*...วันไหน ที่ฟ้าใส แดดส่อง ความคิดถึง อยู่ในสีทอง ของแดดสาย นั่นละ...หากเธอ รู้สึกได้ ที่ไล้หัวใจ อุ่น ๆ นั้น...* *...ณ ใต้เงาไม้ร่ม ความคิดถึง คือสายลม อ่อนหวาน โบกไล่ ไอร้อน อ่อนล้าแห่งวัน ไม่ทำให้เธอ รำคาญ...ใช่ไหม...* *...รอนแรม...เร่ร้าง ยิ่งกว่านักเดินทาง ไหน ๆ ให้ไกล...เสียยิ่ง กว่าไกล ไม่มีที่ใด ที่ความคิดถึงไป...ไม่ถึง...*