
* รุ้งลาวัณย์เทวี * ๐ รุ้งเรืองรองเพริศพริ้ง......นภาผอง งามผ่องผุดวงสอง.............เลิศล้ำ วาวโค้งโก่งละออง............ม่านก่อ งามเฮย หลากสรรสีแพรวย้ำ..........ดั่งคล้องสู่สวรรค์๐. ๐ รุ้งเรืองรองพราวพริ้งมองยิ่งผ่อง งามละอองพลิ้วพรายประกายแฝง ชมชื่นสีพรรณรายในพลิกแพลง แสดสีแดงวาวโค้งโก่งห้วงนภา ๐ บุปผาชาติอบอวลชวนโชยกลิ่น รังสิมันตุ์สิ้นแสงทองใฝ่ปองหา มวลวิหคเหล่าเพรียกคู่อยู่วนมา ดุจดั่งว่าคอยวันพลันเลื่อนลอย ๐ ฝอยใยห้วงพฤกษาฝ่ากิ่งห้อย งามหยดย้อยระเด่นยากเน้นสอย สิ่งมืดคล้ำเมฆเผลอเหม่อตาคอย ก้านกิ่งน้อยฝากเคล้าเสียดเย้ากัน ๐ ครรลองหนึ่งโค้งฟ้าคราร่ำร้อง คิดถึงมองใจหวนล้วนสุขสันต์ ดั่งคล้ายเงาเคยครองสองผูกพัน หวนกำนัลลูบคลำพร่ำปลอบใจ ๐ วัยแห่งคืนล่วงไปใยว่างเปล่า แสงมุ่งเคล้าคล้ายชวนล้วนสุกใส หวามเพียรสิ่งคอยวันพลันจากไป อยากฝากในความหวานผ่านซึ้งเงา ๐ เยาว์ แห่งรักมองไปคล้ายสายรุ้ง หวังจ้องจรุงทรวงอกฟกช้ำเขลา เมื่อไหร่หนอสายสวาทพิลาสเนา แสนยั่วเย้าครวญผวาคราจ้องมอง ๐ จ้องพิรุณละอองหยาดผ่องฟ้า ฝากสิ่งผวาเคลียคลอต่อทั้งสอง ใยโดดเดี่ยวหวนไว้ไกลเรืองรอง ผ่านห้วงผองหลากสายใยงามตา ๐ นภาเพลินยามสายรุ้งพุ่งแววโค้ง สายใยโยงผ่านเจ้าเฝ้าหวนผวา แสงสุรีย์เอ๋ยที่สลับนับเลือนลา ยากไขว่คว้าหวนลับนับจืดจาง. * แก้วประเสริฐ. *
![]()

* ศาลพระภูมิ *
๐ อาจารย์สั่งอย่าได้ให้มีศาล
ยามมีบ้านชอบแฝงแหล่งอาศัย
พวกผีห่าตาซานผ่านร่อนไป
มันจะให้ความชั่วมัวกินเพลิน
๐ จำจะต้องเซ่นไหว้จึงได้สิ่ง
พวกแอบอิงให้โกรธโทษสรรเสริญ
ของเส้นมากตระกรุมตระกรามเกิน
หากบังเอิญลืมไหว้บรรลัยจริง
๐ คนจัดตั้งสำคัญหมั่นตรวจค้น
หมายดั่นด้นจะสร้างผีหวังสิง
เป็นเทวดาอำนวยช่วยประวิง
ช่วยขจัดสิ่งจัญไรได้ศาลดี
๐ หากคิดตั้งจงหมั่นพลันตรวจสอบ
แสนรอบคอบซื้อมาผ่านราศรี
เพราะวางขายล้วนสิ่งอิงอัปรีดิ์
สัมภเวสีพวกมันครั้นเข้าครอง
๐ จึงควรต้องเสาะหาอาจารย์ตรวจ
เพื่อสำรวจศาลไว้จะได้สนอง
ขจัดพวกผีจัญไรใคร่มาจอง
เหล่าสร้างต้องคนดีมีศีลธรรม
๐ ความคิดหวังเทวดามาได้ผี
สิ่งอัปรีดิ์มากพรายจนคล้ายขำ
หากขาดสิ่งเซ่นไหว้ให้กระทำ
ผ่านชอกช้ำความร้ายมาใส่ตัว
๐ บ้างตั้งศาลมักใช้ได้คนทรง
เพราะความหลงร้อนรุ่มสุมสลัว
มีเรื่องร้ายเข้าครองจนร้องกลัว
บ้านจะชั่วหม่นหมองต้องเสียใจ
๐ อาจารย์สั่งหนักหนาครามีบ้าน
อย่าสร้างผ่านเพื่อโชว์โอ้สดใส
สร้างสองศาลอัปรีดิ์พวกผีจัญไร
มันทำให้บ้านเรือนเหมือนไฟโชน.
* แก้วประเสริฐ. *






* วีรบุรุษเสธ.แดง *
๐ สดุดีเสธแดงนามแฝงผู้แกร่งกล้า
นายพลฝ่าช่วยเพื่อนเตือนทั้งผอง
อุตส่าห์กั้นกระสุนหนุนหมายปอง
พวกทรราชย์จ้องเข่นฆ่าประชาชน
๐ ที่สิบสามพฤษภาปีห้าสาม
สิ้นสุดนามขัตติยะสวัสดิผล
สไนเปอร์ยิงศีรษะที่ปะปน
เพื่อช่วยคนสิ้นสลายจนมาตาย
๐ วันนี้ครบสองปีที่สิ้นชีพ
ที่ถูกบีบด้วยปืนครืนล้มหงาย
คนชั่วช้าแอบยิงสิ้นวอดวาย
ศีรษะมลายเหลือชื่อคือเสธ.แดง
๐ มันแอบแฝงบนตึกทำคึกคัก
ปราศประจักษ์สิ่งใดสั่งให้แฝง
ด้วยความกลัวต่อหน้ามาตะแบง
ท่ามกลางแสงมืดสลัวชั่วเหลือเกิน
๐ ณ ลานสวนลุมพินีปูชนียสถาน
แม้อัยการทำเรื่องปราชญ์เปรื่องเขิน
ป่านฉะนี้เรื่องหายคล้ายเพลิดเพลิน
หรือคงเมินเพราะอำนาจวาดชีวิน
๐ เป็นสุขเถิดทหารกล้าฝ่าแนววิกฤต
ขอจงสถิตย์ฟากฟ้าห้วงหล้าถวิล
ผ่านยกย่องบูชาข้าแผ่นดิน
ปราศชีพสิ้นนามขจรร่อนไปไกล
๐ โอ้อนิจจาทหารกล้าฝ่าผ่านศึก
ศัตรูระทึกเอ่ยนามยามขับไล่
กลับสิ้นชีพในกรุงผดุงวิไล
เพื่อแก้ไขปวงชนล้วนคนไทย
๐ เป็นสุขเถิดทหารกล้าผู้น่ารัก
คนประจักษ์ความดีที่ผ่องใส
ขัตติยะสวัสดิผลสร้างดลใจ
นี่แหละไซร้วีรชนคนเสธ.แดง.
* แก้วประเสริฐ. *
(ประทานโทษ คนไม่ชอบก็อย่ามาอ่านครับ
ขอร้องอย่ามาวิจารณ์ในที่นี้นะครับ)




* พรอนงค์ เพชรล้ำ * ๐ เป็นหนึ่งเดียวของไทยในโลกนี้ สร้างศักดิ์ศรีแก่ชาติใช่วาสนา ด้วยฝีมือเลิศล้ำคว้านำมา สร้างศรัทธาฝากไว้ให้คนจำ ๐ สาวชัยภูมิสุดสวยด้วยอิริยบถ ลือเลื่องยศโลกานำมาย้ำ ชาวอิสานยอดหญิงยากอิงนำ ทั้งสวยล้ำพร้อมถ้วยด้วยชัยชนะ ๐ หามีใครยากคิดผิดสิ่งคาด แสนประหลาดแก่คนปนกักขฬะ ทั้งดูถูกหยามหมิ่นแทบสิ้นพละ ความมานะเพื่อชาติประกาศศักดา ๐ คว้ารางวัลเจ็ดแสนสองหมื่นดอลล์ อุทาหรณ์ฝากไว้ให้หวนหา เธอผ่านดาวดวงเด่นเน้นนำมา ใช้ปัญญาประกอบค่อยมอบทาง ๐ ได้พี่ชายแคตดี้ที่คอยช่วย ทั้งอำนวยสอนสั่งมาหวังสร้าง สามสิบสาวล้วนเด่นเน้นนำวาง เธอผ่านล่างสองตาไร้มาแล ๐ ค่อยบรรจงหวดไม้จนได้หลุม ข้ามเนินพุ่มลำธารผ่านกระแส ลูกฝ่าเหินลอยลมข่มผันแปร จิตแน่วแน่ลงผ่านหลุมธงชัย ๐ เสียงร่ำร้องชาวประชาพาร้อง สร้างกึกก้องดีใจไร้สงสัย ต่างไชโยโห่ฮิ้วปลิวส่งไป ความไฉไลยิ่งนักมากมายมี ๐ นามชื่อแหวนเรียกก้องร้องประสาน สร้างเบิกบานฝากไว้ในศักดิ์ศรี ประกาศนามรับถ้วยด้วยเปรมปรีดิ์ แปรผันชีวีขจรขจายไว้ให้แผ่นดิน. * แก้วประเสริฐ. *
![]()