ลูกหว้า
ช่วยหน่อยนะ...พี่-พี่เจ้าขา
บอกน้องยา..วิธีลืมเขา
กาลเวลาที่นานเนาเหมือนไม่ช่วยอะไร
1ปีที่ผ่านไวไปไวเหมือนจรวด
ทำให้ชวดคนดีดีที่ขันอาสา
ช่วยยาแผล..นั้นพลันหนีหาย
คงเพราะเรามิวิงวาย
เผลอแสดงแววตาฉายถึงใจ
เมื่อไหร่หรอเมื่อไหร่นะ
ที่จะไม่นึกถึงเขา นะเจ้าเอ๋ย
ขนาดละเลยไม่สนใจมาครึ่งปี
แต่หัวใจเจ้านี้ดันคิดถึงอยู่เสมอ
คราใดว่างเว้นนั่งปั้นเจ๋อ
คุณเธอดันวาบเข้ามามโนนึก
และรู้สึกถึงเรื่องระหว่างเรา
คละเคล้าความสุขปริ่มทุกข์
คราใดทุกข์ช่วยกันปัดเป่า
คราใดเขาสุขเราสุขด้วย
คราใดซวยเขาก็พร้อมช่วยเหลือ
นึกถึงตรงนี้เกิดเสียงเคลือ..น้ำตาปริ่มลดม่านตา