๐ แม่ดอกสร้อย ๐

แก้วประเสริฐ

                      ๐ แม่ดอกสร้อย ๐

๐ ดอกเอ๋ยดอกสร้อย               งามชดช้อยทรวดทรงองค์ไสว
โฉมอ่อนพลิ้วแลงามไฉไล       ตระการไว้พฤกษานาพันธุ์
หวนรำลึกนางหนึ่งซึ้งจิต          ยามเพ่งพิศจิตใจไหวหวั่น
ช่างหอมหวนอวลจิตลาวัลย์    นึกผูกพันถึงนางทั้งคืน 

๐ วงพักตร์                                 เน้นประจักษ์แสงแห่งดวงแข
คอยชะแง้แลโฉมเผยแผ่            ตะลึงแม่โฉมสล้างพลางชื่น
ปทุมมาศระเด่นพุ่มพวง             กลิ่นหอมยวงยั่วเย้าเฝ้าฝืน
ล้วนสิ่งงามโปรยไว้เคล้งครื้น    ละสิ่งอื่นเพียงในโฉมสอางค์
 
๐ เย้าหอมโปรยริน                      แม่ยุพินเพ่งพิศเกษมสันต์
สู้นำมาไขว่คว้าหาพลัน               สิ่งพรมนั้นหอมอวลนวลปรางค์
พลิ้วไหวพลางกายกลิ่นสุดหอม   ย้อมพยอมชโลมไว้ไม่ชวนขวาง
โล้มเร้าผ่านกายในนวลนาง         มิอาจวางฝากไว้ในเธอ

๐ กานต์มธุรส                          วจีจรดถ้อยคำย้ำคำหวาน
คลอส่งเสียงไพเราะเบิกบาน    ช่างสุดซ่านแนบไว้ในเสมอ
ยิ่งมองเธอใจคิดประหวั่น         หัวใจสั่นฝากไว้พร่ำเพ้อ
สุดซึ้งผ่านแลตะลึงเผลอ          ที่เจอะเจอจันทร์กาลเวลา           

๐ เจ้าเอยดอกรัก                      งามประจักษ์ประดุจอัปสร
สิ่งฝากไว้ดุจคล้ายวิงวอน        ยากจะผ่อนทอแสงแฝงผวา
พิศเพ่งหญิงอื่นยากงามเท่า     ห้วงคอยเฝ้าดุจคล้ายเสน่หา
ยามเยื้องเอวองค์จะนำมา       นับวาสนางามหมดจรดดิน

๐ ห้วงรัก                               ล้วนใจภักดิ์แดดวงแม่สงวน
กายเนื้อสุดหอมเย้ารัญจวน   ระรินชวนซาบซึ้งตรึงฤดี
จวบจนแขแลลับกลีบเมฆ     แสนวิเวกฝากไว้โฉมศรี
สำเนียงถ้อยร้อยรสบทกวี     สุดฝันที่รำพึงถึงนาง.

                    ๐ แก้วประเสริฐ. ๐