เฌอมาลย์
มีนิทานขานกล่าวมาเล่าต่อ
คือเรื่องพ่อผู้รู้รักสมัครสมาน
อยู่กระท่อมปลายนามาช้านาน
มีลูกหลานหลายคนอลเวง
ล้วนกินข้าวหม้อเดียวกลมเกลียวไฉน
ต่างใส่ไคล้ใส่อารมณ์บ้างข่มเหง
ทะเลาะกันวุ่นวายคล้ายนักเลง
ต่างไม่เกรงใจให้กันและกัน
พ่อชราแก่เฒ่านั้นเฝ้าห่วง
กาลเลยล่วงผ่านไปไร้สุขสันต์
เหนื่อยหัวใจทดท้อต่อชีวัน
เหตุลูกนั้นไร้รักสามัคคี
จึงคิดออกอุบายคล้ายสอนสั่ง
ลูกจงฟังคำพ่อต่อวิถี
ลูกหนึ่งคนไผ่หนึ่งลำตามวิธี
เลือกไผ่ดีที่งามตามใจตน
ลูกทุกคนนำไผ่มาให้พ่อ
ดูเถิดหนอไผ่หนึ่งลำทำฉงน
พ่อหักกลางง่ายดายในบัดดล
ลูกทุกคนลองทำตามพ่อดู
ไผ่หนึ่งลำหักง่ายดายไร้แรงต้าน
หลายสะท้าน