ปติ ตันขุนทด
มุ่งเห็นน้ำหน้าวิ่ง วยรตา แลแม่
ถนัดม่วงมือนางฝาน ฝากเจ้า
เททรวงทุเรมา บางภูด พี่แม่
หมากพูจรู้ลับเล้า พูจพราง
(โคลงกำศรวลศรีปราชญ์)
ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์
มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร
จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา
(สุทรภู่)
***ศรีปราชญ์ครวญถึงคนรัก ตอนมาถึงบางพูดนี้ว่า....
มองดูน้ำซึ่งเรือวิ่งไปแล้วเวียนตา เหมือนกับมะม่วงที่มือนางฝานฝากเจ้า
เทใจทุเรศลำบากมาถึงบางพูด หมากพูดหากรู้ความลับในใจแล้ว ช่วยพูดบ้าง
***มีภาษิตอะไรก็ไม่รู้ เขาบอกว่า คนมีความรักแล้วมักพูดมาก
ศรีปราชย์เห็นบางพูด ก็นึกถึงมะม่วงที่คนรักฝานม