ้น
ท่านอื่นๆก็ส่งของมาร่วมในงานมากมาย
ส่วนแก้วฯนำชุดและ กำไรข้อมือไปร่วม
พร้อมนำเงินที่ ป้ากันนาเทวีและคุณนกยูงไพรไปส่งให้คุณด๊ะ
ซึ่งเป็นผู้เชิญชวนเหล่าจิตอาสาไปช่วยขาย ช่วยซื้อ ในนาม LPN ค่ะ
ร้านค้าและหน่วยงานเกือบสองร้อยกว่าร้านค้ามาเปิดบูชร่วมกิจกรรม
มีทั้งของกิน ของใช้ การละเล่นต่างๆ บนเทวีก็นักร้องชั้นนำมาเล่น มาร้องเพลงเพราะให้ฟังค่ะ
จริงๆแล้ว แก้วฯลงเชิญชวน เพื่อนๆไปงานนี้หลายคน แต่ที่ไปด้วยกัน
ก็มี อัลมิตรา แม่มดใจร้าย แก้วประภัสสร
งานช่วยเหลือสังคม แบบนี้ ถ้าพลาดก็นับว่า น่าเสียดายจริงๆค่ะ
อย่างน้อยก็ได้ไปเรียนรู้การทำกิจกรรมต่างๆ เพื่อนำมาใช้กับงานที่ทำได้
ขอฝากภาพบางส่วนในงานไว้ให้ทุกท่านชมนะคะ
เริ่มด้วยภาพแจกันดอกไม้สวยๆพร้อมหมวก จำหน่ายในงานนี้ด้วยค่ะ
คุณอิม จัดวางกระป๋องบนชั้นขาย
กางเกงยีนส์ประมูลหลักหมื่นเลยละ
สินค้าส่วนหนึ่งนำไปร่วมงานด้วยค่ะ
พิธีกรเริ่มขึ้นเวทีเปิดงาน
อัลมิตรา แม่มดไจร้าย เดินแบบชิวๆดูสินค้าในงาน
มีเชิดหุ่นด้วยค่ะ
ดอกไม้สวยๆ ดูแล้วสดชื่น ทำให้งานนี้ดูมีสีสันด้วยค่ะ
ภาพบนซ้ายและขวา หลานสาวคนสวยของผู้ดูแลระบบ มาเป็นประชาสัมพันธ์
ให้กับกลุ่ม LPN
งานฝีมือตัดกระดาษจากคนพิการหูหนวก ฝีมือดีเยี่ยม สวยทุกชิ้นงาน
หลังจากเดินชมงานไปหนึ่งรอบแล้ว กลับมาหน้าบูช คุณอิม ตั้งหน้า ตั้งตา
ทำโรตีสายไหมให้พวกเรากิน อร่อยๆๆ
สังเกตกระเป๋าสีแดงใบล่างนะคะ เขาเริ่มประมูลเริ่มที่ ห้าหมื่น ....
ไม่อายหรอก..กริ๊ดดดด ก่อนคนจะเยอะ 55555
คุณจิ๊บ รด. "ขอมือหน่อยยย"
กลับมาเถิดวันวาน วันวานยังหวานอยู่....คุณต้นก็มา
คุณอ๊อด คีรีบูนก็มาค่ะ หลายคน
ดูรำรองแงงกันค่ะ
นั่งสักพัก เดินต่อดีกว่า คนช่วยขายเยอะแล้ว
เล่นเกมส์ เป้าหมายคือโดเรมอน ได้มาด้วยละ ถึงบ้านเกะจากถุง
เรากอดกันทั้งคืน ฮา...
ส่วน มมจร ได้ ปากการูปมือจากบูช ไทรอั้ม สวย หวานจ้า
คุณอิม โพสต์ท่าเก๋ๆ กับรถ มือถีบ....เอ๊ะ...สงสัยจัง มือถีบ เขาถีบยังไงน๊า..
มาแล้วๆๆ คุณพ่อลูกสอง ขวัญใจขาโจ๋ คุณเต๋า สมชาย เข็มกลัด เส้นเสียงไม่ตกเลยนะคะ
ส่วนคนชูป้ายนะ ..ฮิ้วๆอยู่ด้านหลังคนชม ดูเธอแฮปปี้มาก อิอิ
ภาพล่าง น้องโจศิษย์ร่วมอาจารย์เดียวกับแก้ว เจ้าของกิจการแถวคลองถม
มีน้ำใจเดินทางจะไปช่วยขายของ ขอบใจน้องมากค่ะ ไว้งานต่อไป ได้ทำงานแน่นอนจ้า
ปิดท้ายด้วยภาพดอกไม้สวยๆค่ะ
สำหรับท่านที่ต้องการชมภาพทั้งหมด กรุณาเข้าไปชมได้ที่เฟสบุ๊ก
แก้วประภัสสร นะคะ
http://www.facebook.com/kaewprapassorn
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.4684418752446.1073741826.1353182433&type=1
ขอขอบคุณ ผู้เป็นแบบอย่างที่ดี ที่นำพวกเราทำกิจกรรมหลายๆครั้ง
เพื่อสังคม เพื่อส่วนรวม
การให้โดยไม่หวังผลตอบแทนเป็นสุขที่แท้จริง
ขอบคุณคุณอัลมิตรา และจิตอาสาทุกท่านมา ณ.ที่นี้ด้วยค่ะ
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
Lovings
แก้วประภัสสร เลิฟ 14 คน
Calendar
Lovers
13 คน เลิฟแก้วประภัสสร
Lovings
แก้วประภัสสร เลิฟ 3 คน
