ฤทธิ์ ศรีดวง
ใบมะยมถมทับลงกับพื้น
จนอับชื้นหื่นเหม็นย่อยเป็นปุ๋ย
ดินแห้งผากยากพรวนยังร่วนซุย
ด้วยเศษยุ่ยใบเน่าที่เคล้าดิน
ดูซิ! ผลหล่นร่วงจากพวงแก่
มาจมแช่เนื้อเล่าก็เฉาสิ้น
แล้วฟีบฝ่ออนิจจาเชื้อรากิน
จนเกิดกลิ่นเปรี้ยวบูดถ้าสูดดม
เหลือเมล็ดร้างใบแหละไร้เนื้อ
กระทั่งเมื่อฝนหลั่งลงสั่งสม
จึงค่อยแย้มยอดเผยให้เชยชม
ต้นมะยมต้นใหม่แตกใบโต
ชอนรากไชดานดินตามกลิ่นฝน
ขณะต้นเริ่มใหญ่ผลิใบโผล่
แมลงน้อยตัวย่อมที่ผอมโซ
ก็เผ่นโผหลีกเร้นมาเล่นใบ
ช่วงกิ่งกางระยางแตกและแยกยื่น
แค่ข้ามคืน..นี่ซิ! คงมิใช่
ต้องผ่านร้าวหนาวร้อนแต่อ่อนวัย
ต้องอาศัยรากฐานเป็นก้านแจว
ต่อให้ลมแรงร้ายด้วยหมายข่ม
ก็โค่