สุนัขป่าล่าแกะหมายแขวะอกเจ้าของตกใจกลัวมัวสงสัยยืนดูแกะถูกกินต้องสิ้นไปเพราะเกรงภัยถึงตัวชั่วเลวทรามไหนเคยคุยจะปกป้องคุ้มครองโลกแค่อุปโลกน์คำลวงอย่าทวงถามถึงเวลาหัวหดหมดสิ้นความอ้างสงครามบานปลายขายคารมตั้งทำไมองค์การผลาญภาษีเกร่อมากมีไม่ใช้ให้เหมาะสมอย่าเรียกตัวว่าผู้นำให้ขำคมเห็นใครล้มยืนดูอดสูจริงสันติภาพร้องไปหาใครช่วยผู้นำป่วยเกินคาดปีศาจสิงมหาอำนาจฟาดฟันคอยช่วงชิงชาติเล็กวิ่งหนีกระสุนตามบุญกรรมอนาถแท้มนุษย์ถึงจุดนี้สิ้นศักดิ์ศรีสูญไปให้น่าขำไม่ต้องหาหรอกหนามนุษยธรรมโลกตกต่ำขีดสุดเสื่อมทรุดลงปล่อยเขารุกรานไปคงไม่ช้าถึงชายคาบ้านตัวอย่ามัวหลงเขาล็อคเล็งเป้าซุ่มกดปุ่มลงหมายยกธงยอมแพ้คงไม่ทัน...
ปลาใหญ่กินปลาเล็กเฉกอาหารรู้สึกค้านยังรับได้ในเหตุผลชาติใหญ่กลืนชาติเล็กเฉกพาลชนเผยกมลสันดานอันธพาลครองถืออำนาจบาตรใหญ่ในโลกหล้าสิ้นธรรมาเวรกรรมจะตามสนองบ้าสงครามคลุ้มคลั่งเลือดหลั่งนองสุดท้ายต้องตกนรกอกระทมประวัติศาสตร์ผู้นำอำมหิตต้องถูกปลิดชีพลงคงสาสมเผด็จการสิ้นสลายดั่งสายลมแผ่นดินถมกลบหน้ามากี่รายถึงอาวุธทรงพลังยังอาจแพ้สยบแก่แววตาผู้กล้าฉายถึงอธรรมน่าหวั่นอันตรายต้องแพ้พ่ายธรรมแน่ด้วยแพ้ภัยจับอาวุธลุกขึ้นขัดขืนเถิดนักรบผู้ประเสริฐเกิดชาติไหนอย่ายอมแพ้แก่อธรรมจำสู้ไปประตูสวรรค์เปิดไว้ให้ท่านครอง…อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ เคยกล่าว่า : I do not know with what weapons World War III will be fought, but World War IV will be fought with sticks and stones.” “ผมไม่รู้หรอกว่า ในสงครามโลกครั้งที่สาม มนุษย์จะใช้อาวุธอะไรต่อสู้กัน แต่สงครามโลกครั้งที่สี่ จะสู้กันด้วยท่อนไม้และก้อนหิน
งานเลี้ยงย่อมเลิกราราวภาษิตนั่งเคียงชิดเชยธารผ่านทิวเขาล่องแพไผ่ไต่ชลจนซึมเซาจุ่มสองเท้าเล่นน้ำเย็นฉ่ำใจท้องฟ้ากว้างว่างเปล่าแฝงเงาเมฆท้องน้ำเฉกสวรรค์ทุกวันไหลมิเคยหยุดดุจจิตคิดปรุงไปพาแพใหญ่ฝ่าคลื่นนับหมื่นพันเสียงดนตรีจางหายคล้ายเหนื่อยหน่ายชนทั้งหลายหลับใหลในความฝันขุนเขาเขียวเลี้ยวลับสลับกันสองฝั่งนั้นงดงามอร่ามตายามห้วงกาลหยุดนิ่งอิงสายน้ำวัดหนึ่งล้ำสถิตพ้นบนยอดผาแลสงัดสงบสยบโลกามวลพฤกษาล้อมรอบขอบคีรีเหล่ามัจฉาทักทายเวียนว่ายเล่นภาพยามเย็นตรึงตราพาสุขีดวงตะวันชิงพลบหลบคีรีลมพัดวีเย็นชื่นรื่นกมลละอองไอสายน้ำเย็นฉ่ำจิตปล่อยชีวิตท่องธารผ่านไพรสณฑ์ความเรียบง่ายสถิตจิตกมลอยู่หรือไปไยต้องสนบนโลกลวง....
สองร้อยกว่าล้านปีมีบันทึกครั้งสัตว์ดึกดำบรรพ์พลันสูญหายยุคเพอร์เมียนโลกร้อนซ่อนความตายพวกมันคล้ายมิเข้าใจในเหตุการณ์จูแรสซิกยุคต่อมายิ่งน่าเศร้าไดโนเสาร์มรณังถูกสังหารขาดอากาศหายใจให้วายปราณเพราะไม่อ่านประวัติศาสตร์ปราศปัญญาไดโนเสาร์สูญชีวีครีเทเชียสโลกร้อนเฉียดฉับพลันพันองศาขาดแจ้งเตือนปกป้องของนาซาอุกกาบาตตกจากฟ้าพาสูญพันธุ์มนุษย์ยุคไพรเมตเหตุกลียุคภัยล้อมรุกทุกทางอย่างมหันต์หลบเขาสูงสะดุดหญ้าพาสูญพันธุ์เพียงหยามหยันไวรัสพิบัติภัย...
พี่ค่นจอมอิทธิพลคนเจ้าถิ่นครองธานินทร์ถิ่นย่านนี้นานโขชอบอวดเบ่งเก่งกร่างวางก้ามโตมักฉาวโฉ่สร้างกรรมทำแต่เวรส่วนพี่ค่อนคนสงบคบสันโดษไม่เกรี้ยวโกรธใครง่ายใจเที่ยงเถรพวกน้อยกว่าพี่ค่นคนเหลือเดนคงโดดเด่นเรื่องซื่อถือจริงใจจนวันหนึ่งพี่ค่นชนพี่ค่อนยามโคจรเจอกันวันเผลอไผลบาดหมางกันวันนั้นทำบรรลัยจำผูกใจเจ็บแค้นแสนทวีพี่ค่นคนไม่ดีคอยบี้ไล่ส่งพวกไปทำร้ายกลายบัดสีถึงนายค่อนหลบเลี่ยงเสี่ยงเต็มทีหวุดหวิดหนีรอดพ้นเกือบจนมุมพี่ค่นคนจอมเคี่ยวเคี้ยวฟันขบหมายเพียงจบเรื่องไวอกไฟสุมซุ่มลูกน้องคอยสืบตามหลืบมุมพวกมากรุมพวกน้อยหมายต่อยตีจนวันหนึ่งมีสายรายงานค่นข่าวกรองจนเชื่อได้ให้สุขีค่อนจะไปเที่ยวทางห้างบีซีบ่ายพรุ่งนี้แน่นักจักจู่โจมพี่ค่นค่อยรวบรวมคนขนอาวุธคอยซุ่มจุดซ่อนกายหมายรุกโหมเห็นพี่ค่อนเผยกายหมายจู่โจมพวกค่นโถมมุ่งเข่นไล่เหล่าไพรีหารู้ไม่นั่นคือแผนแสนลึกล้ำล่อเสือออกจากถ้ำทำถอยหนีแสร้งปล่อยข่าวลวงล่อต่อไพรีขุดบ่อรอบดขยี้ที่แยบคายพวกพี่ค่นคนเขลาก้าวเข้าหลุมดั่งลงขุมอเวจียากหนีหายซ่อนระเบิดทุกแห่งแฝงมากมายแม้คิดหมายบินหนีไม่มีทันในพริบตาพี่ค่อนจรหายวับเข้าทางลับตามแผนแสนสุขสันต์โผล่อีกด้านของถนนพ้นเร็วพลันพร้อมเสียงระเบิดดังสนั่นในทันทีแม้แจ้งใจพี่ค่นไม่พ้นแหลกรู้ก้าวแรกผิดท่าพาโศกศรีดั่งราวเสือติดจั่นบั่นชีวีเมื่อดาบนี้คืนสนองเจ้าของเดิมผลคือเละไม่เป็นท่าพากันจบแม้ซากศพแทบไม่เหลือเพื่อซ่อมเสริมสิ้นนักเลงชื่อค่นคนบางเดิมดับหึกเหิมเพราะประมาทขาดสังวร...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
1500
