29 กันยายน 2554 17:17 น.
แก้วประเสริฐ
๐ พลอยแสง ๐
๐ พลอยแสงสีส่องหล้า...ดารดาษ จริงเฮย
วาวเด่นมวลพิลาส...........ส่องฟ้า
มุมเหลี่ยมวับแววพาด......งามผ่อง พิศแฮ
พราวระยิบยากคว้า..........ไขว่เจ้าเคียงสนอง.๐
๐ พลอยแสงสีส่องหล้าดารดาษ
แสนพิลาสเลิศมณีสีนวลผ่อง
สวยผ่านจรัสระยิบขลิบละออง
มุมเรืองรองเพริศพริ้งประวิงใจ
๐ พราวพิลาสยิ่งนักประจักษ์จิต
วิจิตรผลิตจากสวรรค์พลันสดใส
เหลี่ยมแห่งพลอยย้อยทาบฉาบไฉไล
เปล่งโชติไสวมณีรัตน์จัดเนืองนอง
๐ ดั่งดวงดาวพราวพร่างกระจ่างฟ้า
จรัสแจ่มจ้าคละเคล้าเฝ้าผ่านผอง
เมฆาล่องเนื่องลมพรมแสงทอง
เปรียบละอองหลากสีที่พร่างพราย
๐ พลอยแสงเอ๋ยเผยสิ่งอิงแววไหว
วาบภายในหลงเพ้อละเมอขยาย
ผ่านห้วงจิตหมายปองต้องขจาย
โอ้โฉมฉายพรายพร่างกระจ่างใจ
๐ หยิบดวงมณีพลอยแสงแฝงจุมพิต
หวังซ่านสถิตย์ห้วงลึกตรึกสดใส
เฝ้าคลอเคล้าวาวแก้วแผ่วข้างใน
ประดับไว้หวนคนึงตรึงนิรันดร์.
๐ แก้วประเสริฐ. ๐
25 กันยายน 2554 22:02 น.
แก้วประเสริฐ
๐ เพียงไออุ่น ๐
๐ หนุนเนินหน่วงแนบเนื้อ.......นิ่มนวล
ระริกแรกเรรวน........................ร่ำร้อง
ชวนชี้ช่องชักชวน...................ชมช่อ เชิงชาย
เพิ่มพรั่งพรูพวกพ้อง................เพิ่มพริ้งพุ่มพวง.๐
๐ หนุนเนินหน่วงแนบเนื้อ..หวัีงจะเอื้อแม่นวลนาง
ไขว่คว้าหาทิศทาง.........แอบอิงคว้างแทบโรยลา
สู้ปลอบเคล้าคลึงจิต.....หวานพิชิตกลางโหยหา
สั่นสะท้านผ่านมา.........มิอาจเว้นยามระทวย
๐ สายน้ำพรั่งพรูฝน......รีบจรดลจนเอออวย
เวิ้งว้างจนงงงวย..........ต้องรีบช่วยเฝ้าทาบทาม
งามยิ่งอิงพิลาส...........ระทวยพาดมิอาจหยาม
สวยจริงยิ่งนงราม........ปทุมมาลย์ผ่านเต่งตึง
๐ พฤกษาครานวลแนบ...ฟ้าลั่นแปลบแทบขาดผึง
แกว่งไกวไหวเอนตึง......ผ่านคำนึงถึงสิ่งใด
ฝนพร่างพลางโปรยแล้ว..จิตใจแผ่วแทบขาดใจ
หอมซึ้งผ่านข้างใน.........อบอวลกลิ่นรินออกโชย
๐ สายน้ำไหลสู่ธาร.....สร้างซาบซ่านแดงปนโหย
วาบซึ้งจนอ่อนโรย......ฝนยิ่งโปรยผ่านนวลนาง
เปียกปอนกันทั้งคู่......แต่ใจสู้จวบฟ้าสาง
อิงไว้ในท่ามกลาง......แนบไออุ่นหนุนเคล้าเคียง
๐ เมฆฝนยามผ่านไป.......ห้วงหทัยไม่อาจเบี่ยง
อิงแอบแนบอายเอียง......มิอาจเลี่ยงกลิ่นหอมโชย
งามแท้แม่เจ้าเอ๋ย...........อยากจะเชยเปรยระโหย
ผ่านฝนที่พร่างโปรย........เดินเคียงข้างหว่างวิถี.๐
๐ แก้วประเสริฐ. ๐
20 กันยายน 2554 01:41 น.
แก้วประเสริฐ
๐ สุดสิ้นหวัง ๐
๐ ดึกแล้วหนอน้องเอ๋ยยากเปรยฟ้า
จะบอกว่าคิดถึงรำพึงหนอ
ฝันเพียงหวังสร้างไว้ให้ใจรอ
มิอาจขอสิ่งหนึ่งซึ้งพอใจ
๐ ยิ่งหวนคิดเหลือล้นปนสิ่งเศร้า
มันปวดร้าวมากมายสุดฝันใฝ่
เพียงหนึ่งครั้งยังคลุ้งมิจรุงใน
เหลือเพียงไว้คนเดียวเปลี่ยวอุรา
๐ น้ำค้างพร่างพรมพรายสายลมพลิ้ว
ยากโลดลิ่วรำพึงซึ่งหวนหา
ใจเจ้าเอยหมกหมุ่นกรุ่นนำพา
ยากจะมาบอกอนงค์หลงเพ้อจินต์
๐ เสียดายสิ่งเคยหวังพังพินาศ
ใจแทบขาดรอนรอนตอนสุดสิ้น
เหลือเพียงฟ้ากับดาวเคล้าชีวิน
คงเหลือกลิ่นบุปผาเคล้ามาลี
๐ ดึกแล้วหนออำลาพาใจอ่อน
ห้วงสะท้อนหลงเพ้อละเมอฉวี
เสียงกังวานผ่านซึ้งคลึงเคล้าฤดี
ดั่งแก้วมณีแวววับจับดวงจันทร์
๐ ขอลาก่อนยอดรักหักใจจาก
สิ่งหวังพรากสิ้นหวังพังสิ่งสันต์
มองกิ่งโศกพลิ้วไหวให้รำพัน
เธอกับฉันวาสนาหาไม่เจอ.
๐ แก้วประเสริฐ. ๐
15 กันยายน 2554 18:19 น.
แก้วประเสริฐ
๐ เดือนดวงเดิม ๐
๐ งามล้ำเหลื่อมจรดพลิ้ว.........พรรณราย
แขเพ็ญส่องพริ้มขจาย..............ยลฟ้า
นวลผ่องเพริศย่ำฉาย................เวียนพร่าง
สาดทอส่องแหล่งหล้า..............เพริศพริ้งปฐพีฯ
๐ เย้ายวนชวนคร่ำครื้น...........แลอนงค์
วอนลึกซ่อนมิปลง..................อาจเอื้อม
ลมสะบัดพลิ้วดรงค์.................ซ่านสุด
เย็นเยือกสุดยากเงื้อม.............ใส่ซึ้งทรวงอนงค์ฯ
๐ หวานเอยหวานรักซึ้ง........แขเอย
ใยพี่หมั่นชดเชย...................ต่อเจ้า
ตกคืนค่ำมิเคย.....................พรากห่าง
อยากคิดเอื้อมมาเคล้า........แนบน้องเคียงแลฯ
๐ นี่นะหรือรักแท้................ใฝ่ปอง
หวนพลิกสิ่งเรืองรอง..........แด่น้อง
แหงนเชยสิ่งใยยอง.............ซ่านสุด
ฝากผลึกแดแขต้อง.............ทรุดแล้วจริงแฮฯ
๐ อกเอ๋ยใยช่างร้าง..............มองนวล
พรายพร่างสุดใฝ่ชวน...........แนบข้าง
ยุงริ้นเหลือบใฝ่หวน.............ต่อสิ่ง
เจ้าซิกลับเมินร้าง................เหลือไว้เดียวดายฯ
๐ เพ็ญงามกระจ่างฟ้า......ชวนชม
จิตพี่แสนเศร้าตรม...........สอดสร้อย
เพียงคิดแค่เป็นปม...........ผูกมัด
สิ้นสุดแสงยามคล้อย.......ส่งไว้คนึงหวน.๐
๐ แก้วประเสริฐ. ๐
10 กันยายน 2554 02:12 น.
แก้วประเสริฐ
๐ ลืมฉันเสียเถิด ๐
๐ เสียงอ้อยอิงลำนำย้ำหวนหา
ม่านท้องฟ้าสนธยาหาเลือนฉาย
ประคองร่างนงนุชสุดพร่างกราย
ก่อนจางหายไปในความมืดมัว.๐
๐เสียงอ้อยอิงสิ่งย้ำ...........หวนหา
ม่านผ่องฟ้าเลือนลา..........ลับฟ้า
ประคองร่างนำพา..............เหินห่าง ผาเฮย
เคียงคู่มิเหว่ว้า...................มากยิ้มยามสนองฯ
๐ ปทุมทองพิลาสแพร้ว.......นวลอนงค์
เหล่านกกาเริงหลง............ ..ยากลี้
ล้ำเลิศสิ่งยากปลง................คนึงจาก นางแฮ
สิ้นสุดดุจแก่นพี้....................ฝากไว้พะวงฯ
๐ สายลมพัดพร่างพลิ้ว........เยือกเย็น นางเอย
แสนสุดห้วงลำเค็ญ..............ครวญเจ้า
ร่างยืนเด่นแสงเพ็ญ..............หวังพบ นวลแม่
หรือใหม่ลืมสิ่งเคล้า.............ยากแท้หวังปองฯ
๐ หนาวรักฝากผ่านฟ้า.........คนึงครวญ จริงนอ
สรรสู่ใคร่กำสรวล................สลดไว้
เหลียวแลสุดฝันชวน...........เหินห่าง ฤดีแด
ใจสั่นแสนคลั่งไคล้.............เหลือไว้ใยถวิลฯ
๐ ลืมฉันเสียเถิดน้อง.........คนดี
คู่ใหม่คงเฉิดฉวี.................เยี่ยงฟ้า
จันทร์ส่งแสงมากมี............หวังสิ่ง
ไหวหวั่นยากสุดคว้า..........แนบน้องเคียงเชย.๐-
๐ แก้วประเสริฐ. ๐
หน้าส่วนตัว
1437
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟแก้วประเสริฐ
