** ธัญญรัศร์ **

แก้วประเสริฐ

             **  ธัญญรัศร์  **

     งามเพริศพริ้งพรรณรายประกายรัตน์
พิลาสจรัสดวงดาวพราวรัศมี
วิลาวัลย์เด่นเลิศเฉิดโฉมเทวี
ดั่งอัญมณีทอแสงแห่งโลกา

     นิรมลยลพักตราพาวาบหวาม
ยุรยาตรยามมาเทียบเปรียบเรขา
พราวเนตรซึ้งตรึงไว้คล้ายดารา
สรวลแย้มมาชวนซ่านพล่านหทัย

     เป็นอัปสรจุติจากแดนสรวง
ผันพลิกล่วงปฐพีรวีไสว
เพื่อจะเย้ยเหล่าสตรีที่ไฉไล
หลงตัวไว้ทั่วแคว้นจากแดนดิน

     เหมือนถูกสาปจากฟ้ามากำเนิด
มิได้เกิดเป็นสาวเฝ้าหวนถวิล
ใจเป็นหญิงพลิกแพลงแฝงชีวิน
แปรเปลี่ยนสิ้นนอกในไร้สิ้นเชิง

     ดั่งอิสตรีวิลาวัลย์นั้นก้องโลก
เฉลาโฉลกเทพเทวีมณีเถลิง
สวมมงกุฎเพชรงามยามดำเกิง
ถิ่นระเริงครองยศหมดโลกา

     แม้นเป็นสาวเพศสองแต่ครองเกียรติ
ต่างชาติเบียดอยากได้เป็นหนักหนา
สร้างชื่อเสียงโด่งดังหวังวัฒนา
ยากจะหาสาวแท้แม้เทียบเคียง

     ชายหรือหญิงบัดนี้มีเทียบเท่า
ไม่ปวดร้าวเช่นเก่าต้องเข้าเขียง
ถูกว่ากล่าวร้าวรอนอ่อนมาเคียง
ยากหลีกเลี่ยงดุจเก่าจนเศร้าใจ

     เป็นคนไทยสร้างชื่อแสนลือเลื่อง
อีกประเทืองโฉมศรีที่สดใส
ดั่งบุบผาหอมกลิ่นโรยรินไกล
สรรเสริญไว้คุณค่าหน้ากานต์กลอน.

       ***  แก้วประเสริฐ.  ***