สายลมวันนี้ช่างหนาวจับใจ หนาวเหน็บเพียงใดใครเล่าจักรู้ ลมเอื่อยเอื่อยคงพัดถึงเจ้าโฉมตรู เจ้าจักรู้บ้างไหมว่าหนาวเพียงใด ลมโบยพากลิ่นสุคนธ์หอม อยากเพียงดอมกลัวเพ้อให้เหลวไหล ทั้งความหนาวความหอมซับซึมหัวใจ เจ้ารู้ไหมใครนั้นแอบเพ้อคอย ยิ่งลมโบยลมโบกยิ่งหนาวเหน็บ ยิ่งจำเจ็บความในมิเคยถอย ลมกรรโชกดั่งพาใจให้หลุดลอย ให้ใจคล้อยพลอยใจไปให้เธอ